Zgaga

"Zgaga" to opowieść leciutka w formie, odrobinę poważniejsza w treści, z rodzaju tych książek, które same się czytają. Jej amerykańskość jest może nieco egzotyczna, ale to tylko dodaje atrakcyjności - można ją czytać jak historię z innego świata. Mnóstwo swojskości dodała "Zgadze" Dorota Stalińska w swoim od lat granym monodramie, opartym na książce Nory Ephron. Bo tak naprawdę poruszane w niej treści są uniwersalne i w zakresie miejsca, i czasu.

Będzie krytycznie. "Zgaga" to książka jakich wiele, a jednocześnie do mnie jakoś nie trafiła. To opowieść o rozpadzie małżeństwa, zdradzie. Czasem jest tak, że coś zapowiada się nieciekawie, ale na późniejszych stronach zaczyna wciągać. Tu tak nie było. Już na początku pomyślałam sobie, że nie zapowiada się dobrze i jakoś nic nie sprawiło, żebym zmieniła zdanie.
Coś, co niektórym może się spodobać to przepisy, które można wykorzystać przy codziennym gotowaniu. Mi się spodobał tylko jeden i tylko ten może bym kiedyś wykorzystała.
Książka jest w typowym stylu amerykańskim, brak tabu, styl życia ludzi 30+ mieszkających w USA. Coś co mi się rzuciło w oczy- każdy wie wszystko o każdym, nawet to, co się w sypialni,
W mojej karierze czytelniczej to jena z tych książek, które najmniej mi się podobały, a tymczasem ze strony wydawnictwa dowiedziałam się, że książka została zekranizowana, w filmie wystąpiły światowej sławy gwiazdy: Meryl Streep i Jack Nicholson. Ja nie oglądam zbyt wielu filmów, to trochę tłumaczy, że nie wiedziałam o tym, że książka nie jest wcale nowością wydawniczą.