Droga do piekła

Były amerykański żołnierz John Pilar po powrocie z pracy do domu, zastaje makabryczny widok. Ktoś brutalnie zamordował jego dzieci oraz ciężko ranił żonę, której mimo prób nie udaje się mężczyźnie uratować. Na domiar złego to właśnie on zostaje o ten bestialski czyn oskarżony i skazany na karę śmierci. Ale to nie koniec jego udręki. Kiedy po egzekucji budzi się, czuje woń siarki i ciężar łańcucha...
Lukas, młodszy brat Johna, nie wierzy w jego winę. Kiedy dowiaduje się, że zwłoki starszego Pilara zostały skremowane, co nie było zgodne z wolą zmarłego, zaczyna własne dochodzenie. Wplątana w nie zostaje również młoda dziennikarka ? Rosa Parker ? która właśnie poszukuje materiału na artykuł życia. Ich prywatne śledztwo wprowadza ich do świata brutalnego i przepełnionego złem, a oni natrafiają na ślad spisku, który może wstrząsnąć nie tylko nimi, ale i całym światem.

?[?] człowiek od początku istnienia był najgroźniejszym drapieżcą na całej planecie. W przeciwieństwie do zwierząt, które zabijały tylko dlatego, aby przetrwać, człowiek zaczął mordować dla przyjemności, wykształcił w sobie popędy, które obudzone rosły i zatruwały jego duszę po dziś dzień.?

W posłowiu autor napisał, że podczas tworzenia tej książki zależało mu w dużej mierze na realizmie. Kiedy opisywał jakieś miejsca w powieści, miał w głowie prawdziwe zakątki, w których bywał lub o których bardzo dokładnie czytał. Kreując postacie, częściowo dawał im cechy ludzi, których znał, przez co wydawały się być stworzone z krwi i kości. To bardzo urzeczywistniło całą książkę. Mało tego nie ma tutaj nużących czy przydługich opisów. Wszystko nakreślone jest bardzo dokładnie, ale w ciekawy i niemęczący czytelnika sposób. To bardzo duży plus, szczególnie dla osób, które wolą wciągającą akcję niż rozbudowany świat przedstawiony.

Cała recenzja:

Autor zadebiutował zaledwie trochę ponad rok temu. Jego książka "Kod Himmlera" została przyjęta na prawdę dobrze. Ja nie miałam okazji jej czytać. Chociaż po tej pozycji mam ochotę to wydaje mi się, że tematyka nie będzie moja. A co dostałam tutaj?

John Pilar jest z pochodzenia polakiem. Aktualnie mieszka w Nowym Jorku i wiedzie dość szczęśliwe życie. Ma trójkę dzieci i żonę, rzucił wojsko by być z rodziną, a zaczął prowadzić siłownie. Niestety nie cieszy się tym wszystkim zbyt długo. Pewnego dnia wracając z pracy zastaje w domu zamordowane dzieci i ledwo żywą żonę, która również umiera. John zostaje oskarżony za morderstwo bliskich i skazany na karę śmierci mimo, że nie wiele rzeczy wskazuje na winę Pilara. Gdy dochodzi do egzekucji i kat wstrzykuje mu śmiertelną truciznę okazuje się, że to nie koniec jego podróży. John budzi się w innym miejscu, a to co go otacza prócz gęstej mgły to ohydny zapach siarki...

"Kiedyś piekłem nazywał Afganistan, Irak czy Syrię, ale tak na prawdę nie zdawał sobie sprawy z potęgi tego słowa. Ale jeśli od tysięcy lat ludzie wierzą w Boga, to muszą także w Szatana"*

Lucas Pilar jest młodszym bratem Johna i byłym policjantem. Od początku nie wierzy w jego winę. Kiedy zaś przygotowując pogrzeb okazuje się, że zamiast trumny z ciałem dostaje urnę z prochami jest już praktycznie pewien, że coś jest nie tak. W końcu John od początku mówił, że chce być pochowany w wojskowym mundurze i z flagą. Mimo problemów z alkoholem Lucas w dalszym ciągu ufa swojej intuicji, więc zaczyna grzebać. Wciąga w to wszystko młodą dziennikarkę Rose Parker, która rządna jest sukcesów zawodowych. Dla ciekawego i mocnego tematu zrobi wszystko, a udowodnienie, że naczelnik więzienia nie jest krystalicznie czysty może być właśnie tego typu tematem.

