Dziewczyna w niebieskim płaszczu (miękka)

Trochę wstyd się przyznać do tego, co mnie do tej powieści przyciągnęło, bo do niedawna byłam gorącą zwolenniczką poglądu, że nie można oceniać książek po okładce. Jednak trzeba złożyć samokrytykę - do przeczytania "Dziewczyny w niebieskim płaszczu" skłoniła mnie... okładka. A nawet nie sama okładka, a piękny, niebieski kolor, jakim zostały obdarowane skrzydełka tejże książki. Nie mogłam się napatrzeć na czarujący, głęboki odcień - letnie niebo, to przy tym pryszcz. Należy jednak uczciwie przyznać, że książka godna tego niebieskiego odcienia. II Wojna Światowa widziana oczami holenderskiej nastolatki to trochę inna wojna niż ta, którą znamy z rodzimych wspomnień, ale nadal warta poznania.
Amsterdam, rok 1943. Dziewiętnastoletnia Hanneke pracuje jako recepcjonistka w zakładzie pogrzebowym. Wojna wymusiła na niej również inną działalność, która pozwala dziewczynie i jej rodzinie w miarę godnie żyć w czasach wojennej zawieruchy. Hanneke kupuje różne towary na czarnym rynku i zaopatruje w nie znajomych Holendrów. Pewnego dnia jedna z jej klientek z rozpaczą informuje Hanneke, że zaginęła dziewczyna żydowskiego pochodzenia, którą do niedawna ukrywała w swoim domu. Znakiem rozpoznawczym Żydówki o imieniu Miriam jest niebieski płaszcz. Miriam właściwie rozpłynęła się w powietrzu. Wydaje się, że nie było sposobu, aby opuściła dom niezauważona, a jednak zniknęła? rozpłynęła się w powietrzu.
Hanneke, idąc tropem zaginionej dziewczyny, poznaje zupełnie inną stronę wojny. Musi zrozumieć, że dookoła ludzie walczą nie tylko o przetrwanie swoje i swoich bliskich, ale również starają się uratować innych, którzy sami są skazani na śmierć. Poznaje ludzi, którzy ratują żydowskie dzieci od zagłady wywożąc je i oddając do adopcji Holenderskim rodzinom. Pomimo tego, że sama doznała okrucieństwa wojny, tracąc w pierwszych dniach narzeczonego, do tej pory starała się nie zauważać zła, które się wokół niej dzieje. Nagle dziewczyna przeżywa szok widząc, jak długo pozostawała ślepa na to, co działo się wokół niej.
Podczas lektury trochę drażniła mnie jednowątkowość powieści. Fabuła prowadzi czytelnika jak po sznurku. Tu nie ma miejsca na niedopowiedzenia i niejasności, a trochę szkoda, bo przy takiej, prawie kryminalnej powieści, fajnie nieraz trochę pogłówkować. Język książki jest trochę spiczasty i kanciasty, ale nie przeszkadza to zbytnio. Przecież to powieść o czasach wojny, a to tłumaczy wiele. Należy jednak pamiętać, że wojna w Holandii to zupełnie inna wojna niż ta, z którą przyszło zmierzyć się naszym rodakom. Nie wyobrażam sobie, aby niektóre sytuacje opisane w powieści mogły zaistnieć na ulicach okupowanej Warszawy. Kulka w łeb pewna na sto procent. Dlatego warto, aby nastolatek, który sięga po ?Dziewczynę w niebieskim płaszczu? był świadomy tego, że wojna w Polsce była zupełnie inna. Nie mając podstawowej wiedzy historycznej czytelnik ma wrażenie, że to jakaś inna wojna - łagodniejsza, bardziej ludzka. Jedynym akcentem ukazującym okrucieństwo wojny, które znany z naszej rodzimej historii są opisy teatru, który został zamieniony na punkt zborny Żydów z okolic... tak - to było straszne.
Oczywiście na końcu powieści zagadka zostaje rozwiązana, choć nie obyło się bez zaskoczenia. Przyznam się, że nie takiego zakończenia oczekiwałam, ale warto podkreślić, że to, które dostałam od autorki, wynagrodziło mi wszystkie niedostatki lektury. Dobrze przemyślana fabuła pozwoliła na zakończenie z przytupem. Gdzieś, zmierzając do zakończenia powieści, przyszedł taki moment, że zasłona opadła i wszystko zaczęło układać się w całość. Nagle to, co do tej pory było niewiadome stało się jasne i przejrzyste. To była naprawdę literacka przygoda!

