Ludzie z placu słońca

4.6 7 ocen

książka

Wydawnictwo Fundacja Instytut Reportażu

Oprawa miękka

Dostępność niedostępny

Opis produktu:

Franek Kanalarz - deweloper, który postawił miasto pośrodku pustyni. Susana, która zamówiła w banku whoppera z serem, bo przestała się bać. Manuel, który przez 30 lat nie wychodził z domu. Pedro, syn obwoźnego handlarza, który zamiast mówić `Nie ma Boga, można wszystko`, powiedział `Zmarł Franco, można tańczyć w damskim szlafroku`. Pilar, która chciała stworzyć nową hiszpańską kobietę. Ada, która była skłoterką, a potem została pierwszą burmistrzynią w historii Barcelony.
To o nich jest ta książka.

Jest to też książka o Hiszpanii - kraju, który był przykładem sukcesu, ale z dnia na dzień zmienił się w `chorego człowieka Europy`. Wtedy na miejsce dawnej opowieści o Hiszpanii pojawiła inna: o nierozwiązanych konfliktach z przeszłości, o cenie rozwoju, o kraju, który zrobił gigantyczny skok - okazało się jednak, że ku kryzysowi. Ludzie z Placu Słońca to intymny portret kraju na rozdrożu. Miejsca, w którym coś się skończyło, a nowe jeszcze nie zaczęło. To reporterski przewodnik Hiszpanii z krwi i kości, a nie z turystycznego folderu. Książka powstała dzięki stypendium Fundacji Herodot im. Ryszarda Kapuścińskiego i stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

S Szczegóły
Dział:	Książki
Wydawnictwo:	Fundacja Instytut Reportażu
Oprawa:	miękka
Okładka:	miękka
Wprowadzono:	04.02.2021

RECENZJE - książki - Ludzie z placu słońca

4.6/5 ( 7 ocen )

5

6
4

0
3

0
2

1
1

0

ilo99

ilość recenzji:2412

brak oceny 9-10-2017 14:12

Książka o absurdalnej okładce. W założeniu wydawcy ma zapewne przyciągać wzrok, jednakże, gdyby nie pozytywne opinie internautów, nie sięgnęłabym po te reportaże. I byłaby to niepowetowana strata. W tej niewielkiej pod względem objętości książce znajdziemy wiedzę o współczesnej Hiszpanii w pigułce. A także kilka informacji jak funkcjonowało to państwo na początku dwudziestego wieku. Kim dla Hiszpanów był generał Franco, jaki wpływ na życie narodu miała Falanga. Dowiemy się o boomie budowlanym oraz kryzysie, który nadciągnął zaraz za nim. Oraz o tym jak traktowani są uchodźcy w Melili. Poruszające w swej wymowie reportaże, ponieważ bazują na rozmowach z ludźmi, nie lansują napuszonych tez, a autorka nie chodzi w glorii nieomylności. I jedyny minus jaki wynalazłam, to błędy, które przeoczyła korekta, drobne potknięcia językowe czy powtórzenia. Na szczęście jest ich na tyle niedużo, iż nie uwierają podczas lektury. Polecam.