Najwyższa góra świata (twarda)

Bardzo się zdziwiłam lekturą, jaką moje dziecko ma "przerabiać" w szkole. Od strony literackiej - świetna językowo, pełna słownej wrazliwości. Jednak kończenie opowiadań w sposób otwarty raczej drażni dzieci i rozczarowuje niż zaciekawia (z dorosłymi też tak bywa), a tu każdy rozdzial to oddzielne opowiadanie niedomknięte. Choć wiem, że dziecko spotka się z problemami opisanymi w książce, nie uważam za dobry pomysł omawiania ich na lekcji z wychowawcą, który może mieć swoje poglądy np. w kwestii rozwodów. Książka nie daje żadnych odpowiedzi (może to i lepiej), jest jedynie sposobem do otwarcia rozmowy z dziećmi. Jak lekcją pokieruje nauczyciel i jakie wnioski wyjdą pozostaje zagadką. Lepiej swoją drogą omówić tą książkę z dzieckiem w domu nim wróci ze szkoły z poglądem, których w domu nie podzielamy.
Z jednej strony dobra ksiażka, która porusza problemy wielu dzieci z drugiej strony nie nadająca się na lekturę szkolną - w moim odczuciu.

Pamiętam, że czytałam te książkę jeszcze jako mała dziewczynka - nie doczekałam czasu, kiedy stała się lektura szkolną. I cieszę się z tego faktu- mogłam pochłaniać ja sam na sam ze sobą, wylewać morza łez przy każdym zakończonym opowiadania i we własnym towarzystwie rozmyślać nad tym, "dlaczego", "po co", "czemu akurat tak". Wzruszyła mnie wtedy, chciałam mieć ze sobą te opowiadania "na zawsze". Pamiętam też, że nie było jeszcze wtedy komputerów, a jedynie gnieniegdzie maszyny do pisania - przepisałam tę książkę od deski do deski i w ten sposób zatrzymałam ja przy sobie jak najbardziej ulubionego misia. Mam te opowiadania do dzisiaj i często do nich zaglądam. Nic nie straciły dla mnie ze swojej wartości. Dalej wzruszają mnie do łez, w dalszym też ciągu chcę być całkiem sama, kiedy po nie sięgam.

W jaki sposób wytłumaczyć dziecku, że ukochana babcia wyjechała „dalej niż na wakacje”, a tak naprawdę umarła? Czy warto ufać dorosłym i powierzać im swoje największe dziecięce tajemnice? Dlaczego czasami trzeba rozstać się ze swoimi bliskimi, choćby zmieniając miejsce zamieszkania? Czemu ludzie bywają nietolerancyjni i śmieją się z czyjegoś wyglądu? Jak wyjaśnić dziecku, że rodzice się rozwodzą? Anna Onichimowska nie boi się trudnych tematów, ponieważ kłopoty przydarzają się również dzieciom... pisze o nich zwyczajnie, opowiadając proste historie, dzięki czemu łatwiej identyfikujemy się z bohaterami. Pokazuje, jak można przezwyciężać trudności lub nauczyć się z nimi żyć. Szczerze polecam!