Dziewiąty Mag tom 1

Ona-pani weterynarz Ariel Odgeon,obecnie podczas rozwodu. Szczęśliwa posiadaczka cudownej i rozsądnej dziesięciolatki. On-Marcus B.oficer Korpusu z równoległego świata. Oddany służbie strażnik,walczący w obronie dziewięciu miast. Niezwykle honorowy i uczciwy chodź narwany. Świat zwykły i magiczny muszą się spleść ze sobą. Jeden musi przeniknąć do drugiego aby móc ocalić wielu ludzi,smoki,elfy i każdą magiczną żyjącą istotę. Ariel przekraczając portal zostaje wciągnięta w szereg niebezpiecznych sytuacji,a miała być tylko konsultantem do spraw leczenia i opieki nas smokami. Ta niepozorna mała kobietka łamie co chwilę jakieś zakazy i tabu doprowadzając swoich opiekunów do pasji,jak i zadziwia ich swoimi możliwościami. Okazuje się,że potrafi czarować od tak po prostu,łamiąc zaklęcia rzucane przez najwyższych magów,dosiada pegaza bez wcześniejszej nauki,zostaje posiadaczką kuszy pierwszego maga Xaviera DOriona co jest niezwykłe dlaczego,że nikomu wcześniej się to nie udało.Czas pędzi do przodu. Marcus uświadamia sobie jak niezwykła i niesamowita jest ta kobieta,zresztą nie tylko on. Ariel jest pod czujnym okiem Naczelnego maga jak i istot o czerwonych ślepiach. Sama nie zdaje sobie sprawy jak bardzo może okazać się ważna. Może to dzięki niej zostanie odkryta prawda o królestwach i smokach. Może to ona zapoczątkuje rewolucje w postrzeganiu wielu spraw poczynając od zakazu zbliżania się kobiet do smoków,kończąc na braku związków małżeńskich,jakichkolwiek relacji emocjonalnych. Coś jest nie tak! Im bardziej Ariel się rozwija tym większe grozi jej niebezpieczeństwo. Ktoś z wewnątrz manipuluje prawem na własną korzyść. Kto,dlaczego i co z tego wyniknie rozstrzygnie się z czasem. Pomysł na książkę dobry,ale niedopracowany. Brakuje w niej czegoś. Może to przez brak zaskoczenia,dramatyzmu,przewrotnych zbiegów okoliczności. Nie uwodzi a powinna jeśli chce się ją uznać za naprawdę dobrą książkę. Powinna być jak syreni śpiew,kusić,wabić i mroczyć nieszczęśnika tak aby nie mógł oderwać od niej oczu. Może problem tkwi w prostocie z jaką Ariel radzi sobie z wszystkim co magiczne. Po prostu,bez wysiłku-chcę i już się dzieje!To całkowicie odbiera akcje,napięcie,w której zwyczajnie musiałaby się chodź trochę postarać. Jak widać prosto nie zawsze znaczy dobrze. Z drugiej strony może to jest właśnie jej urok,że jest kimś wyjątkowym nie zdając sobie z tego sprawy. Jedno jest pewne kobieta jest pełna werwy,niezależna z ciętym językiem i wybuchowym temperamentem. Marcusowi będzie bardzo trudno nie zadurzyć się w niej zważywszy,że nie wolno mu nawet dopuścić do siebie takiej myśli. Czy tych dwoje przejrzy na oczy i przełknie wzajemne przyciąganie?!Czy dadzą wodzić się za nos przeznaczeniu?!Czy wbrew wszystkiemu złamią zakazy aby być ze sobą?!

Smoki, czarownice, pegazy, wampokruki, trolle, krasnoludy, elfy, centaury i inne nadprzyrodzone stworzenia możemy spotkać w świecie wykreowanym przez panią Reystone. Co ciekawe możemy też spotkać tam zwykłych ludzi, przystojnych oficerów oraz weterynarkę o potężnych magicznych mocach.