Temat wojny stał się inspiracją do napisania powieści dla wielu pisarzy. Literatura ta ma bowiem swoich zwolenników. Jednym z autorów używających tego motywu jest Monica Hesse ? amerykańska dziennikarka. W swojej książce pt. Dziewczyna w niebieskim płaszczu ukazała ona okupację oczami nastolatki.

Przenosimy się do roku 1943. Okupowany Amsterdam, to właśnie tam mieszka główna bohaterka ? Hanneke. Dziewiętnastolatka na co dzień pracuje jako recepcjonistka w zakładzie pogrzebowym, a po godzinach dostarcza mieszkańcom produkty, które zdobywa na czarnym rynku. Dziewczyna utrzymuje swoich rodziców, którzy nie są świadomi dodatkowej pracy córki. Któregoś razu jedna z klientek, pani Janssen, prosi bohaterkę o pomoc w odnalezieniu pewnej dziewczyny. Chodzi o Mirjam. Żydówkę, która zniknęła z domu pani Janssen bez słowa. Czy Hanneke zdoła uratować dziewczynę zanim złapie ją Gestapo?

Muszę przyznać, że zanim sięgnęłam po tę powieść, nie wiedziałam, że jest to młodzieżówka. Gdy się zorientowałam, że tak jest, zaczęłam podchodzić do książki z dystansem. Cały czas twierdziłam, że takie powieści nie są już dla mnie. To była jednak dobra książka, przede wszystkim świetnie napisana i porywająca od pierwszej strony.

Główna bohaterka Hanneke to dziewiętnastoletnia dziewczyna, która straciła chłopaka na froncie. Po śmierci Basa nic nie jest dla niej takie jak przedtem. Postać odcięła się od dawnych znajomych, także najlepszej przyjaciółki Elizabeth, która w oczach czołowej postaci jest zdrajcą, gdyż pokochała Niemca. Pisarka ukazała, jak zmieniają się wartości młodej dziewczyny w obliczu konfliktu zbrojnego. Przedstawiła również sposób, w jaki sielankowe życie, polegające na chodzeniu do szkoły i spędzaniu czasu z przyjaciółmi, zmienia się w walkę o przetrwanie.

Postawa Hanneke, zdecydowanie nie jest heroiczna. Bohaterka decyduje się odszukać Mirjam bardziej ze względu na swoje poczucie winy. Obwinia się bowiem o śmierć swojego ukochanego. Nie jest to postać, która kieruje się szlachetnością, co zwykle można zaobserwować w literaturze wojennej. W niektórych momentach Hanneke postępuje lekkomyślnie, mając na uwadze dobro jednostki, a nie ogółu.

