Książkowe bestsellery z tych samych kategorii

Przyszło nam tu żyć (twarda)

Reportaże z Rosji

książka

Wydawnictwo Czarne
Oprawa twarda
  • Dostępność niedostępny

Opis produktu:

W cieniu wielkiej polityki, wojen, fortun zdobywanych z dnia na dzień, z daleka od obiektywów kamer i świateł reflektorów jest inna Rosja. To kraj, w którym w opuszczonym moskiewskim szpitalu koczuje grupa nastolatków - stalkerów, diggerów, samobójców, strażników i upiorów. W walącym się hotelu robotniczym mieszka kilkanaście rodzin, które od lat czekają na lokale zastępcze - pisali w tej sprawie już nawet do papieża. W przydrożnym baraku kilkanaście kobiet zaspokaja potrzeby kierowców, policjantów, polityków... Jelena Kostiuczenko nie pisze zza biurka, nie boi się zabrudzić rąk, nie waha się stawiać trudnych pytań. Odwiedza ćpuńską melinę, w której żyje małżeństwo uzależnione od dezomorfiny, czyli popularnego w Rosji `krokodyla`. Udając stażystkę, jeździ na patrole z drogówką i obserwuje, jak inspektorzy wyciągają od kierowców łapówki. W Biesłanie pyta, o czym śnią rodzice dzieci, które zginęły podczas akcji antyterrorystów. Pisze o tym wprost i bez stylistycznych ozdobników. Jej książka jest nie tylko o Rosji. To diagnoza źle działającego świata, w którym zanikają więzi międzyludzkie, solidarność i mechanizmy wzajemnego wsparcia. W którym państwo nie chroni słabych. W którym zamiast prawa, jest pięść. Świata, w którym `przyszło nam żyć`.
S
Szczegóły
Dział: Książki
Wydawnictwo: Czarne
Oprawa: twarda
Okładka: twarda
Wprowadzono: 15.01.2020

RECENZJE - książki - Przyszło nam tu żyć, Reportaże z Rosji

5/5 ( 1 ocena )
  • 5
    1
  • 4
    0
  • 3
    0
  • 2
    0
  • 1
    0

ilo99

ilość recenzji:2412

23-02-2021 11:05

W niektóre z tych historii wprost trudno uwierzyć. Ot, choćby to, że ludzie żyją odcięci od cywilizacji i jedynym sposobem na to by dojechać do miasta ?jest pociąg. Jak już do niego dojdziesz. Kilometr. Po deskach, które mieszkańcy wsi sami ułożyli. Tylko peronu nie ma. I trzeba wspinać się do wagonu. Albo z niego wyskakiwać, co często źle się kończy, na przykład złamaniem kończyny. Albo stanica, w której przez dwadzieścia lat rządziła mafia, a jej żołnierze gwałcili dziewczęta. I nawet teraz, gdy przestępcy są w areszcie, młode kobiety nie mają wsparcia w społeczności. Takich historii jest tu bez liku. O milicjantach, o opuszczonym szpitalu, który przejęli nastolatkowie, o współczesnych narkomanach. O tym jak żyją ludzie w Biesłanie dwadzieścia lat po ataku terrorystów i w jaki sposób są rekrutowani byli żołnierze, aby walczyć po stronie Rosji w Doniecku. O szybkiej kolei, sapsanie, który nie jest taki szybki. Różnorodne. Przejmujące. Jednak czasami miałam wrażenie, że można by napisać więcej, dłużej podrążyć temat. Polecam