Papierowe duchy

Lubię takie książki. Klimatyczne, trochę straszne, w których nie ma miliarda bohaterów, a Ci którzy są, mają naprawdę sporo do powiedzenia. Pomiędzy stronami skrzy od emocji, od wydarzeń i od strachu. Czarno-białe zdjęcia dodają całej powieści pikanterii... No, jestem pod wrażeniem.
Grace długo przygotowywała się do realizacji swojego zamierzenia. Przeanalizowała wszystkie scenariusze, które mogłyby ją spotkać. Przygotowała zapasy gotówki, farby do włosów na wypadek konieczności zmiany wyglądu, a nawet położenie hoteli i moteli wzdłuż planowanej trasy. Wszystko po to, aby całą sobą oddać się realizacji planu, jakim jest rozwikłanie zabójstwa swojej starszej siostry. Ciała dziewczyny nigdy nie odnaleziono, a dla małej Grace z przeszłości cała sytuacja była wyjątkowo traumatyczna. Chcąc uporać się z przeszłością, Grace wyrusza w podroż z Carlem - domniemanym seryjnym mordercą - który na swoim sumieniu ma kilka młodych istnień. Niestety z Carlem dość trudno się dogadać, jako że cierpi na demencję. Do tego facet rozmawia z duchami i ma wrodzony szósty zmysł, dzięki któremu potrafi przewidywać wydarzenia.
Carla - pomimo tego, że w powieści jest tym czarnym charakterem - uwielbiam. Przypomina mi Hannibala Lectera i szczerze mówiąc przez całą lekturę miał dla mnie twarz Antoniego Hopkinsa. Jego zachowanie, jego słowa i to, że był w stanie przygarnąć napotkane, bezdomne zwierzaki - to wszystko złożyło się na obraz człowieka, którego pokochałam. Ja wiem, że On miał być tym złym. I co z tego? To właśnie Carl Zdobył moje serce, a zakończenie umocniło mnie w poczuciu wielkości postaci.
Powieść jest podróżą przez Stany. Podróżą w ciasnym samochodzie, z miejsca na miejsce, w ciągłej pogoni za prawdą. W miarę jak upływa asfalt szos, odkrywamy traumę związaną z zabójstwem siostry, szczegóły morderstw, o jakie posądzono Carla oraz to, że nie wszystko jest takie, jak nam się na pierwszy rzut oka wydaje. Carl nie broni się przed zarzutami postawionymi mu przez społeczeństwo i wymiar sprawiedliwości. On odkrywa dla Grace swoje oblicze. To drugie oblicze schowane przed dziennikarzami i składem sędziowskim.
Powieść jest niesamowita. Tajemnicza, pełna grozy z jednej strony, a jednocześnie zachowanie Carla często rozczula i zadziwia. Do tego jeszcze mamy duchy, które nieustannie towarzyszą Carlowi i grace w podróży i drażnią kobietę niebotycznie. Nastrój książki godny Pulitzera.
"Papierowe duchy" to podróż przez Stany, podróż przez życie Grace i podróż przez umysł Carla. Wszystkie te wyprawy są niesamowicie wciągające. Was w podróż. Warto.

Papierowe duchy to powieść zupełnie nieoczywista, przeszywająca na wskroś i sprawiająca, że dreszcze chodzą po plecach podczas jej lektury. To przepięknie wydany thriller psychologiczny,, bogato ilustrowany czarno-białymi fotografiami, które wywołują mrowienie pod skórą i nadają powieści niepowtarzalnego klimatu.

Do czego jest zdolny człowiek ogarnięty obsesją? Do czynów, które wydają się szokujące, ale i przerażające ....

Grace i Rachel to dwie siostry bardzo blisko związane ze sobą. Grace, młodsza, zdaje się być cieniem i przedłużeniem własnej siostry, która dla niej jest wzorem i najbardziej kochaną osobą na świecie. Dzieli je kilka lat różnicy, ale są ze sobą bardzo mocno związane. Kiedy Grace ma 12 lat jej siostra znika bez śladu i nigdy nie zostaje odnaleziona. Mijają lata, a dla Grace wyjaśnienie sprawy zaginięcia siostry staje się obsesją. Posuwa się do tego, że odnajduje mężczyznę podejrzanego o jej zamordowanie i nawiązuje z nim bliską relację podając się za jego córkę (której nigdy nie miał).
Carl Louis Feldman został uznany za winnego serii morderstw na młodych kobietach, a po odsiedzeniu wieloletniego wyroku wyszedł na wolność i trafił do pensjonatu pani T, gdzie przebywają dawni niebezpieczni przestępcy cierpiący na starczą demencję. Carl nie pamięta swej przeszłości, albo nie chce pamiętać.... Grace, pod fałszywym nazwiskiem, podaje się za jego odnalezioną córkę i spotyka z meżczyzną, jednak on cały czas twierdzi, że jej nie zna.
Carl był niezwykle znanym fotografem, którego skazano za śmierć młodej kobiety, a przypisano mu wiele innych zabójstw, jednak nie zostały one udowodnione. Dziwnym był fakt, że gdziekolwiek się pojawiał i robił zdjęcia, ginęły młode kobiety. Grace wpadła na iście diabelski pomysł i postanowiła zabrać "ojca" na dwutygodniową wycieczkę. Zaplanowała bardzo dokładnie trasę, zdjęciowym śladem po miejscach zbrodni. Chciała, aby Carl przyznał się do zamordowania jej siostry i wskazał miejsce jej spoczynku. Ta podróż była trudna dla obojga, a jej finał okazał się zaskakujący i obracający o 180 stopni sprawę morderstw sprzed lat.....

Papierowe duchy to podróż w czasie i przestrzeni po śladach zmarłych, udokumentowana starymi fotografiami. Podróż, która miała tak wiele udowodnić i tak wiele wyjaśnić - i cel został osiągnięty, jednak okazał się zupełnie inny niż ten zakładany....
Julia Heaberlin napisała znakomity thriller psychologiczny, który z jednej strony przeraża, ze względu na bliskość seryjnego mordercy, a z drugiej pokazuje ludzkie słabości, pragnienia i nadzieje. Jak wiele Grace poświeciła, a by móc wyjaśnić sprawę zaginięcia swej siostry. Z zaginięciem Rachel, zniknęła cząstka jej samej i te wydarzenia zaciążyły na jej dalszym życiu.
Autorka w rewelacyjny sposób przedstawiła zupełnie nienormalne relacje złoczyńca-ofiara, które zaowocowały czymś na kształt przyjaźni. Obie strony okazały się wygranymi po podróży śladami zbrodni. Papierowe duchy to powieść, która intryguje, ale również wzrusza. Jest niezwykle klimatyczna i oryginalna - sięgnijcie, bo naprawdę warto! To swoista perełka na księgarskich półkach!