BIZANCJUM. Niezwykłe dziedzictwo średniowiecznego imperium (twarda)

Książka Judith Herrin nie jest typową historią Bizancjum, opowiadającą jedno po drugim wydarzenia z dziejów politycznych, gospodarczych i kulturowych Cesarstwa od 330 do 1453 r. Wprawdzie Autorka zachowuje do pewnego stopnia porządek chronologiczny, ale w kolejnych rozdziałach swej książki skupia się raczej na pewnych ważnych w bizantyńskich dziejach zagadnieniach prezentując je w sposób problemowy. Pokazuje w nich jak wschodnia część Cesarstwa Rzymskiego zmieniła się w ciągu ponad 1000 lat w osobne, wzbudzające respekt, podziw, zazdrość, a w końcu także nienawiść niezwykle witalne państwo, raz po raz wznoszące się do rangi światowego mocarstwa i po[...]dające na przestrzeni stuleci swego istnienia.
Książka napisana jest przystępnym językiem, który zachęca do lektury i pozwala płynąć z Autorką po kolejnych omawianych przez nią wydarzeniach.
Na uwagę zasługuje piękne wydanie "Bizancjum". Sama okładka sprawia wrażenie kapiącem złotem mozaiki, w środku zaś znajdzie czytelnik wkładkę z fotografiami, mapy przedstawiające Bizancjum w różnych okresach jego istnienia, kalendarium najważniejszych wydarzeń i listę wymienionych w tekście cesarzy.
Myślę, że wadą książki jest pewna, natrętnie powracająca poprawność polityczna, widoczna w nadmiernym akcentowaniu roli kobiet w polityce Bizancjum, czy próbach usprawiedliwienia arabskich (a dla Bizantyńczyków po prostu barbarzyńskich) najazdów na Cesarstwo.
Poza tymi, w gruncie rzeczy łatwymi do przełknięcia wadami, nie znajduję innych minusów dzieła Herrin.
Stanowić ono może doskonałą bazę dla czytelnika interesującego się opisywaną w niej tematyką i świetne uzupełnienie innych, bardziej tradycyjnych prac poświęconych dziejom Bizanjum.

Książka Judith Herrin nie jest typową historią Bizancjum, opowiadającą jedno po drugim wydarzenia z dziejów politycznych, gospodarczych i kulturowych Cesarstwa od 330 do 1453 r. Wprawdzie Autorka zachowuje do pewnego stopnia porządek chronologiczny, ale w kolejnych rozdziałach swej książki skupia się raczej na pewnych ważnych w bizantyńskich dziejach zagadnieniach prezentując je w sposób problemowy. Pokazuje w nich jak wschodnia część Cesarstwa Rzymskiego zmieniła się w ciągu ponad 1000 lat w osobne, wzbudzające respekt, podziw, zazdrość, a w końcu także nienawiść niezwykle witalne państwo, raz po raz wznoszące się do rangi światowego mocarstwa i po[...]dające na przestrzeni stuleci swego istnienia.
Książka napisana jest przystępnym językiem, który zachęca do lektury i pozwala płynąć z Autorką po kolejnych omawianych przez nią wydarzeniach.
Na uwagę zasługuje piękne wydanie "Bizancjum". Sama okładka sprawia wrażenie kapiącem złotem mozaiki, w środku zaś znajdzie czytelnik wkładkę z fotografiami, mapy przedstawiające Bizancjum w różnych okresach jego istnienia, kalendarium najważniejszych wydarzeń i listę wymienionych w tekście cesarzy.
Myślę, że wadą książki jest pewna, natrętnie powracająca poprawność polityczna, widoczna w nadmiernym akcentowaniu roli kobiet w polityce Bizancjum, czy próbach usprawiedliwienia arabskich (a dla Bizantyńczyków po prostu barbarzyńskich) najazdów na Cesarstwo.
Poza tymi, w gruncie rzeczy łatwymi do przełknięcia wadami, nie znajduję innych minusów dzieła Herrin.
Stanowić ono może doskonałą bazę dla czytelnika interesującego się opisywaną w niej tematyką i świetne uzupełnienie innych, bardziej tradycyjnych prac poświęconych dziejom Bizanjum.

Książka Judith Herrin nie jest typową historią Bizancjum, opowiadającą jedno po drugim wydarzenia z dziejów politycznych, gospodarczych i kulturowych Cesarstwa od 330 do 1453 r. Wprawdzie Autorka zachowuje do pewnego stopnia porządek chronologiczny, ale w kolejnych rozdziałach swej książki skupia się raczej na pewnych ważnych w bizantyńskich dziejach zagadnieniach prezentując je w sposób problemowy. Pokazuje w nich jak wschodnia część Cesarstwa Rzymskiego zmieniła się w ciągu ponad 1000 lat w osobne, wzbudzające respekt, podziw, zazdrość, a w końcu także nienawiść niezwykle witalne państwo, raz po raz wznoszące się do rangi światowego mocarstwa i po[...]dające na przestrzeni stuleci swego istnienia.
Książka napisana jest przystępnym językiem, który zachęca do lektury i pozwala płynąć z Autorką po kolejnych omawianych przez nią wydarzeniach.
Na uwagę zasługuje piękne wydanie "Bizancjum". Sama okładka sprawia wrażenie kapiącem złotem mozaiki, w środku zaś znajdzie czytelnik wkładkę z fotografiami, mapy przedstawiające Bizancjum w różnych okresach jego istnienia, kalendarium najważniejszych wydarzeń i listę wymienionych w tekście cesarzy.
Myślę, że wadą książki jest pewna, natrętnie powracająca poprawność polityczna, widoczna w nadmiernym akcentowaniu roli kobiet w polityce Bizancjum, czy próbach usprawiedliwienia arabskich (a dla Bizantyńczyków po prostu barbarzyńskich) najazdów na Cesarstwo.
Poza tymi, w gruncie rzeczy łatwymi do przełknięcia wadami, nie znajduję innych minusów dzieła Herrin.
Stanowić ono może doskonałą bazę dla czytelnika interesującego się opisywaną w niej tematyką i świetne uzupełnienie innych, bardziej tradycyjnych prac poświęconych dziejom Bizanjum.