Okazuje się jednak, że cała sprawa nie jest taka prosta, a z każdym dniem Lucas i Rose zagłębiają się w świat niewyobrażalnej przemocy, brutalności, okrucieństwa i pierwotnego zła... Sam naczelnik zaś jest jednym z wielu pionków w całej grze.

Czy uda im się oczyścić Johna z zarzutów? Do czego dokopią się poszukując prawdy? Kto w to wszystko jest wplątany i czy piekło istnieje naprawdę?

Musze przyznać, że książka mnie zaskoczyła mimo, że po pewnym czasie zaczęłam podejrzewać o co może chodzić. Bardzo spodobało mi się zakończenie. Mimo, że momentami pozycja była wulgarna i na prawdę mocna - szczególnie jeśli chodzi o przedstawienie piekła. Ale powiedzmy sobie szczerze... Jeśli autor chciał pokazać nam piekło to nie bardzo miał wybór by pokazać nam je inaczej. W końcu jeśli ono istnieje to jest karą za grzechy, a to nie może być ani miłe, ani łatwe ani tym bardziej przyjemne...

Dynamika oraz ciekawa fabuła robią wrażenie jednak książka na pewno nie jest dla ludzi o słabych nerwach i żołądkach oraz tych, którzy nie tolerują przemocy. Dla mnie pozycja warta uwagi i nie żałuję, że po nią sięgnęłam.

* - Cytat z "Droga do piekła" Przemysław Piotrowski, str. 186

Więcej na:
...

Jak wyobrażacie sobie piekło? Diabły z widłami, rozgrzane kotły, czerwone płomienie ogni? A może zgoła coś odmiennego? Niewątpliwe jest jedno: chyba każdy z nas zastanawia się czy po drugiej stronie rzeczywiście coś się znajduje?

Lektura "Drogi do piekła" sądząc z opisu miała być wyprawą w zaświaty, ale ja powiedziałabym, że była to podróż w głąb ludz­kiej psy­chiki oraz spo­łe­czeń­stwa nowo­cze­snego. Bowiem akcja osadzona jest w 2021 roku, niby nie tak odlegle, ale to wystarczy, aby przez te 5 lat zmieniło się wszystko. Bo któż z nas te kilka lat temu mógłby przypuszczać, że wirtualny świat tak zdominuje nasze życie? A jednak. Ta cała technologia jest bardzo istotna w tej powieści. Pojawiają się hakerzy, którzy odgrywają tu znaczącą rolę.

John Pilar zostaje skazany na karę śmierci za zamordowanie żony i dzieci. Na krześle wyraża chęć zejścia do piekieł, gdzie ma nadzieję, że odnajdzie prawdziwego zabójcę i się z nim rozprawi. Jego życzenie zostaje spełnione. Egzekucję obserwuje jego brat Lukas, policjant i alkoholik. Kiedy otrzymuje urnę zamiast trumny z ciałem brata, odkrywa że doszło do sfałszowania podpisu. Nie wierzy w winę brata. W dojściu do prawdy pomaga mu młoda i ambitna dziennikarka kryminalna, Rose Parker. Dzięki spiskowi określenie "trafić do piekła" zyskuje w tej powieści zupełnie nowe znaczenie. Postaci niejednokrotnie potrafili mnie zaskoczyć swoim działaniem. Są wyraziści i w zasadzie nic nie można im zarzucić.

