Władza wykonawcza w Rzeczypospolitej. Od połowy XVII w. do 1763 r. Studium historyczno-prawne

Opis produktu:

Rzeczpospolita w okresie od połowy XVII do połowy XVIII w. od dawna jest obiektem żywego zainteresowania badaczy. Przedmiotem analiz są najróżniejsze stosunki społeczne, polityczne i kulturowe, w tym również ustrojowe i prawno-organizacyjne tego państwa. Kryzys, który ogarnął wówczas Rzeczpospolitą w praktyce dotykając wszystkich dziedzin ówczesnego życia państwowego, stworzył niezwykle interesujące zjawisko polityczne i kulturowe, które nadal jest wdzięcznym polem badawczych poszukiwań.
Zasadniczym przedmiotem niniejszej pracy jest rola władzy wykonawczej w Rzeczypospolitej w ważnym dla jej istnienia okresie od połowy XVII do połowy XVIII w. W jej zakres wchodzi więc nie cały system polityczny państwa szlacheckiego, ale jedynie jego część związana z wykonywaniem zarządu, mającym wpływ na bieżące funkcjonowanie państwa. Próby wyjaśnienia istoty władzy wykonawczej w Rzeczypospolitej, a w omawianym okresie w szczególności, wymagają naświetlenia wielu kwestii związanych z ustrojem Rzeczypospolitej, jej strukturą administracyjno-prawną, relacjami politycznymi i prawnymi. Dopiero na tej podstawie można się podjąć próby odtworzenia kształtu władzy wykonawczej, a także określenia jej roli w systemie politycznym Rzeczypospolitej. Te z kolei ustalenia umożliwiają ukazanie zasad funkcjonowania władzy wykonawczej Rzeczypospolitej w ramach szerszej, ogólniejszej refleksji nad ewolucją ustroju politycznego państwa szlacheckiego.
Podstawowym celem rozprawy jest odtworzenie struktury oraz określenie pozycji ustrojowej władzy wykonawczej w systemie politycznym Rzeczypo-spolitej, a także sposobu jej działania. Szczególnym fenomenem Rzeczypospolitej było to, że w warunkach zakłócenia funkcjonowania organów centralnych państwa, daleko idącego - jak się powszechnie przyjmuje - niedowładu centrum politycznego, jego niestabilności i nieskuteczności, zachwiania struktury prawnej państwa, wyrażającej się w osłabieniu więzi między centrum a poszczególnymi jednostkami terytorialnymi oraz ich organami, rozluźnienia związków między jej prowincjami, co przybrało charakter daleko posuniętej dezintegracji terytorialnej, dalej małej efektywności skarbu, słabej władzy sądowniczej, upadku wojska i zagrożenia suwerenności międzynarodowej-państwo to jednak trwało, a nawet były okresy, kiedy zwłaszcza na gruncie gospodarczym, ale także ideowo-politycznym, szczególnie w latach trzydziestych i czterdziestych XVIII w., wyraźnie się rozwijało.