Coś się dzieje w naszym domu

Jako dziecko miałam wybujałą wyobraźnię i niejednokrotnie wpatrywałam się w ciemność pokoju, obawiając się, że w mroku może się coś czaić. Prawdopodobnie nic tam nie było. Inaczej jednak dzieje się w książce "Coś się dzieje w naszym domu", gdzie dziecięce lęki ośmioletniej Belli stają się przerażającą rzeczywistością.
Narracja prowadzona z perspektywy dziecka to zabieg, który w literaturze grozy pozwala osiągnąć wyjątkowy efekt. Bella, główna bohaterka powieści, postrzega rzeczywistość z dziecięcą szczerością i wrażliwością. Jej sposób myślenia, prosty a zarazem przenikliwy, sprawia, że historia nabiera wiarygodności.
Podczas lektury towarzyszymy Belli w jej codziennych rytuałach, obserwujemy jej relacje z Mamusią, Tatuśkiem i ukochaną babcią Ruth. Jednocześnie stajemy się świadkami jej przerażających spotkań z Drugą Mamusią - złowrogą istotą zamieszkującą szafę w pokoju dziewczynki. Ten kontrast między zwyczajnością życia rodzinnego a narastającym horrorem buduje napięcie, które z każdą stroną staje się coraz bardziej nieznośne.
Rodzina Belli, pozornie zwyczajna, skrywa głębokie pęknięcia. Mamusia i Tatusiek to małżeństwo stąpające po kruchym lodzie niewierności i niespełnionych pragnień. Szczególnie postać matki, rozdartej między macierzyństwem a tęsknotą za wolnością, nadaje opowieści dodatkowy wymiar. Czy to właśnie z tych niewypowiedzianych żalów i tłumionych emocji narodziła się Druga Mamusia? Czy to ona jest cieniem prawdziwej matki, jej mrocznym odbiciem, czy może czymś znacznie bardziej złowieszczym?
Siła tej powieści leży w umiejętnym dozowaniu strachu. Malerman nie epatuje przemocą czy drastycznymi scenami - zamiast tego koncentruje się na budowaniu atmosfery nieustannego zagrożenia. To, co niewidziane i jedynie sugerowane, okazuje się znacznie bardziej przerażające niż najbardziej krwawe opisy.
Zakończenie zaskakuje i pozostawia niedosyt. Z początku nie przypadło mi ono do gustu, lecz z czasem, gdy emocje opadły zaczęłam doceniać pomysł i kunszt autora. Niejednoznaczność finału sprawia, że historia Belli nie kończy się wraz z ostatnią stroną - lecz zagnieżdża się w umyśle czytelnika jak owa Druga Mamusia w szafie dziewczynki, prosząc o wpuszczenie jej głębiej w nasze serca.
"Coś się dzieje w naszym domu" to horror, który należy czytać przy zapalonym świetle, z dala od wszelakich szaf!