Sięgając po tę książkę trzeba być gotowym na wulgarność, sceny seksu, które momentami są aż nadto ostre. Zaś sama wizja piekła przedstawiona została w sposób niezwykle wyrazisty, sugestywny i wstrząsający. Nie brak drastycznych, dosadnych opisów i gwałtownych zwrotów akcji. To co najbardziej mną wstrząsnęło, to przeżycia Johna i opisy jego tortur. Były tak realistyczne, że niemal czułam je na swoim ciele... Deprawacja, upodlenie człowieka, konsumpcjonizm, bestialska natura, ból i cierpienie - to wszystko przyprawia o strach i niepewność podczas przewracania kolejnych kartek. A mimo to wielowątkowość i każdy kolejny rozdział sprawia, że chce się poznawać jeszcze i jeszcze więcej świata widzianego oczami Przemysława Piotrowskiego. Chociaż nawet w najgorszych koszmarach sennych nie chciałabym znaleźć się w takim miejscu.

"Siedział nago, przywiązany do fotela, wpatrując się w telewizor oczyma wielkimi niemal jak piłeczki tenisowe. Ich rozmiar zaskoczył Parker, bo nawet ona nie zdawała sobie sprawy, że gałki oczne są aż tak duże. Zazwyczaj jednak zdecydowaną większość przykrywają powieki, których (?) był pozbawiony. Zresztą nie tylko ich mu brakowało. Denat nie miał uszu i nosa, w miejscu których zionęły krwawe dziury. Z głowy ktoś zerwał skalp, który leżał teraz na stole, niczym zakrwawiona peruka na jednym z planów filmowych horrorów klasy B. Usta, a raczej ociekający posoką otwór, były wypchane szmatami, które zwisały trupowi (?) aż do pasa. Najgorsze było jednak to, co trzymał w przybitych gwoździami do oparć dłoniach. W jednej leżało jego własne, wciąż owłosione przyrodzenie, a w drugiej wyrwany, nienaturalnie długi język."

"Droga do piekła" nie jest wcale taką prostą historią poszukiwania prawdy. Autor zmusił mnie do refleksji na temat tego, dokąd zmierza świat oraz tego, jak zmieniają się nasze wzorce postępowania i naśladowania. Tu trzeba zastanowić się nad tym, jaki wpływ na nas ma siła pieniądza i jego żądza oraz jaka jest odpowiedzialność mediów, ich uczciwość w kreowaniu rzeczywistości. Powieść jest więc swego rodzaju dla nas przestrogą. Czy to męska książka? Niekoniecznie. Kobiety, jeśli nie boicie się lub szukacie mocnych wrażeń - ta lektura z pewnością Wam ich dostarczy.

...

"Droga do piekła" to książka, którą warto, a nawet trzeba przeczytać. To historia, która może przydarzyć się każdemu z nas. Dziś, jutro, któregoś dnia. To opowieść o pożądaniu, wartości pieniądza, zwariowanym ludzkim świecie i sile miłości.

John Pilar, były amerykański żołnierz wraca po ciężkim dniu pracy na urodziny swojej córki. Niestety ogromny korek krzyżuje mu plany. Spóźniony wkracza w progi swojego domu. Tu zastaje makabryczny widok - zamordowane dzieci i konającą żonę.

John zostaje oskarżony o poczwórne morderstwo. Proces oparto na poszlakach. Na niekorzyść Pilara zadziałały wizyty u psychoterapeuty (zespół stresu pourazowego po misji).

Lukas - brat Johna, były policjant, detektyw nie wierzy w winę brata. Podobnie jak połowa społeczeństwa. John stał się kozłem ofiarnym mającym uspokoić wzburzoną potworną zbrodnią opinię publiczną. W 2017 roku władze Nowego Jorku w związku ze wzrostem przestępczości postanowiły przywrócić karę śmierci. John miał pecha, trafił właśnie w ten czas.

