NIE KŁAM KOCHANIE

Poza ambitniejszymi dziełam literackimi, na podstawie których nakręcono filmy, są też te mniej ambitne, raczej dla luzu, relaksu, takie ot tak, lekkie jak piórko. Nie kłam kochanie należy do tej mniejszej ilośći książek, które zostały napisane na podstawie scenariusza. I tu mogłabym z czystym sumieniu porównywać książkę do filmu, wyjawiając zmiany jakie zauważyłam w książce, które różniły się od filmu. Mogłabym, gdyby owe zmiany miały miejsce. Myślę, że chyba łatwiej napisać książkę na podstawie scenariusza, ba nawet samego filmu, gdyż w słowach można wyrazić wszystko. Gorzej na odwrót nie każdy jest zdolny tak wykreować postać jak autor powieści miał na myśli. Są aktorzy lepsi i gorsi. Historia Ani i Marcina wbrew żalom, płaczom i rozczarowaniom na tle kłamstw jest bardzo optymistyczna z pogodnymi bohaterami i głównym i tymi drugoplanowymi. Bardzo przyjemnie mi się czytało mając przed oczami poza tekstem, obraz z filmu z moim ulubionym aktorem Piotrem Adamczykiem. Czytając słyszałam jego głos, widziałam jego gesty, uśmiech... Postać Ani jest wyjątkową postacią, mającą duszę, a takie osoby są wyjątkowe pod każdym względem. Ania miała pasję, którą były rośliny, przez to była wrażliwą i wyczuloną osobą. Książkę proponuję tym, którzy na nowo, lecz w innej postaci chcą przeżyć historię z Anią i Marcinem oraz najwierniejszymi ich przyjaciółmi - kaktusami ;-).