Główną bohaterką książki jest Ariel, 35-letnia weterynarka, matka Amandy, obecnie rozwódka. Niby nic nie zwykłego, poza tym, że pewnego wieczoru została napadnięta i niemal porwana przez krasnoludy. Atak udaremnił przystojny mężczyzna Fabian, który niedługo po tym wydarzeniu oświadczył kobiecie, że jest elfem, pochodzącym z równoległego świata, gdzie żyją smoki potrzebujące jej pomocy. Kobieta, jak rozum nakazuje była dość sceptycznie nastawiona do całej sytuacji i wciąż podejrzewała, że znajduje się w "ukrytej kamerze". Jednak po pewnym czasie pojawił się drugi oficer i tym razem udało mu się, a dokładniej rzecz ujmując udało się jego smokowi namówić lekarkę do odwiedzenia ich świata. Tam musi udawać mężczyznę, gdyż kobiety w mojej ocenie są traktowane, jak obywatele drugiej kategorii. Ponadto okazuje się, że Ariel nieustannie rozwija swoją potężną magiczną moc, zaskakując swoimi dokonaniami wszystkich obecnych. Niestety kobieta przyciąga również zainteresowanie potężnych, złych sił, które planują uniemożliwić jej pomoc smokom i magicznemu światu.
Ten niesamowity, magiczny świat jest dość innowacyjny. Taka ilość różnorakich magicznych istot zgromadzona przy zaledwie dziesięciu miastach jest zaskakująca. Zaskoczył mnie również wprowadzony system Losowań, w którym to losowo wybrani mężczyzna i kobieta mają wspólnie spłodzić dziecko, a następnie mężczyzna zażywa eliksir niepamięci, który sprawia, że nic z tej schadzki nie pamięta. Kobieta zaś nosi dziecko przez dziewięć miesięcy, aby po porodzie zażyć ten sam eliksir, zmuszając ją do zapomnienia o całej sytuacji. Z kolei dziecko trafia do miejsca, gdzie jest wychowywane przez piastunów. Oczywiście urządzanie sobie prywatnych Losowań jest surowo karane. Taki system teoretycznie ma zapewnić obywatelom miast równy start, jednak ja odbieram go, jako mechanizm wnikliwego kontrolowania życia każdej jednostki przez władze Naczelnych. Mam nadzieję, że pobudki, którymi kierowali się Naczelni przy wprowadzeniu tego oraz kilku innych dość zdumiewających pomysłów (jak np. zakaz dopuszczania kobiet do zagród smoczych, czy uniemożliwianie przeglądania ksiąg dotyczących leczenia smoków) będą wyjaśnione w następnych tomach, bo w przeciwnym razie świat stworzony przez panią Reystone będzie można uznać za nie do końca przemyślany.
Ariel Odgeon jest dość ciekawą bohaterką. Jest odrobinę zwariowana, nieco roztrzepana, ale przede wszystkim niestrudzenie dąży do celu. Czasami nieco denerwujący może się zdawać fakt, że wszystko przychodzi jej łatwo, jednak osobiście odebrałam to, jako przyjemne utarcie nosa męskim postaciom, a ponadto dalej mam nadzieję, że to właśnie ona okaże się tytułowym Dziewiątym Magiem. Marcus również jest interesującym, choć czasami i irytującym bohaterem. Cześć jego zachowań jest całkowicie nielogiczna i absolutnie bezsensu. Mimo to, jego relacja z Ariel urzekła mnie. Pozostałe postacie także są ciekawe, dopracowane i na swój unikalny sposób rzeczywiste.
Wydawnictwo Nasza Księgarnia wydała wersję poprawioną i rozszerzoną, więc może z tego powodu nie zrozumiałam dlaczego autorce zarzucało się wcześniej wiele wad stylistycznych i kiepskiego stylu. Dla mnie lektura była wciągająca i niezwykle przyjemna. Szybko dałam się wciągnąć w wir niesamowitych przygód i oczarowałam się romansem dwójki głównych bohaterów. Dosłownie nie mogłam się oderwac od książki i z zapartym tchem wypatruję wrześniowej premiery kontynuacji Dziewiątego Maga. Zaś wszystkim, którzy nie mieli okazji zapoznac się z magicznym światek książki zachęcam do lektury!