Wyrok śmierci zostaje wykonany. Lukas przygotowuje pogrzeb brata. Jakże wielkie jest jego zdziwienie, gdy okazuje się, że ciało Johna zostało skremowane. Przecież ostatnią wolą mężczyzny przekazaną bratu był pogrzeb w wojskowym mundurze, z położoną na sercu polską flagą. Ten fakt wzbudza w Lukasie chęć wyjaśnienia sprawy. Zaczyna prowadzić prywatne śledztwo. Pierwsze tropy prowadzą do kierownika więzienia Bowela. Musi rozwiązać tę zagadkę. Prosi o pomoc Rose Parker- dziennikarską hienę. Sprawa nabiera tempa. Obojgu zaczyna grozić wielkie niebezpieczeństwo.

Czy skremowane ciało to na pewno ciało Johna Pilara?

"Droga do piekła" to rewelacyjny thriller , trzymający w napięciu od pierwszych stron. Wartka akcja, prosty język, liczne dialogi, nieoczekiwane zwroty wydarzeń. Wszystko to sprawia, że książkę czyta się jednym tchem. Autor "Kodu Himmlera" przeżywa twórczy rozkwit. Z pewnością należy do grona dobrze zapowiadających się współczesnych pisarzy zdobywających coraz to szerszą rzeszę czytelników. "Droga do piekła" to książka o ciemnych stronach więziennictwa, dziennikarskich podchodach, układach, porachunkach i kaprysach bogaczy.

Czytając tę książkę zadajemy sobie pytanie: czym jest ekstrawagancja?

Opis z okładki nie jest przesadzony. Ten thriller jest po prostu rewelacyjny. Jeśli uwielbiacie oglądać "Piłę" i jesteście fanami "Igrzysk śmierci" koniecznie sięgnijcie po tę książkę.

"Droga do piekła zabierze Cię w otchłań zła, gdzie trupi odór i kwaśna woń śmierci są jedynie finezyjnym zaproszeniem do skrzętnie skrywanej, mrocznej tajemnicy ludzkości".

"Czasem czuł, jakby żył w jakimś matriksie. Patrzył na ludzi jak na masę bezmózgich zombie, karmionych medialną papką, którymi można kierować jak zaprogramowanymi robotami."

Wizja piekła przedstawiona wyraziście, sugestywnie i wstrząsająco. Mroczny i krwawy widok czarcich czeluści, tortury, upokarzanie, wszechobecny ból i cierpienie. Absolutnie nie chcemy trafić do tego miejsca, nawet podczas koszmarów sennych, jednak odbieranie jego ponurego obrazu podczas czytania książki ma swoje uzasadnienie. Autorowi udaje się wstrząsnąć czytelnikiem, wywołać silne emocje, nastraszyć z dobrym dreszczykiem, zmusić do refleksji na temat tego, dokąd zmierza świat, jakie wzorce stają się pożądane i nośne w społeczeństwie, a które wartości umykają bronione przez niewielki procent ludzi. Powieść napisana w bardzo dobrym, wciągającym i ciekawym stylu. Śmiertelne niebezpieczeństwo czyhające na głównych bohaterów, narastające napięcie, czasem tonujące, a za chwilę powracające ze zdwojoną mocą. Przeczytałam w jedno popołudnie, właściwie bez odrywania się. Warta polecenia, pozostawia czytelnika z poczuciem dużej satysfakcji.

W thrillerze sporo się dzieje, sensacyjne zdarzenia, kryminalne wątki, psychologiczna zabawa. Odsłania najbardziej dziką naturę człowieka, kwintesencję zła, niewyobrażalnego bestialstwa, zatrważającej zdolności do przemocy, wymyślnych morderstw. Pokazuje dewastację sumienia, ekstremalne zboczenia i zawirowania psychiczne. Zwraca uwagę na upiorny wpływ miałkich i nijakich programów telewizyjnych, nastawionych wyłącznie na zaspokojenie potrzeb najsłabiej wykształconej części społeczeństwa, na kierowanie masą ludzi akceptujących to, co otrzymują, bez chwili zastanowienia. Dokąd zmierza społeczeństwo? Dlaczego nie potrafi poradzić sobie z narzuconą miernością i bezwartościowością? Czy faktycznie właśnie tego ludzie dziś oczekują i potrzebują? Jak będą prezentować się kolejne pokolenia przy tak zastraszająco niskim poziomie mediów? Czemu zgadzamy się na bierność w tej sprawie, dajemy opanować zniechęceniu, bezsilności i rezygnacji? A może to już ostatni moment na podjęcie działań, walkę z miernością, wszechobecną przemocą, konsumpcją tandetności, pożeraczami czasu, zapychaczami nudy, usypiaczami zainteresowań, zamulaniem osobowości, stagnacją umysłową i porażką intelektu?

