Melodia dalej brzmi

Lane Harmon to utalentowana asystentka jednej z najlepszych projektantek wnętrz w Nowym Jorku. Decydując się na podjęcie zlecenia ?pro bono? dla starej klientki, obie kobiety wplątują się w intrygę, której początek miał dwa lata temu. Parker Bennett, mąż obecnej klientki, przed dwoma laty zaginął na morzu. Wcześniej zdążył zdefraudować pieniądze ulokowane w prowadzonym przez niego funduszu ? było tego bagatela 5 miliardów dolarów. Czy Parker faktycznie zginął czy uknuł plan idealny? Czy jego rodzina ma coś wspólnego z dokonaniem oszustwa i w końcu, co stanie się z Lane i jej małą córeczką Katie?

Autorka w swojej powieści jako osnowę fabuły wykorzystuje podstawowe ludzkie zachowania. Głównym motywem jest tu chciwość, która doprowadza słabe jednostki do popełniania różnego rodzaju przestępstw. Jest tutaj też wyraźnie ukazana ludzka naiwność i łatwowierność. Wyraźnie tu widać, że wystarczy kilka pięknych słów, by ogłupić człowieka i wmówić mu, co tylko się che?

Melodia dalej brzmi to książka, która przypadnie do gustu miłośnikom lekkiej sensacji, która jednak będzie trzymała w napięciu. Wydaje mi się też, że książka, z uwagi na dobrze zarysowany wątek niewinnego romansu bardziej będzie podobała się paniom ????

"Uczynił osobistą misję z tego, by próbować im pomóc przystosować się do nowych, zmienionych okoliczności. Założył stronę internetową i zachęcał ofiary, żeby opisywały swoje uczucia: rozczarowanie, złość i przygnębienie. Oddźwięk był ogromny."

Bardzo lubię sięgać po książki Mary Higgins Clark, są perfekcyjnie dopracowane, mają intrygę osadzoną na wielu płaszczyznach, niezwykle fascynujący i trudny do przewidzenia przebieg zdarzeń, a także charakterystyczny pazur i swoisty klimat przyciągający uwagę czytelnika. Również ta powieść potwierdza świetny warsztat pisarski, wciągający styl, przejrzystą narrację, ciekawy pomysł na fabułę, przekonująco wykreowane postaci i pasjonujące motywy ich postępowania. Książkę wyróżnia umiejętnie budowane napięcie, dzięki któremu bardzo sugestywnie angażujemy się w dynamiczną akcję. Kolejny raz, autorka udowadnia, że potrafi zaskoczyć czytelnika, spowodować, że jego przypuszczenia dotyczące dalszego przebiegu zdarzeń stają się chybione i nietrafione, a efekt zaskoczenia w sensacji zawsze jest bardzo pożądany. Odpowiada nam taki poziom niepewności i niedomówień wybrzmiewających przez całą powieść. Wszystko po to, aby dopiero na końcu w pełni zaspokoić naszą ciekawość, dostarczyć bardzo zgrabnej historii, w której poszczególne wątki świetnie wzajemnie przeplatają i zazębiają się. Otrzymujemy komplementarną całość, pozostawiającą nas z uczuciem satysfakcji i miło spędzonego czasu z książką w ręku, nieco dreszczyku, sporo tajemnic, sekretów i sensacji, ale także zwrócenie uwagi na krzywdę ludzką, bezsilność wobec wielkich instytucji finansowych, zbytniego zaufania, pewnego zaślepienia, chciwości, zemście, wykorzystania wiary i ufności innych.

Elaine Marsha Harmon, trzydziestoletnia asystentka projektantki wnętrz, poznaje Erica Bennetta. Jego ojciec, Parker Bennett, był znanym biznesmenem, który w niewyjaśnionych okolicznościach zaginął dwa lata temu. Wszystko wskazuje, że sam odebrał sobie życie, jednak mało kto wierzy w samobójczą śmierć Parkera czy niewinność Erica, któremu zarzuca się współpracę z ojcem. Znajdują się oni na celowniku agentów FBI z powodu dokonania wielomiliardowej defraudacji w ramach funduszu inwestycyjnego. Wbrew powszechnej negatywnej opinii publicznej, Elaine wydaje się być przekonana odnośnie szczerości i prawdomówności sympatycznego Erica. Kobieta liczy, że ta znajomość rozwinie się w coś miłego i obiecującego, co pozwoli pogodzić się jej z tragiczną śmiercią męża. Umożliwia nawet mężczyźnie poznanie własnej córeczki i zaprzyjaźnienie się z nią. Jednak stopniowo sprawy stają się coraz bardziej zagmatwane, z jednej strony rzucane podejrzenia wydają się mieć swoje uzasadnienie, ale z drugiej tak łatwo przecież społeczność i media z góry wydają na kimś wyrok. Czy Elaine grozi niebezpieczeństwo? Czy przypadkiem nie wpada w zastawioną na nią pułapkę pozorów i fikcji? Jak daleko i głęboko będzie musiała sięgnąć, aby potwierdzić podszeptywaną jej przez intuicję prawdę?