Mgnienie

?Mgnienie? zaczyna się dokładnie w tym miejscu, w którym skończyła się ?Powtórka". Choć Heraklit został złapany i osadzony w więzieniu, to koszmar Leona Brodzkiego dopiero się zaczyna. Jak daleko sięgają wpływy mordercy? Kim jest tajemniczy Człowiek w kapeluszu, który pojawia się na miejscu zbrodni? I czy Sara Brodzka zapłaci za grzechy przeszłości?

Przez większość powieści, miałam wrażenie, że Marcel ?Mgnienie? poświęcił na studium nad człowiekiem. Córka głównego bohatera zostaje porwana i na nim, jako na śledczym i na ojcu spoczywa odpowiedzialność, by ją ocalić. Sama mam dzieci więc dla mnie skrajne postawy Leona były zupełnie zrozumiałe! Nie da się odsunąć na bok własnych uczuć i kalkulować na chłodno, kiedy w grę wchodzi życie najbliższej nam osoby, krwi z własnej krwi. Z jednej strony Leon jest głównym śledczym, na którego ręce patrzą wszyscy i oczekują natychmiastowych wyników, z drugiej jest mężem (byłym, ale jednak) i ojcem, który dla swoich dwóch kobiet wskoczy w ogień, jeżeli będzie taka potrzeba.

Względem fabuły W ?Mgnieniu? nic nie jest oczywiste, z biegiem wydarzeń pojawiają się kolejne tropy, nowe ślady i odwołania do przeszłości, a stare układy nadal mają szerokie ?plecy". Ktoś czuwa nad śledztwem, tak by Brodzki nie drążył zbyt głęboko, jednak kiedy Leon zaczyna łączyć to, co było z tym, co jest, historia zatacza koło i to, co rozpoczęło się na moście, na moście musi się skończyć. Z jakim skutkiem? Polecam sprawdzić, ale gwarantuję, że będziecie się wściekać na autora za to, co zrobił. Ja nie wiem, czy mu wybaczę! Polecam :)