W więzieniu Huntsville wykonano wyrok śmierci na Johnie Pilarze, amerykańskim żołnierzu, mordercy żony i trójki dzieci. Lucas, posterunkowy nowojorskiej policji, prywatny detektyw, od początku przekonany jest o niewinności brata, jednak pomimo podejmowanych działań nie jest w stanie jej udowodnić. Przysięga, że za wszelką cenę dowie się, kto jest prawdziwym sprawcą zbrodni. Podczas przygotowań do pogrzebu Johna, zaczynają pojawiać się pewne nieścisłości, fałszywe dokumenty, które wymagają natychmiastowego wyjaśnienia, bliższego przyjrzenia się. Okazuje się jednak, że nie będzie to łatwe, gdyż w centrum wydarzeń za liczne sznurki pociągają potężne siły, zdające się ogarniać każdą sferę życia społeczeństwa. W śledztwie Lucasowi pomaga bardzo znana, ambitna i dociekliwa dziennikarka Rose Parker. W miarę rozwoju akcji, wkraczają kolejne intrygujące postaci, odsłaniają się sieci wzajemnych zależności, tajemniczych układów i tajnych informacji. Czym tak naprawdę jest tytułowa droga do piekła?

bookendorfina.blogspot.com

Powieść Przemysława Piotrowskiego jest brutalna, krwista, momentami wywołująca grymas obrzydzenia na twarzy. I to mi się podoba. W połączeniu z wartką akcją, plastycznymi obrazami oraz soczystym językiem sprawia to, że trudno oderwać się od lektury. Dwutorowość fabuły dodaje książce głębi, dzięki czemu nie jest to kolejna lektura o niegodziwości ludzkiej natury.

Cała recenzja na: http://wiedzma-czyta.blogspot.com/2016/10/przemysaw-piotrowski-droga-do-pieka.html

"Droga do piekła" to książka, którą warto, a nawet trzeba przeczytać. To historia, która może przydarzyć się każdemu z nas. Dziś, jutro, któregoś dnia. To opowieść o pożądaniu, wartości pieniądza, zwariowanym ludzkim świecie i sile miłości.

John Pilar, były amerykański żołnierz wraca po ciężkim dniu pracy na urodziny swojej córki. Niestety ogromny korek krzyżuje mu plany. Spóźniony wkracza w progi swojego domu. Tu zastaje makabryczny widok - zamordowane dzieci i konającą żonę.

John zostaje oskarżony o poczwórne morderstwo. Proces oparto na poszlakach. Na niekorzyść Pilara zadziałały wizyty u psychoterapeuty (zespół stresu pourazowego po misji).

Lukas - brat Johna, były policjant, detektyw nie wierzy w winę brata. Podobnie jak połowa społeczeństwa. John stał się kozłem ofiarnym mającym uspokoić wzburzoną potworną zbrodnią opinię publiczną. W 2017 roku władze Nowego Jorku w związku ze wzrostem przestępczości postanowiły przywrócić karę śmierci. John miał pecha, trafił właśnie w ten czas.

Wyrok śmierci zostaje wykonany. Lukas przygotowuje pogrzeb brata. Jakże wielkie jest jego zdziwienie, gdy okazuje się, że ciało Johna zostało skremowane. Przecież ostatnią wolą mężczyzny przekazaną bratu był pogrzeb w wojskowym mundurze, z położoną na sercu polską flagą. Ten fakt wzbudza w Lukasie chęć wyjaśnienia sprawy. Zaczyna prowadzić prywatne śledztwo. Pierwsze tropy prowadzą do kierownika więzienia Bowela. Musi rozwiązać tę zagadkę. Prosi o pomoc Rose Parker- dziennikarską hienę. Sprawa nabiera tempa. Obojgu zaczyna grozić wielkie niebezpieczeństwo.