Bardzo pozytywnie oceniam to, że pisarka przedstawiła tę powieść oczami młodej dziewczyny, nastolatki. Ukazała dramatyzm z jakim muszą się zmierzyć młodzi ludzie w obliczu wojny. Dziewczyna w niebieskim płaszczu to nie tylko powieść detektywistyczna, ale również historia o dorastaniu w trudnych czasach, a także dokonywaniu trudnych wyborów.
Przyznaję, ta książka jest przewidywalna, udało mi się rozwiązać zagadkę jeszcze zanim zrobiła to Hanneke. Uważam jednak, że nie chodzi w niej o to, aby czerpać satysfakcję z kryminalnego wątku. Ta powieść to przede wszystkim ukazanie życia nastolatków, którzy zostali wyrwani ze swojego spokojnego życia i musieli stać się dorosłymi i odpowiedzialnymi ludźmi. Wszystko jest pokazane w nieco inny sposób, bez wielkiej przemocy jaką niesie ze sobą wojna. Z dala od walki ? jednak przepełnione strachem o jutro oraz bliskich.
Pisarka ma lekki styl. Klimat powieści jest niepowtarzalny. Cała historia jest smutna, przygnębiająca, niekiedy naiwna, ale wiernie odzwierciedlająca realia wojenne oraz prześladowania Żydów. Niektóre kwestie poruszone w powieści zostały oczywiście zmyślone na potrzeby fabuły. Dziewczyna w niebieskim płaszczu Monici Hesse to powieść, którą warto przeczytać. Jest to bestseller, który został nagrodzony Edgarem, a także przetłumaczony na dwanaście języków.

Do przeczytania tej niezwykle napisanej powieści kryminalnej zachęciła mnie fabuła oraz przebieg przeprowadzanych tajemniczych rozmów głównej bohaterki w książce autorstwa Pani Monica Hesse pt. Dziewczyna w niebieskim płaszczu.

Lubię, kiedy bohaterka ma mocny charakter, jest odważna z lekkim pazurem ostrożności, wrażliwa na potrzeby innych osób, posiadająca własne, a przy tym odmienne zdanie, jest szczera, ambitna w dążeniu do celu pomimo ryzykownych sytuacji i taką właśnie jest Hanneke.

Kocha swoich rodziców, ale lepszy kontakt ma z tatą niż z mamą, która nie potrafi zrozumieć córki, a tata lubi z nią żartować w trakcie rozmów.

Otóż w niedługim czasie nasza bohaterka otrzymuje od swojej klientki pewne zadanie, ale ma duże wątpliwości czy przyjąć to zlecenie.
Waha się, czy tak naprawdę podoła wykonać tę misję odnalezienia Żydówki imieniem Mirjam.

Zapoznając, się z losami Hanneke można dostrzec wiele cech charakterystycznych i widocznych w naszym życiu codziennym, gdyż ulegamy pokusom, które są przy tym niebezpieczne.

W każdym z opisanych 34 rozdziałów odkryjemy historię bohaterki, która swoją pracowitością , odwagą powinna stać się wzorem do naśladowania dla zagubionych młodych ludzi.

Występują również momenty, kiedy Hanneke prowadzi, sama ze sobą wewnętrzny dialog i zadaje sobie pytania:

Czy ja naprawdę chce, podjąć tego zadania ryzykując własne życie?,

Co powiedziałby Sebastiaan, gdyby wiedział o misji?

Autorka nie zapomniała o połączeniu dokładnie opisanych faktów historycznych, poczuciu humoru wynikającego z pewnych sytuacji mających miejsce w czasie godzin milicyjnych.

Uważam, że główny wątek dotyczący odnalezienia przez Hanneke Żydówki Mirjam został napisany w sposób przejrzysty, interesujący, gdyż Mirjam stanowi tutaj największą zagadkę.

Podążając każdego dnia śladami książki Dziewczyna w niebieskim płaszczu cierpimy, tracimy wiele w wyniku kłamstw, intryg, ale zawsze mamy nadzieję na lepsze jutro.

Czytając, tę książkę wędrowałam wspólnie z Hanneke, obserwowałam jej zachowanie i czy potrafi zachować do końca zimną krew?

Na to pytanie musisz odpowiedzieć sobie sam Drogi Czytelniku.

Elementami dodatkowi są tutaj okładka nawiązującą do tytułu książki oraz odpowiednio dobraną czcionkę zamieszczoną w tekście stanowiącą dodatkową motywację do jej przeczytania.

Polecam przeczytać tę książkę.