Słynni rycerze Europy. Rycerze w służbie dam i dworu (twarda)

Opis produktu:

Druga część tetralogii poświęconej wybitnym rycerzom oraz historii rycerskości. Inaczej niż w pierwszym tomie [Rycerze Chrystusa, 2007], motywacje jej bohaterów mają świecki charakter i są nimi władza, pieniądze oraz miłość. Przewodnimi wątkami dziesięciu biograficznych esejów składających się na tę książkę są wielkie dworskie i polityczne kariery rycerzy oraz dworna miłość. Zmienność wzorców kariery i miłości, zależna od czasu wydarzeń i lokalnych uwarunkowań, pozwala pokazać proces rozprzestrzeniania się i recepcji takich elementów rycerskiej obyczajowości jak turnieje czy poezja miłosna. Wszystkie postacie opisane są na szerokim tle społeczno-politycznym oraz genealogicznym a także konfrontowane z własną legendą rozwijaną i podtrzymywaną przez następne pokolenia. Reprezentują one różne kraje (od Polski i Austrii po Anglię i Aragonię), różne grupy rycerstwa (od wielkich panów feudalnych po ministeriałów) i różne warianty wspólnej im kultury rycerskiej.


Dariusz Piwowarczyk (1971) - członek Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, absolwent historii Uniwersytetu Warszawskiego, mediewista i popularyzator tej dziedziny wiedzy. Od 1999 r. współpracownik miesięcznika Mówią Wieki, rocznika Studia Źródłoznawcze oraz Rocznika Polskiego Towarzystwa Heraldycznego. Gość-ekspert w programach telewizyjnych (Polsat, TVN) i radiowych (Polskie Radio). Autor monografii Obyczaj rycerski w Polsce późnośredniowiecznej (XIV-XV wiek) (wyd. I, 1998, wyd. II, 2000) uhonorowanej w 1998 r. Nagrodą im. Adama Heymowskiego, przyznawaną za najlepsze prace z dziedziny heraldyki, genealogii i nauk pomocniczych historii. Ponadto opublikował Poczet rycerzy polskich XIV i XV wieku (2004) oraz Normanowie i Bizancjum w XI stuleciu (2006). Jest również autorem artykułów naukowych poświęconych etosowi rycerskiemu (np. Funkcje i ceremoniał rycerskiego pasowania na ziemiach polskich XI-XVIII wiek), heraldyce (np. Herold Mikołaj Chrząstowski) i dziejom dyplomacji (np. Dyplomaci pierwszych Jagiellonów [1385-1454]: milites spectabiles) oraz ukazującego się na łamach Mówią Wieki cyklu Kroniki rycerskie.