Czy skremowane ciało to na pewno ciało Johna Pilara?

"Droga do piekła" to rewelacyjny thriller , trzymający w napięciu od pierwszych stron. Wartka akcja, prosty język, liczne dialogi, nieoczekiwane zwroty wydarzeń. Wszystko to sprawia, że książkę czyta się jednym tchem. Autor "Kodu Himmlera" przeżywa twórczy rozkwit. Z pewnością należy do grona dobrze zapowiadających się współczesnych pisarzy zdobywających coraz to szerszą rzeszę czytelników. "Droga do piekła" to książka o ciemnych stronach więziennictwa, dziennikarskich podchodach, układach, porachunkach i kaprysach bogaczy.

Czytając tę książkę zadajemy sobie pytanie: czym jest ekstrawagancja?

Opis z okładki nie jest przesadzony. Ten thriller jest po prostu rewelacyjny. Jeśli uwielbiacie oglądać "Piłę" i jesteście fanami "Igrzysk śmierci" koniecznie sięgnijcie po tę książkę.

"Droga do piekła zabierze Cię w otchłań zła, gdzie trupi odór i kwaśna woń śmierci są jedynie finezyjnym zaproszeniem do skrzętnie skrywanej, mrocznej tajemnicy ludzkości".

Jesteś gotowy na długą i przerażającą drogę do piekła?
Jeśli tak, to wiedz, że książka ta jest dla ludzi z mocnymi nerwami, którzy nie boją się czytać po nocy, a potem iść spać.

John Pilar jest szczęśliwym milionerem, ojcem, a także mężem z kilkuletnim stażem. Jednak zarządzanie i pieniądze szybko odciągają mężczyznę od rodziny, aż w końcu dochodzi to tego, że spędza z nimi bardzo mało czasu.
Pewnego razu jadąc na czwarte urodziny swojego najmłodszego dziecka, John przypomina sobie swoją przeszłość. W jego życiu był taki czas, kiedy zabijał ludzi. Na dalekich, zagranicznych misjach niejedno przeżył i widział.
Teraz mając kochającą rodzinę poczuł się źle poświęcając im tak mało czasu w swoim życiu.
Stojąc w korku znów nawalił i zawiódł swoją żonę i dzieci.
Jednak, przekraczając już próg domu nie wierzy w to co widzi.
Wszystko w krwi, dywan, podłoga a przede wszystkim wielkie łóżko. Głowy jego ukochanych dzieci leżą, albo odcięte z obszarpaną skórą, albo ich krtanie są przecięte, jak u zwierząt. Natomiast miłość jego życia leży na łóżku jeszcze żywa z wbitym w klatkę piersiową wielkim nożem kuchennym.
Ostatkami sił John wyszarpuje nóż z ciała i to właśnie go gubi.

Z dochodzenia śledczego wynikają dwa fakty. Po pierwsze nie ma żadnych odcisków palców, a po drugie skazanym i jednocześnie oskarżonym o zabójstwo swojej rodziny ze szczególnym okrucieństwem jest John Pilar.
Wyrok n niego został już zapisany. Jedynym, który nie wierzy w winę mężczyzny jest jego brat, który postanawia za wszelką cenę odnaleźć zabójcę.
Dlaczego ciało starszego brata zostaje skremowane, kiedy on sam jako za ostatnią wolę obrał sobie pochowanie w trumnie?

