Dni śmiertelnego strachu

Jeśli macie ochotę na strachy, dużo wulgarności, wyuzdania oraz nieprzespanej nocy, to dobrze trafiliście. Opowiadania z książki to załatwią:-) Przeczytajcie dziesięć opowiadań o przeróżnej długości i wielkości strachu. Czytając niby wiemy, że to, co się tutaj przeczyta jest wymysłem literackim, ale autorzy skonstruowali je tak, by wyglądały na jakieś legendy, albo zboczenia prawdziwych ludzi, więc właśnie te fakty sprawiają, że budzą bardzo duży strach. Kiedyś ludzie twierdzili, że po zmarłym należy wyrzucić wszystkie rzeczy, by zły duch do ich domu nie zawitał. Niby to legenda, ale jeden z autorów wybrał właśnie podobny schemat dodając do niego przemoc fizyczną, gdzie jedna z rzeczy miała ochraniać tego, komu zostanie podarowana. Było to dosyć mocne opowiadanie. Inne ukazało jak mężczyzna ulega fascynacji podpatrując w oknie pewną młodą kobietę. Doszło tam do ujarzmienia jego podniecenia, ale w jaki sposób, to już nie zdradzę. Pomimo tego, że bywa tutaj krwawo, to jednak ciężko jest przerwać czytanie, gdyż ten strach bardzo hipnotyzuje. Zaczynamy się od niego uzależniać, chcąc więcej i więcej. Bywają jednak chwile, kiedy zaczynamy czuć niepokój tak jak w przypadku opowiadania o kobiecie, która urodziła pewne dziecko. Niby wszystko ładnie pięknie, ale kiedy je ujrzała i przyjrzała się znamieniu, już nie było tak kolorowo. Nie chcę wam tutaj zdradzać każdego z nich, ale gorąco zachęcam, byście sięgnęli po tą książkę. Kiedyś nie byłam za tym by czytać opowiadania, gdyż zbyt szybka akcja nie była moją ulubioną. Tutaj natomiast bywa różnie. Raz jest szybko, innym razem jakby scena trwała dwa dni, lub kilka miesięcy. Wciąż jestem pod wrażeniem porównań jakie stosuje jeden z autorów. Żeby kobietę przyrównywać do parówki z grilla:-) W ogóle moje pierwsze książki jakie czytałam biorąc do ręki to były właśnie pozycje pana Grahama. Pamiętam, że poszukiwałam czegoś mrocznego i zostały mi polecone. Do tej pory wciąż robią na mnie wielkie wrażenie. Jeśli poszukujecie zatem świetnych horrorów, to przeczytajcie te opowiadania. Ja się na nich nie zawiodłam:-)

Trzy razy zostałam ostrzeżona przed tym, że książka jest dla dorosłych bo zawiera treści nieprzeznaczone dla osoby niepełnoletniej. Opowiadania wzięłam do ręki ostrożnie z obawą, że zachwycona nimi nie będę ze względu na te treści nieprzeznaczone, ale nie przesądzajmy. Może właśnie dojrzałe pisanie mistrza horroru będzie mi się podobało? Zachciało mi się nowego Mastertona, bo stare tytuły odświeżyłam sobie ostatnio. Opowiadań jest dziesięć. Pierwsze dwa bardzo dobre. W "Morderczym uścisku" jest przedmiot czyniący sprawiedliwość - bardzo to budujące, a w drugim opowiadaniu piękna kobieta i do pary mężczyzna typu podglądacz. Czy będą razem ? Trzecie, prosto z sierocińca The Beeches. Tam znikają dziewczynki. Co się z nimi dzieje? Tropem panienek podąża wielebny Charles Dodgson. Autor zastosował ciekawe odwołanie do Alicji w krainie czarów i jej autora Lewisa Carolla.W opowiadaniu czwartym ustawa o równowadze narodowej - gdy jeden imigrant uzyskuje azyl musi przestać istnieć jeden obywatel brytyjski w celu utrzymania stanu ludności na tym samym poziomie. I tak Michael Chandler stracił żonę. Bohaterem kolejnego opowiadania jest pedofil w średnim wieku Colman. Szósty tekst poświęcony jest pięknej Kasi i jej internetowemu kochankowi Leonardowi. Siódmy dobranej parze - Robin&Cathy. I to jest to opowiadanie, które mną wstrząsnęło a nie jestem mimozą. Empatia posunięta do absurdu. Do tego daremna. Naturalistyczny obraz bólu ociekający krwią. Epifania to siódme opowiadanie ze zbioru. Epifania to inaczej objawienie. Tutaj objawienie seksualne. Lekko sprośne opowiadanko z penisem w roli głównej. W dziewiątym opowiadaniu rządzi chłód śmierci w Boże Narodzenie na zasadzie wesołych świąt dla żywych i martwych i to we Wrocławiu! Ostatni tekst w tym zbiorze to historia Serołaka Aidena, nieszczęśliwego chłopca dręczonego w szkole. Różnorodność jest spora. Mamy tu przemoc, sex, pedofilię i jak to w horrorach, duchy i inne demony oraz przedmioty z wpisaną misją. Opowiadania są bardzo dobre. Krótkie i treściwe i o ile nie wywołują strachu to uczucie obrzydzenia i dreszcze już tak. Polecam po czymś słodkim dla zachowania równowagi.