X-Men. Saga Mrocznej Phoenix

Dla jednych poświęceniem będzie wyniesienie śmieci albo posprzątanie własnego pokoju. Dla innych będzie to oddanie ciężko zarobionych pieniędzy dla potrzebujących. Nic nie może się jednak równać z poświęceniem własnego życia by uratować swoich najbliższych, a nawet całą ludzkość. Nie bez powodu poruszam temat poświęcenia, gdyż jest to punkt wyjścia najnowszej powieści uniwersum Marvela.

"X-Men Saga Mrocznej Phoenix" wydawnictwa Insignis przenosi na karty książki kultowy komiks z 1980 r. autorstwa Chrisa Claremonta i Johna Byrnea. Kolejny raz wyzwanie podjął Stuart Moore, który świetnie spisał się w przypadku "Wojny domowej", innej popularnej historii ze świata Marvela.
Tytułowi X-Men, to grupa obdarzonych niezwykłymi mocami mutantów, którzy pod wodzą profesora Charlesa Xaviera walczy nie tylko w obronie innych mutantów, ale także każdego zwyczajnego człowieka, starając się by społeczeństwo zrozumieli, że nadprzyrodzone moce nie pozbawiają ich człowieczeństwa.

Przechodząc do fabuły "Sagi Mrocznej Phoenix", od samego początku zostajemy wrzuceni w wir akcji, pełną napięcia sytuację zagrożenia życia. Bohaterowie w składzie: Cyclops, Wolverine, Nightcrawler, Collossus, Profesor Xavier, Storm i Jean Grey znajdują się na pokładzie wahadłowca, zmierzającego do wydawałoby się nieuniknionego zniszczenia.

Jak się okazuje, tylko dysponująca psychicznymi zdolnościami Jean jest w stanie sprowadzić statek na Ziemię, ale nie bez ryzyka, bo kosmiczne promieniowanie najprawdopodobniej pozbawi ją życia. Chociaż mutantka ma pewne wątpliwości i szuka optymalnego wyjścia z tej sytuacji, ostatecznie postanawia poświęcić się dla swoich przyjaciół.

Grupa cało wraca do domu, ale z Jean jest coś nie tak. Przeżyła, ale słoneczny rozbłysk miał na nią wpływ i od tego momentu już nigdy nie będzie ona tą samą osobą, którą krótko, acz treściwie przedstawiono nam w prologu. Czytelnik przygląda się przemianie zachodzącej w bohaterce, jej wewnętrznej walce, a w tle rysuje się spisek arystokratycznego klubu oraz walka o przetrwanie całego wszechświata.

32 rozdziały na nieco ponad 400 stronach czyta się szybko i przyjemnie. Historia spisana przez Stuarta Moorea bardzo mocno oddziałuje na wyobraźnię. W trakcie lektury, każda scena materializowała się w mojej wyobraźni. Opisy miejsc, wydarzeń bohaterów są szczegółowe, żywe i dynamiczne co zdecydowanie ułatwia czytanie.

Choć historia skupia się przede wszystkim na Jean Grey, na jej emocjach, na jej przemianie w Phoenixa, znalazło się tu sporo miejsca na godne zaprezentowanie pozostałych postaci, przede wszystkim reszty X-Menów. Wolverine przejawia instynkt mordercy, wywołuje strach w swoich partnerach, ale ma też poczucie humoru i jest bardzo bezpośredni. Storm działa emocjonalnie i jest niczym matka grupy. Colossus cały czas stara się dostosować do nowego otoczenia i tęskni za swoją rodziną w Rosji. Jesteśmy w stanie wyrobić sobie zdanie na temat wszystkich bohaterów.
Jako czytelnik i wielki miłośnik komiksów, uważam, że "X-Men Saga Mrocznej Phoenix" świetnie sprawdza się jako adaptacja historii rysunkowych, nie tylko oddając im sprawiedliwość, ale także dodając swój własny punkt widzenia na bohaterów oraz ich przygody. Czytelnik nie zaznajomiony z uniwersum Marvela wcale nie będzie czuł się zagubiony, a fani oryginału odnajdą w tej pozycji mnóstwo przyjemności.

?Przeprowadzając wahadłowiec przez potężny rozbłysk słonezny, Jean Grey poświęca swoje życie, by ratować X-Menów. Zdarza się cud i superbohaterka się odradza.?

Phoenix ? jak głosi jej imię- powraca do życia, stając się jedną z najpotężniejszych istot we wszechświecie. Lecz kiedy wraz z X-Menami bierze udział w ataku na tajną organizację o nazwie Hellfire Club, pada ofiarą manipulacji, zdradza przyjaciół z drużyny i zmienią się w Czarną Królową.

Gdy moce Jean wymykają się spod kontroli, staje się jasne, że trzeba ją powstrzymać. Są tacy, którzy za wszelką cenę pragną jej śmierci. Tymczasem X-Meni robią wszystko, by opanować siłę Phoenix, nie zabijając przy tym Jean. Od ich zmagań, zależą losy świata.

