Upadłe serca

?Upadłe serca? miejscami są tak romantyczne. Virginia C. Andrews tak pięknie pisze o początkach związku Logana i Heaven. Jest coś naprawdę ujmującego w tym jak ona opisuje relacje między bohaterami. Umie trafić w sedno i tak to opisać, że łatwo poczuć emocje tych postaci. Narratorką jest Heaven, ale umie ona przedstawić innych bohaterów w dość obiektywny sposób.

No rozkręca się akcja bardzo ładnie i staje się coraz bardziej pasjonująca. Jeszcze nie do końca widać do czego zmierza, ale to właśnie zaleta. Wczytywanie się w tę historię daje wiele przyjemności, bo Andrews ma naprawdę nieograniczoną wyobraźnię. Frapująco opisuje losy Heaven, która dojrzewa, staje się w pełni kobietą, ale zmienia się także jako człowiek. Jej ewolucja już jest bardzo ciekawa, a mam wrażenie, że będzie jeszcze ciekawsza.

Jak ktoś się już dał uwieść dwoma pierwszymi tomami to pewnie i trzeci kupi w ciemno. Upadłe serca trzymają wysoki poziom poprzednich części i pokazują, że Virginia C. Andrews jeszcze nieraz nas zaskoczy tą serią. Po trzech książkach mam wrażenie dużej spójności tej historii, nie rozjeżdża jej się ta saga. Andrews doskonale wie gdzie nas prowadzi i co w danym momencie chce ujawnić, a co zachować na później. Rozgrywa tę opowieść niemal jak mistrz szachowy.

Upadłe serca ? poetycki tytuł, ale bardzo trafny. Wszystkie tytuły dobrze oddają to, co w środku książki. Jej kwintesencję. Podobnie jest z okładkami, które też zapowiadają nastrój książki. Andrews ma dar opowiadania w sobie tylko właściwy sposób. Jej styl trudny jest do podrobienia i od razu się czuje, że to ona napisała tę książkę. Zwróciłam także uwagę jak ciekawie opowiada ona o uczuciach. To rzadkość moim zdaniem we współczesnej literaturze tak opowiadać.

Virginia C. Andrews piusze tak, że człowiek całkowicie zapada się w fabułę. Naprawdę czytając jej książki można się oderwać od świata i spędzić długie godziny w świecie fascynujących ludzi i wydarzeń. Sporo jest w tej części zwrotów akcji, co pewnie wiele osób mocno zaskoczy. Pomimo tego, że fabuła jest już dość gęsta udało się Virginii Andrews jeszcze bardziej ją pokomplikować, ale w taki sposób, że aż miło czytać.

No cóż dobrze się to czyta. W końcu takie tematy jak skrajna bieda, wykluczenie społeczne, stygmat dziewczyny z gór, osoby trzeciej kategorii to takie literackie samograje. Virginia C. Andrews umie doskonale o takich rzeczach opowiadać, gra na emocjach czytelnika jak sprawny wirtuoz na pianinie. Co i rusz swoją bohaterkę wpędza w kłopoty, by na chwilę dać jej iluzję szczęścia. Pięknie to zostało opowiedziane, czyta się doskonale. Trzeci tom równie dobry.

?Upadłe serca? znów pokazują trudne losy Heaven, która jest bohaterką w jakimś sensie tragiczną. Przede wszystkim wzbudza współczucie, ale także duży szacunek, że pomimo wszystkich przeciwności losu ona się nie poddaje. Jej życie jest bardzo emocjonujące, bo wiele się w nim wydarza. Jest coraz starsza, dojrzalsza, ale los statecznej żony nie jest jej pisany.