LIONEL ASBO. Raport o stanie państwa (twarda)

Gorzki humor, głęboki smutek, cierpka ironia i mistrzowski niemal sarkazm - to wszystko odnajdziemy w powieści Martina Amisa "Lionel Abso. Raport o stanie państwa". Cóż jak nie smutek pozostaje po zamknięciu książki? Bo jeśli tak wygląda "dzisiaj", w którym wielkie pieniądze przykrywają najgorszą zbrodnię; jeśli "sławę" można zdobyć "mając" i "bywając", bez względu na to, jak wielką pustkę intelektualną, emocjonalną czy społeczną się prezentuje - to jak tu się śmiać? Z drugiej strony - jakże się nie uśmiechnąć, gdy czyta się powieść Amisa? Lionel Asbo to młody, brutalny przestępca, który połowę swego życia spędził za kratkami. Wydaje się, że nie posiada głębszych uczuć. Kobietami gardzi i stara się trzymać od nich z daleka. Wydaje się też, że podobne uczucia Lionel żywi do matki: Grace jest matką szóstki dzieci, każde niemal ma innego ojca, pierwsze urodziła jako dwunastolatka i do dziś lubi młodszych partnerów, przy czym nawet pokrewieństwo nie stanowi dla niej przeszkody. Jedyną osobą, którą Lionel zdaje się darzyć uczuciem, jest siostrzeniec, sierota Des. Nasz "programowo głupi" kryminalista czuje się w obowiązku "wychować" Desmonda. Porno zamiast miłości, kłamstwo zamiast prawdy, przemoc zamiast edukacji, tabasco dla psów zamiast tresury i nóż jako gwarant bezpieczeństwa - to jedne z wielu życiowych rad udzielonych młodemu Desowi. Co jednak, gdy ten woli książki, wykształcenie i sukces nie mierzony ilością pobytów w zakładzie zamkniętym? Gdy zacznie szukać kobiety na całe życie, a nie pornozabawki? Jak świat zareaguje na niebotyczną wygraną Lionela na loterii? I dlaczego Des, chociaż wuja kocha, równie mocno się go boi? "Lionel Asbo. Raport o stanie państwa" faktycznie staje się przytłaczającym sprawozdaniem z funkcjonowania dzisiejszego świata. Świata, w którym pieniądze zamieniają przestępcę w celebrytę, a jego skłonność do przemocy "doceniają" nagle szukające "rozrywek" bogate, zblazowane mężatki i rozwódki. Świata, w którym wystarczy się nauczyć być i dostosować do jego reguł, by znaleźć się na pierwszych stronach gazet. Lionel w końcu sam zacznie rozumieć, że w nim istnieć znaczy tyle, co przestać być sobą. Powieść Amisa to brutalna, sarkastyczna i potwornie gorzka prawda o XXI wieku. Polecam!