Thriller napisany bardzo dobrze. Od miesięcy czekałam właśnie na taką lekturę. Napisana jakby w dwóch czasach. Pierwszy to czas, szukania odpowiedzi brata Johna, a drugi to pobudka po śmierci samego Johna Pilara i najprawdziwsze piekło.
Krwawe kawałki, trochę amerykańskiego horroru i tajemnice ciągnące się do końca książki.
Już sam prolog jest sam w sobie przerażający, a jak będzie wyglądał koniec tej historii?
Polecamy, zespół...

Głównym bohaterem tej powieści okazuje się nadużywający ostatnio alkoholu Lukas, były nowojorski policjant, który ze względu na trudne przeżycia topi smutki w szklance wódki. Nijak jednak przypomina zaniedbanego pijaczynę, wręcz przeciwnie. Wiedziony ambitnym celem szybko wychodzi na prostą wykazując się spostrzegawczością, inteligencją i niebywałą odwagą. Równie ambitna i nieustraszona okazuje się Rose Parker, towarzysząca mu dziennikarka, którą wielu mogłoby określić mianem zimnej suki. Niebawiąca się w uczucia, lubiąca wyzwania i kontrowersyjne tematy, będzie musiała zmierzyć się z bestialstwem, którego nigdy dotąd nie znała.

Postaci wykreowane przez Przemysława Piotrowskiego to ludzie, z którymi trudno się zżyć, jednak którym doskonale przypatruje się z boku. Być może wpływ na taki odbiór bohaterów ma trzecioosobowa narracja, która pozwala podążać za nimi krok w krok, jednak z zachowaniem pewnego dystansu. Chociaż autor bez zarzutu poradził sobie z budowaniem zarówno tych pierwszo- jak i drugoplanowych postaci, widać, że to nie oni stają tutaj w świetle reflektorów. Na pierwszym miejscu pręży się bowiem wszechogarniające zło i akcja, która co rusz dostarcza nowych bodźców i wrażeń.

Trudno określić tutaj jedno konkretne miejsce, w którym rozgrywane są wydarzenia. Bohaterowie przemieszczają się po kolejnych zakątkach Nowego Jorku, ale docierają także o wiele dalej. Do innego państwa i na inny kontynent. Można byłoby jednak uogólnić i powiedzieć, że wszystko, co tutaj się dzieje, dotyczy piekła - zarówno dosłownie, jak i w przenośni. Bo czym jest piekło? Najstraszniejszym miejscem, w którym każdy ludzki lęk i strach spotęgowane ma znaczenie. A więc człowiek może zgotować je sobie sam, tutaj na ziemi.

?Droga do piekła? to thriller łączący w sobie elementy horroru i kryminału. Przekraczając próg tej powieści trafiamy w sam środek niebezpiecznego śledztwa, w którym za jeden mały błąd można zapłacić najwyższą cenę ? stracić życie. Są kolejne tropy, czyhający za rogiem ludzie, jest wyścig z czasem i jest śmierć. Książka przeplata jednak także o wiele bardziej przerażające wizje. Są wzbudzające strach postaci, jest piekło i spotkanie z kimś, kto nie nazywa siebie człowiekiem. Daleko jednak tutaj do science fiction, ponieważ? No właśnie. O tym, dlaczego ta historia mogłaby wydarzyć się naprawdę, musicie przekonać się sami.

Fakt, że na rzecz tej książki zrezygnowałam z kilku godzin tak cennego przecież dla człowieka snu, już sam w sobie staje się dowodem na to, że akcja powieści pożera. Czyta się szybko, z autentycznym zainteresowaniem, czując wewnętrzną potrzebę przewrócenia kolejnej strony. Dużo się tutaj dzieje, stąd nie ma mowy o jakiejkolwiek nudzie, a szczegółowe i dobrze rozplanowane poczynania bohaterów malują w głowie czytelnika wyraźny obraz, jak gdyby właśnie oglądał doskonale nakręcony film. Polecam wielbicielom gatunku, w szczególności mężczyznom i tym kobietom, które mają mocne nerwy i nie obawiają się krwawych scen. I chociaż nie czułam tutaj wszechogarniającego mnie strachu, napięcie nie opadało. Takie książki zdecydowanie lubię.