Mechanizmy corporate governance w spółkach giełdowych

Opis produktu:

W pracy skoncentrowano się na analizie przyczyn i istoty konfliktów agencji oraz podjęto próbę identyfikacji instytucji i mechanizmów ograniczających koszty tych konfliktów. Problematyka ta nie jest jednak odosobnionym, pojedynczym zjawiskiem, jakie obserwuje się w wielu przedsiębiorstwach współczesnej gospodarki, lecz stanowi centralne zagadnienie szerokiej koncepcji nadzoru korporacyjnego. Nadzór korporacyjny zajmuje się w najwęższym tego słowna rozumieniu `metodami, które zapewniają dostawcom kapitału uzyskanie zwrotu z inwestycji` (Shleifer i Vishny, 1997). W rezultacie w wielu przypadkach spotyka się definicje nadzoru korporacyjnego (corporate governance) sprowadzające go do `zestawu ograniczeń, jakie menedżerowie nakładają na siebie, lub jakie inwestorzy nakładają na menedżerów w celu redukcji nieefektywnej alokacji ex post i tym samym zachęcenia inwestorów do dostarczenia większych funduszy ex ante` (Shleifer i Vishny, 1997) lub też do `kompletnego zestawu ograniczeń, który ma kształtować ex post rozdział wypracowanych przez firmę zysków` (Zingales, 1997). Nadzór korporacyjny definiowany przez pryzmat organizacji ma natomiast służyć usprawnianiu procesu podejmowania decyzji i efektywnej alokacji władzy sprawowanej przez kadrę zarządzającą, menedżerów i członków rad, a jego głównym zadaniem jest zapewnienie, by przedsiębiorstwo działało jak najlepiej (Roe, 1999). Szersze definicje określają nadzór korporacyjny jako `instytucjonalną matrycę strukturującą relacje między właścicielami, radą (nadzorczą, dyrektorów) i kadrą zarządzającą, która determinuje główny cel działalności przedsiębiorstwa` (North, 1990 za Ahmadjian i Robbins, 2000). Inne spojrzenie wskazuje na historyczne procesy, które tworzyły możliwości lub/i zapotrzebowanie na wykształcenie takich czy innych mechanizmów regulacyjnych. Nadzór korporacyjny jest wówczas rozumiany jako `układy tektoniczne, w których potrzeba splotu bieżących okoliczności zazębia się z wpływem warunków początkowych` (Gilson, 2000).
W Polsce badacze napotkali problemy z wypracowaniem powszechnie akceptowanego odpowiednika terminu corporate governance. Próby dosłownego tłumaczenia jako kierowanie korporacją nie oddawały jego znaczenia, zawężając pole analizy (por. Wawrzyniak i Koładkiewicz, 1997). Polskie definicje obejmowały głównie zagadnienia nadzoru w kontekście stosunków między poszczególnymi organami spółek, co wynikało z odmiennego podejścia teoretycznego oraz innych warunków, które były związane z omawianą koncepcją.