Zadurzenie

...
Pomimo tych uczuć wiem, że prawdziwą siłę pokazuje ten, kto potrafi odejść. A ja jestem teraz silna. Tak naprawdę zawsze byłam.


Sama nie wiem od czego mam zacząć, przeczytałam ją zaskakująco szybko i aż trochę żałuję. Szkoda, że była tak krótka, ale no cóż, są takie historie, które mimo tego, że są krótkie, da się je zapamiętać na długi czas, tak też jest z Zadurzeniem. Po skończeniu książki długo się nad nią zastanawiałam. Anna jest nieco zamknięta w sobie, marzy o normalnym życiu i nawet przez moment udaje się jej to osiągnąć, gdy na swojej drodze spotyka Willa, przystojnego i idealnego, przynajmniej z pozoru. Chłopak jednak skrywa sekret, a dziewczyna tak jest zauroczona, iż nie dostrzega niebezpieczeństwa, w którym się znajduje. Oboje są doświadczeni przez życie, oboje stracili jedno z rodziców, co gorsza Will nie tylko to utracił, zgubił również kierunek, którym powinien kierować się jako nastolatek, tą chęć do życia, bo to co wyprawiał nawet nie podchodziło pod buntowniczy okres życia. Niemniej jednak stało jak się stało i nie da się tego odwrócić, czy dziewczynie uda się wybrnąć z sytuacji i czy uwolni się od nieco niezrównoważonego chłopaka? O tym musicie dowiedzieć się sami. Nie zanudzając Was więcej przejdę od razu do podsumowania, książka przyjemna i lekka w czytaniu, jednakże po słowach, które się w niej znajdują nie dałabym jej dzieciom, niemniej jednak polecam i zachęcam do podzielenia się swoimi przemyśleniami na temat książki.


Pozdrawiam, Sara ?

...
Pomimo tych uczuć wiem, że prawdziwą siłę pokazuje ten, kto potrafi odejść. A ja jestem teraz silna. Tak naprawdę zawsze byłam.


Sama nie wiem od czego mam zacząć, przeczytałam ją zaskakująco szybko i aż trochę żałuję. Szkoda, że była tak krótka, ale no cóż, są takie historie, które mimo tego, że są krótkie, da się je zapamiętać na długi czas, tak też jest z Zadurzeniem. Po skończeniu książki długo się nad nią zastanawiałam. Anna jest nieco zamknięta w sobie, marzy o normalnym życiu i nawet przez moment udaje się jej to osiągnąć, gdy na swojej drodze spotyka Willa, przystojnego i idealnego, przynajmniej z pozoru. Chłopak jednak skrywa sekret, a dziewczyna tak jest zauroczona, iż nie dostrzega niebezpieczeństwa, w którym się znajduje. Oboje są doświadczeni przez życie, oboje stracili jedno z rodziców, co gorsza Will nie tylko to utracił, zgubił również kierunek, którym powinien kierować się jako nastolatek, tą chęć do życia, bo to co wyprawiał nawet nie podchodziło pod buntowniczy okres życia. Niemniej jednak stało jak się stało i nie da się tego odwrócić, czy dziewczynie uda się wybrnąć z sytuacji i czy uwolni się od nieco niezrównoważonego chłopaka? O tym musicie dowiedzieć się sami. Nie zanudzając Was więcej przejdę od razu do podsumowania, książka przyjemna i lekka w czytaniu, jednakże po słowach, które się w niej znajdują nie dałabym jej dzieciom, niemniej jednak polecam i zachęcam do podzielenia się swoimi przemyśleniami na temat książki.


Pozdrawiam, Sara ?