Kolejna powieść z uniwersum Marvela, która wyszła z pod pióra Stuarta Moore, komiksiarza i pisarza, który stworzył wiele wspaniałych historii, bazując na niezwykłych komiksach Chrisa Claremonta, Dave?a Cocruma i Johna Byrne?a. Choć nie jestem fanką X-Menów, to ta historia mnie wciągnęła i chcę więcej. Ta powieść zachęciła mnie, by ponownie sięgnąć po komiksy z tej serii. I czekam niecierpliwie na kolejne części. Stuart Moore stworzył powieść, która wciąga, ma wyraziste postaci i trzyma w napięciu do ostatniej strony.

Już na sam początek książka rzuca czytelnika w wir szybkich i nieprzewidzianych wydarzeń. X-Meni odnieśli swoje kolejne zwycięstwo, ratując w ten sposób naszą planetę. Tym razem jednak cena, jaką im przyjdzie zapłacić, będzie naprawdę duża. Wahadłowiec, którym starają się powrócić na Ziemię, ma poważne problemy techniczne. W celu ratowania przyjaciół na najwyższe poświęcenie decyduje się Jean Grey. Wystawia się na jednak na niszczycielską moc słońca. Śmierć byłaby dla niej najlepszym z możliwych rozwiązań, pod wpływem promieniowania jej DNA całkowicie się zmienia, a ona sama przeistacza się w istotę zwaną Phoenix. Potężną jednostkę, której moc jest w stanie zniszczyć wszystko na swojej drodze (nawet całe planety).

Jak na powieść z X-Menami w roli głównej nie zabraknie tutaj widowiskowych momentów i licznych walk. Pod tym względem na pewno nikt nie powinien czuć się zawiedziony i na pewno nie będzie nudno. ?Akcja? to jednak tylko dodatek do poważniej treści. Książka w kolejnych swoich rozdziałach pokazuje wewnętrzną i zewnętrzną przemianę, jaka zachodzi w Jean. Wszystko to ma bezpośredni wpływ nie tylko na jej bliskich przyjaciół, ale również na zwykłych ludzi. Nie mogło zabraknąć w takiej historii, wyraźnego antagonisty. W jego role wciela się tutaj enigmatyczny Hellfire Club, który zamierza wykorzystać Jean, a raczej Mroczną Phoenix do swoich celów. Motyw ten z początku wydaje się interesujący, mający pewien potencjał. Niestety dość szybko czytelnik zdaje sobie sprawę, że organizacja pełni tutaj rolę typowego ?złego?, który jest ?akcyjnym? uzupełnieniem pozostałej treści.


Najważniejszym aspektem dzieła, jest jak wspominałem ewolucja Jean, która coraz bardziej zatraca cechy człowieka, stając się jednostką pożądająca jedynie siać śmierć i zniszczenie. Mutanci na czele z osobami, które czują do Jean coś więcej niż tylko przyjaźń, są postawienie przed naprawdę trudnym wyzwaniem. Sami muszą zdecydować czy będą chcieli ją ratować, ryzykując przy tym własne życie i zagładę całej planety, czy też dla dobra ogółu postanowią ją zniszczyć. Jean Grey jest świadoma tego, co się z nią dzieje i doskonale wie, że nie zdoła utrzymać swoje mrocznego ?ja? w zakamarkach swojej świadomości. Prędzej czy później jej przerażająca siła eksploduje, a ona przestanie istnieć jako człowiek.

Fabuła pod tym względem prezentuje się całkiem dobrze, aczkolwiek ma swoje słabsze (nazbyt pompatyczne) momenty. Na całe szczęście nie jest tego zbyt wiele i zatracają się te mankamenty w masie lepszej treści. Stuart Moore star się również w niektórych momentach zaprezentować czytelnikowi, niektóry sceny nazbyt szczegółowo. Rozbudowane opisy niekoniecznie zawsze dobrze się tutaj sprawdzają, szczególnie kiedy następują one w bardziej dynamicznych monetach. Niektóre sceny, które da się pokazać w komiksie za pomocą dobrych rysunków, w przekładzie książkowych prezentują się po prostu przeciętnie.


?Marvel X-Men: Saga Mrocznej Phoenix? to książka dobra, zapewniająca czytelnikowi chwilę rozrywki. Na pewno powinna się ona znaleźć na celowniku miłośników X-Menów. Nie oznacza to, że ktoś kto nie miał wcześniej do czynienia z tą seria, nie będzie mógł sięgnąć po tę pozycję. Książka jest napisana w taki sposób, żeby każdy mógł się przy niej dobrze bawić. Będą jednak pewne fakty i wydarzenia, które będą jasne tylko dla kogoś obeznanego z serią. Pod względem jakościowym nadal na pierwszym miejscu pozostaje komiks, i w tej kwestii już niewiele się raczej zmieni. Na drugim miejscu ląduje książka, starająca się dotrzeć do szerszego grona potencjalnych odbiorców, na samym końcu zaś słabo oceniany film.