Seria niefortunnych zdarzeń. księga 5. Akademia antypatii

Przygód pechowych sierot Baudelaire ciąg dalszy. Klaus, Wioletka i Słoneczko trafiają do szkoły z internatem, gdzie od razu wita ich wredota i niesprawiedliwość - w postaci niezbyt gościnnych uczniów (z Karmelitą Plujko na czele), dyrektorem kochającym zadręczanie ludzi swoją sztuką, oraz tajemniczym nauczycielem w.f-u, który wydaje się być im bardzo znajomy... "Akademia Antypatii" to kolejna część kultowej już "Serii Niefortunnych Zdarzeń". Zawsze absurdalna i zupełnie odbiegająca od jakichkolwiek norm. Oczywiście - polecam!

Tym razem mające wiecznego pecha sieroty Baudelaire trafiają do szkoły z internatem. Niestety, jako sieroty, nie mają prawa mieszkać z innymi dziećmi - ich nowym domem staje się niespełniający jakichkolwiek wymogów sanepidu barak. Niestety i tu trójka bohaterów staje się ofiarami otaczającego ich zewsząd absurdu, a także odwiecznego wroga - hrabiego Olafa, który tym razem przebiera się za nauczyciela wychowania fizycznego. Czy Klaus, Wioletka i Słoneczko po raz kolejny uciekną z łap wstrętnego łotra? Książka, tak jak poprzednie części, naprawdę wciąga. Myślę, że nawet nie muszę polecać - każdy, kto lubi czasem poczytać coś nieco bez sensu, na pewno sięgnie po tę serię.

Kolejna część Serii Niefortunnych Zdarzeń opowiada o tym, jak trójka rodzeństwa zostaje przysłana do szkoły. Tam najstarsza Wioletka i młodszy Klaus muszą się uczyć jakichś dziwnych rzeczy, a najmłodsza Słoneczko jako sekretarka produkuje zszywki biurowe. Tam kolejny raz spotykają Hrabiego Olafa i jego zasadzkę, z której muszą wybrnąć.
Myślę, że i ta część zasługuje na uznanie, ponieważ jest równie ciekawa, jak pozostała i tak samo pełna niezwykłych przygód. Polecam.