Miłość nie zawsze okazuje się taka piękna, jak w naszej wyobraźni. Czasami przynosi niewyobrażalny ból. Ale czy to nie zbyt wiele? Ile można przetrwać w toksycznym związku, gdzie tak naprawdę nie ma płomiennych uczuć, a jedynie ciągłe cierpienie, czy nawet przemoc? W takich chwilach trzeba poważnie zastanowić się, czy warto...
Historia została przedstawiona oczami nastolatki zmagającej się z wieloma problemami w rodzinie. Ciekawym pomysłem były także wstawki z listów pisanych przez Willa. Podczas czytania snułam domysły odnośnie tego, kto jest adresatem jego słów, gdyż nie zostały one określone na wstępie, co było celowym zamysłem ze strony autorki.
Jeśli chodzi o bohaterów, to średnio przypadli mi do gustu. Zarówno Anna, jak i Will mieli tendencję do irytowania mnie. Ich decyzje nie zawsze były przemyślane i często działali pod wpływem silnych emocji, nie bacząc na to, jakie będą tego skutki. Anna momentami sprawiała wrażenie rozkapryszonego dzieciaka, dla którego liczy się tylko jej własny chłopak. To tak jakby miała na oczach klapki i dostrzegała tylko idealną wersję Willa, który wcale taki nie był.
Spokojnie można go nazwać mianem czarnego charakteru. To zagubiony chłopak pochodzący z rozbitej rodziny. Przeżycia z przeszłości miały na niego ogromny wpływ. Stał się pełen nienawiści. Bywał zaborczy i zazdrosny, a na dodatek nie cofał się przed niczym, by odsunąć Annę od jej rodziny i przyjaciół. Chciał, aby za wszelką cenę był tylko jego.
Istotną rolę pełnił wątek romantyczny. Autorka przedstawiła toksyczną miłość. Ten związek wyniszczał nie tylko głównych bohaterów, ale także wszystkich z ich otoczenia. Dochodziło nawet do przemocy fizycznej. To jedna z tych relacji, od których powinno trzymać się z daleka. Tu główną poszkodowaną okazała się Anna. Najgorsze było to, że nie dostrzegała, jak bardzo jest kontrolowana, a przynajmniej do chwili, gdy wszystko się posypało.
Podsumowując, Zadurzenie to historia dwójki nastolatków, których połączyła toksyczna miłość. Autorka przedstawiła mroczną stronę związków i ich wpływ na otoczenie. Sam pomysł dosyć ciekawy, ale do realizacji można się przyczepić. Dużą wadą okazali się bohaterowie. Momentami potrafili mnie zirytować i miałam ochotę przemówić im do rozsądku. Nie jest to żadne arcydzieło. Prędzej zwykła młodzieżówka o problemach nastolatków. Lektura na jeden wieczór, nic więcej. Nie każdemu może przypaść do gustu.
...

Mieliście kiedyś styczność z chorą miłością, a może lepiej - z obsesją?

On, przystojny chłopak, któremu niczego nie brakuje wydawał się być całkiem w porządku. Umawiał się tylko z tymi ładnymi dziewczynami i nie zauważał nikogo.
Ona, całkowicie niewidoczna, szara myszka w szkole. W domu wcale nie lepiej, ojciec samotnie wychowujący dwójkę dzieci, mieszkanie mieszczące się na podejrzanym osiedlu.
Anna ma czternaście lat, jest bardzo pogodna i ma nawet własny zespół, w którym śpiewa. Jej głos wspaniale wznosi się pośród dzięków basu i perkusji. Jednak pomimo tego z dziewczyną jest coś nie tak. Została skierowana przez wychowawczynię do szkolnego pedagoga, ponieważ ponoć nie potrafi kontrolować swojego gniewu i koncentracji.
Niestety przyczyną togo wszystkiego jest odejście matki od ojca i zostawienie go z sromotnym wychowaniem dzieci. Mężczyzna czując gorycz po odejściu żony wszystkie swoje żale wylewa na najstarszą córkę, której każe sprzątać i pracować w domu, natomiast młodszy syn jest przez niego uwielbiany.
Pewnego razy wychodząc z gabinetu pedagoga Anna gubi portfel, z tą niewiedzą rusza nad jezioro, aby tam rozmyślać nad swoim ciężkim życiem. Zgubę znajduje najbardziej popularny chłopak w szkole. Szesnastoletni Will odnajduje dziewczynę nad jeziorem i tam wyznaje jej, że od dawna chciał ją pocałować.
Tak oto zaczyna się bardzo burzliwa znajomość pomiędzy Anną i Willem.

Niestety pod maską zakochanego i wrażliwego chłopaka, Will skrywa tajemnicę.

Poprzednia książka autorki ?Siedem Dni? podobała mi się, lecz ta podoba mi się bardziej. Zostały ukazane w niej wszystkie problemy dotyczące samotności i tęsknoty, oraz pierwszej młodzieńczej miłości.

Na końcu każdego rozdziału jest list pisany przez jednego z bohaterów, w którym jest dużo obwiniania i chorobliwej złości. Przyznam, że wgłębiając się bardziej w fabułę moja nienawiść do jednego z bohaterów powiększała się o jeden stopień.

Dlaczego? Tego musicie się sami dowiedzieć czytając książkę.