Nauczmy się wierzyć

Kiedy Benedykt XVI ogłosił Rok Wiary, nikt jeszcze nie przypuszczał, że nie będzie mu dane wygłosić wszystkich zaplanowanych na ten czas homilii, bowiem stan zdrowia zmusi go do ustąpienia ze Stolicy Piotrowej. Gdy 11 lutego Ojciec Święty złożył oświadczenie, cały świat wstrzymał oddech. Staliśmy się świadkami wydarzenia bezprecedensowego; wydarzenia, które sprawiło, że oczy całego świata po raz kolejny skierowały się na Watykan i to na nim skupiają szczególną uwagę od tamtego momentu.

Książka wydana przez Wydawnictwo Esprit jest, jak głosi opis z okładki, zbiorem najciekawszych pism i wypowiedzi przygotowanych na Rok Wiary. I rzeczywiście.
Benedykt XVI dotyka a niej spraw, które były mu bliskie przez cały pontyfikat ? wiary, jej społecznych aspektów, przeciwstawienia jej nauce, próbą znalezienia punktów wspólnych i innych.
Ojciec Święty, z charakterystyczną dla siebie prostotą, porusza kwestie fundamentalne, a nierzadko i najbardziej drażliwe. Dzięki ujmującej jasności przekazu, stają się one niezwykle wartościowe. Ich cenność wzmacnia dodatkowo gest ustąpienia Ojca Świętego ze Stolicy Apostolskiej, uczyniony w całkowitej pokorze i uniżeniu.

Wypowiedzi i pisma zebrane na czas Roku Wiary stają się ,w kontekście decyzji ogłoszonej przez papieża, duchowym testamentem pozostawionym Kościołowi przez Benedykta XVI.
Tym ważniejsze wydają się wówczas rozważania o żywej wierze, jej sile i potędze; wierze stanowiącej o istocie życia każdego chrześcijanina, o której coraz częściej zapominamy, w imię przyzwyczajenia, rutyny, gestów czynionych z uwagi na tradycję i szacunek do niej, a także, z której rezygnujemy w obliczu coraz to nowych badań naukowych, przez niektórych traktowanych jako bezustanne próby podważające autorytet nauki Kościoła.

Czas relatywizmu moralnego, w którym przyszło nam żyć; czas konformizmu, wybierania tego co dla nas korzystne i wygodne, to doskonały moment na podjęcie tematu żywej wiary ? owocującej przywiązaniem do Boga i jego nauk, a także sprzyjającej widzenia przykazań, przez wielu traktowanych jako dekalog zakazów, poprzez właściwy pryzmat: pryzmat miłości.

Papież poprzez swoje wypowiedzi, ale nade wszystko ? poprzez świadectwo własnego życia, zachęca ludzi do przyjęcia postawy pokornego sługi; osoby, która zna swoje miejsce i nie wywyższa się, widząc obfitość łask, jakimi darzy go Bóg. Benedykt XVI podkreśla jak wielką radość może przynieść postawa uniżenia, prostoty i skromności.
By nie być gołosłownym, zachęca wiernych do poznawania biografii świętych, którym życiu przyświecała owa pokorna postawa. Proponuje, by każdy z nas odnalazł ?własnego? świętego, który stanie się naszym przewodnikiem i wzorem do naśladowania.

Książka ta nie jest jednak jedynie zbiorem rozważań; jest nade wszystko wezwaniem do wzięcia odpowiedzialności za własną wiarę i jej krzewienie. Benedykt XVI chce, byśmy świadomie weszli na drogę wiodącą do Chrystusa i bezustannie nią podążali, starając się odrzucić kakofonię, którą narzucają nam środki masowego przekazu.
Choć publikacja ta jest bardzo krótka, skondensowane w niej treści, to morze ważnych wskazówek i napomnień, a także refleksji mogących i nas sprowokować do zastanowienia się nad stanem własnej wiary.
Serdecznie polecam.

Nic nie wskazywało na to, że trwający osiem lat pontyfikat Benedykta XVI ma nagle dobiec końca. Właśnie dlatego abdykacja papieża była zaskoczeniem nie tylko dla całego świata chrześcijańskiego, ale także i dla środowiska osób niewierzących. Decyzja Josepha Ratzingera wywołała niemały szum w mediach i sprawiła, że oczy całego świata zwróciły się ku Stolicy Apostolskiej w Watykanie.

Wraz z podsumowaniami papieskiego pontyfikatu, ponownie zwrócono uwagę na duszpasterski ?Rok Wiary? ogłoszony 11 października zeszłego przez Benedykta XVI. Papież wielokrotnie w swoich przemówieniach podkreślał, jak istotną rolę odgrywa w życiu człowieka wiara. W owym okresie Ojciec Święty gorąco namawia każdego z nas do głębszego zastanowienia się nad prawdami, zawartymi w Katechizmie Kościoła Katolickiego, a także do modlitwy o wiarę pełniejszą i silniejszą. Czas ten powinien przybliżyć nas do Boga i zachęcić do dalszego trwania w Nim.

?Nauczmy się wierzyć? to zaledwie 100 stronicowa książka, zawierająca najciekawsze fragmenty z przemówień i homilii Ojca Świętego. W swoich wypowiedziach Benedykt XVI często powołuje się na doświadczenia i słowa osób wyniesionych na ołtarze. Wielokrotnie cytowany jest święty Augustyn, który jak podkreśla były papież jest jednym z najbardziej cenionych przez niego ludzi. Podkreślić należy, że publikacja jest w głównej mierze skierowana do ludzi młodych, którzy są przyszłością świata. Papież uświadamia im odwieczny związek rozumu z wiarą, a zarazem podkreśla, że obie te wartości wzajemnie się nie wykluczają.

