Tylko dla dziewcząt (twarda)

Książki Magdaleny Samozwaniec się nie starzeją - świadczą o tym kolejne wznowienia humorystycznych powieści. Autorka, która dała się poznać jako rewelacyjna parodystka popularnych romansów, śmiech wybrała za podstawowy motyw swoich historii. Przetrwała w świadomości zbiorowej jako satyryk, mimo że dziś w jej narracjach widać pewną nieuniknioną egzaltację i silne wpływy czasów oraz obyczajów, które stanowiły jej codzienność. W "Tylko dla dziewcząt" jednak Samozwaniec rozprawia się z kolejnymi mitami na temat dorastających panien. Drwi sobie z zamążpójścia, które jawi się dziewczętom jako najwyższe możliwe do osiągnięcia dobro, testuje kolejnych kawalerów i tworzy dowcipne scenki, dzięki którym może obnażać obłudę epoki oraz głupotę zaangażowanych w cały teatr życia bohaterek. Proponuje portrety panienek niewinnych i wstydliwych, ale też tych, które potrafią nieźle kombinować, żeby przechytrzyć rodziców. Relacje damsko-męskie w ujęciu Samozwaniec są wynaturzone, sportretowane w technice karykatury - ale z lektury wyciągnąć można sporo wniosków, co zaskakujące - aktualnych do dzisiaj. Poza tym książka przynosi oczywiście świetną rozrywkę na wysokim poziomie - inną niż współczesne książki, bo napisaną zupełnie odmiennym językiem. To staje się jej ogromnym atutem.

Nie jest to najlepsza książka napisana przez Magdalenę Samozwaniec, którą czytałam. Lecz w przypadku tej autorki nawet nie najlepsza oznacza przyjemną lekturę. Pisarka ma niezwykle lekkie pióro i bystre oko. A przy tym sposób w jaki przenosi na papier swoje obserwacje jest ujmujący. Oto przykład: ?Obie starsze panie były jeszcze na chodzie, ale karoserie miały już niemodne, mimo iż świeżo polakierowane?. To właśnie charakterystyczny dla pisarki opis postaci, na jaki możemy natknąć się niemalże w każdym rozdziale. A o czym jest książka? To swoisty poradnik dla dziewcząt, w którym na podstawie przykładów mogą przyjrzeć się poglądom na życie swoich koleżanek a może i własnym, widzianym w krzywym zwierciadle. Rozmowy towarzyskie przy stole małżeńskim (?yhm? ze strony męża), ambicje życiowe kobiet (dobrze, to znaczy za duże pieniądze, wydać się za mąż), przyjaźnie między paniami, a także spojrzenie na zmieniające się z biegiem lat obyczaje ? to wszystko znajdziemy w tym zbiorze felietonów. A zachętą do lektury niech będzie to zdanie: ?Widzisz,niuniu, stara żona to taka dosłownie stara torba, musisz z nią podróżować, gdy nie masz innej, ale kiedy można kupić sobie nową... z pięknej świńskiej skóry...?. Zapraszam do sięgnięcia po książkę.