Zmysł udziału. Wybór wierszy (twarda)

O tym, że Szymborska poetką jest wielką, się nie dyskutuje. Wielką, wielgachną, zasługi jej są nieocenione dla nas, szarych zjadaczy chleba, których poezja naszej Noblistki może kiedyś przemieni w aniołów. Wiersze owej pani są wspaniałe. Ba! Nie tylko wspaniałe, ale i zapadające w pamięć na długi, długi, długi czas. To magia jakaś, którą z zapamiętaniem uprawia pani Wisława. Ta literacka szamanka nic sobie nie robi z naszych ojczystych związków frazeologicznych, które rozbija, bez mrugnięcia okiem, tworząc wymyślne formy, w jakie to przyobleka swe wiersze. Nic sobie ma z poprawnej polszczyzny, tworząc często swoje własne słowa, zrozumiałe tylko dla niej. uwagę swoją kieruje nie na nas, ludzi, a na najmniejszych przyjaciół św. Franciszka, na zwierzęta różnorakie. Wiersz powstał o kocie i o rybach, które wbrew pozorom, dużo mają z nas, ludzi. Są nawet w lepszej sytuacji, gdyż cywilizacja nie nałożyła na ich łapy czy płetwy swych kajdan. Z miłością poetka odnosi się do roślin, kamieni, zwykłych przedmiotów, w których my poezji byśmy nie znaleźli. Niecodzienna poezja dla ludzi spragnionych naturalności, szczerości, prawdziwie ludzkich wartości, jakich mamy deficyt.
Polecam wszystkim.