Tektonika uczuć

Eric-Emmanuel Schmitt należy do moich ulubionych pisarzy. Jego książki czytam z olbrzymim zapałem i radością. Tak było i tym razem. Historia Diane i Richarda pokazuje jak niedomówienia i gra uczuciami innych może doprowadzić do swego rodzaju tragedii. Autor przedstawia osobę, która boi się swych uczuć, nie potrafi o nie walczyć. Życie swoje i najbliższych buduje na oszustwie. Tak naprawdę to chyba sama nie jest do końca pewna czego chce i gubi się w swoim świecie. Ostatecznie sama staje się ofiarą swych manipulacji innymi. To osoba, która jest zniewolona przez strach, a jak pisał Albert Camus: ,,Być wolnym, to móc nie kłamać"

Eric-Emmanuel Schmitt już nie raz podejmował tematykę trudnych relacji międzyludzkich. Tak też jest tym razem. Ukazuje dwoje bohaterów, podobno zakochanych w sobie. Niemniej nieszczerość, maskowanie prawdziwych uczuć doprowadza do rozpadu związku. Nowa sztuka pokazuje, że zawsze należy być wobec siebie uczciwymi, a szczera rozmowa to podstawa każdej relacji, a na pewno już tak skomplikowanej jak związki damsko-męskie. Schmitt celowa posługuje się hiperbolizacją, aby wyraźniej podkreślić przesłanie utworu. Myślę, że ciekawym wydarzeniem będzie obejrzenie sztuki na scenie teatralnej, co pewnie niedługo się wydarzy ze względu na sukces poprzedniej sztuki: "Małe zbrodnie małżeńskie".