Książka podzielona jest na kilka tematycznych części: Niepokój serca, Droga poszukiwania, Dlaczego trudno jest wierzyć oraz Odpowiedzi wiary. Mimo że każdy z tych rozdziałów porusza nieco inne zagadnienie, to wszystkie cztery są ze sobą nieodłącznie powiązane. Benedykt XVI przemawia do czytelnika w sposób jasny i klarowny, bez zbędnego patosu. Jednakże, w książce zabrakło mi przede wszystkim praktycznych wskazówek, dotyczących tego jak treści płynące z przemówień Benedykta XVI wcielać w życie.

Publikacja zawiera również podtytuł ? Niezwykłe przesłanie Benedykta XVI dla Kościoła?. Ja jednak treści zawartych w owej książce nie nazwałabym ?niezwykłymi?. W całej publikacji nie odnalazłam żadnej nauki, która dogłębnie poruszyłaby mnie bądź była czymś, czego jeszcze do tej pory nie słyszałam. Słowa Ojca Świętego są jedynie pogrubieniem prawd, o których każdy z nas doskonale zdaje sobie sprawę. Wszyscy bowiem wiemy, że obecny świat coraz bardziej oddala nas od Stwórcy i Jego doktryn.

Choć ?Nauczmy się wierzyć? nie porusza kwestii nowych to mimo wszystko jest wartościową lekturą. Warto po nią sięgnąć szczególnie w chwilach zwątpienia. Ja osobiście życzę wszystkim, aby trwający Rok Wiary był czasem odnowy i umocnienia naszej relacji z Najwyższym.

11 lutego 2013 świat zamarł w bezruchu. Benedykt XVI ogłosił, że z dniem 28 lutego 2013 r. rezygnuje z funkcji papieża. Na co dzień wierzący i niewierzący interesują się kościołem w sposób umiarkowany. Od czasu do czasu robi się większy szum medialny związany z rożnego rodzaju skandalami, bo przecież najłatwiej mówi się o tych złych rzeczach, a nie dobrych. Decyzja Ojca Świętego była niespodziewana, spowodowała spore zamieszanie i zaowocowała różnorodnymi domysłami. Obecnie u sterów Kościoła stanął papież Franciszek, który już od pierwszej chwili zjednał sobie sympatię i przychylność wiernych. Od razu nasunęły mi się słowa Aleksandra Fredy: ?Niech się dzieje wola Nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba.? Opublikowana przez wydawnictwo Esprit pozycja ?Nauczmy się wierzyć? autorstwa Benedykta XVI miała się ukazać jako wybór najważniejszych tekstów i wypowiedzi papieża z okazji trwającego Roku Wiary. Decyzja Ojca Świętego sprawiła, że niewielka książeczka, którą trzymam w rękach zyskała nowe znaczenie. Zbór rozważań o wierze stał się doskonałym podsumowaniem całego pontyfikatu Benedykta XVI. Papież podejmuje temat trzech najważniejszych cnót - wiary, nadziei i miłości. Kieruje swoje słowa w szczególności do ludzi młodych, którym tak trudno odnaleźć się we współczesnym świecie, którzy spychają wiarę w Boga na plan ostatni, którym wydaje się, że tylko sukces i wysoka pozycja społeczna mogą dać szczęście. Zestawia ze sobą wiarę i naukę. Podkreśla, że ewolucja nie przekreśla istnienia Stwórcy, a ufność w Boga nie neguje logicznego spojrzenia na świat. Podkreśla, że w każdym człowieku tkwi naturalna potrzeba prawdy i my tej prawdy podświadomie szukamy. Benedykt XVI porusza problem niepewności i niepokoju o przyszłość, obojętności, wewnętrznej pustki i samotności. Bo wszelkie choroby duszy współczesnego człowieka może uleczyć tylko Bóg. O wszystkim tym i wielu innych sprawach Ojciec Święty mówi w sposób prosty i oczywisty. Dlatego też nawet laicy nie będą mieli problemów z właściwym odczytaniem przesłania płynącego ze słów papieża. Przyznam szczerze, że nigdy nie słuchałam Benedykta XVI uważnie. Śmierć Jana Pawła II bolała mnie za bardzo, abym mogła oddać serce jego następcy. Był, bo ktoś musiał. Dopiero z czasem, zdecydowanie za późno, doceniłam jego nauczanie i ogromną mądrość. Dla mnie jego pontyfikat był cichy. A w tej ciszy był jakiś upór i pewność, że Bóg po prostu jest. Bez żadnego ale. Przy nim można było mieć pewność, że żadna z fundamentalnych zasad Kościoła nie runie. Dzisiaj, gdy sama dałam się oczarować papieżowi Franciszkowi, mogę mieć tylko nadzieję, że Benedykt XVI zostanie zapamiętany przez pokolenia jako człowiek niezwykle mądry, który potrafił mówić o Bogu w sposób zrozumiały i nieskomplikowany, a nie jako ten, który zrezygnował z godności biskupa Rzymu. Warto poświęcić chwilkę, aby na kartach zaledwie stu stron spotkać się z jednym z największych myślicieli i filozofów naszych czasów. Kto wie, może ta książeczka odmieni właśnie Twoje życie? Polecam!