DOM NA SEKWANIE

4.6 7 ocen

książka

Wydawnictwo REBIS

Oprawa miękka

Dostępność niedostępny

Opis produktu:

DOM NA SEKWANIE - książka została uznana za jedną z najbardziej osobistych książek Whartona, który wiedziony pasją malarstwa przybywa do Francji. Kupuje zacumowaną na Sekwanie barkę, aby uczynić zeń swój dom. To przede wszystkim opowieść o sile rodzinnej miłości zdolnej stawić czoło najtrudniejszym wyzwaniom oraz walce człowieka w obronie własnego gniazda. William Wharton to najpopularniejszy zagraniczny pisarz lat dziewięćdziesiątych w Polsce. Urodził się w 1925 r. w Filadelfii. Uważa się przede wszystkim za malarza. Swoje pisarstwo traktował początkowo jako autoterapię po przeżyciach wojennych. Debiutował w wieku 54 lat powieścią Ptasiek, która przyniosła mu międzynarodową sławę, zwłaszcza dzięki nagrodzonej w Cannes ekranizacji w reżyserii Alana Parkera (1985). Na ekran przeniesiono również dwie inne książki tego autora: W księżycową jasną noc,(1992) oraz Tato (1989). Od 1995 roku pisarz corocznie odwiedza Polskę, spotykając się każdorazowo z tysiącami swoich wielbicieli. Dotychczas odwiedził 26 miast. Jego książki 25 razy znalazły się wśród 10 najpoczytniejszych tytułów roku według Rzeczypospolitej i Notesu Wydawniczego. Nakład wszystkich jego książek w REBISIE przekroczył 1 400 000 egzemplarzy, a łącznie z innymi wydawnictwami ponad 1 900 000 egzemplarzy.

Więcej książek z serii z Salamandrą

S Szczegóły
Dział:	Książki
Wydawnictwo:	REBIS
Oprawa:	miękka
Wprowadzono:	01.04.2004

RECENZJE - książki - DOM NA SEKWANIE

4.6/5 ( 7 ocen )

5

5
4

1
3

1
2

0
1

0

wilku

ilość recenzji:6

brak oceny 22-11-2010 01:25

"Dom na Sekwanie". A więc ktoś mieszka na rzece? - spytałby ktoś.
Tak, mieszka. I nie jest to bynajmniej urokliwa, czysta, cicho szemrząca rzeka, z piaszczystymi plażami i kąpieliskami. Jest to brudna, śmierdząca ściekami i zanieczyszczona rzeka (taką wtedy była Sekwana). A jednak.... Ktoś docenił fakt, że można na niej mieszkać. A dokładnie - na starej barce zacumowanej na jej brzegu. Starej, zniszczonej, wymagającej wszelakich napraw, jakie tylko do głowy przyjść mogą. Któż chciałby kupić dom, w który trzeba inwestować?! A jednak... Bohater, tak na prawdę sam Autor, zaczarowany taką możliwością, postanawia spróbować. Kupuje barkę, pokazuje rodzinie... A gdy wracają z wakacji z młyna (tak, tak, rozkochany w mieszkaniu w dziwnych miejscach) ich barka jest na dnie. Po prostu. Woda doprowadziła do przecieku (wspomniałam, że była zanieczyszona) i tyle. Ale to dopiero początek. Po niteczkach, od słów sąsiada, poprzez doradzanie ludzi mieszkających w pobliżu, aż do kłębka - trafia Autor do człowieka, który barki naprawia. I nie tylko. Ileż pracy jest przy naprawie, ileż opisów, rozterek, kosztów.... Ale udaje się! W pewien sposób barka znalazła się na wodzie (nie powiem jak). A dalej było już tylko... gorzej. Koszta odnowy, koszta malowania, koszta meblowania, koszta materiałów, koszta, koszta.... Ale i pomocników, doradców i entuzjazmu nie zabrakło. Wiele się działo, sporo zmieniło - barka zamieniła się we wspaniały dom rodzinny. I choć czasem trzeba było znów coś kupić czy naprawić, stała się nie tylko niesamowitym "gniazdem", ale także - przynajmniej dla mnie, pewnym symbolem Francji. W końcu to "Dom na Sekwanie". // ale nie, nie skończę tak miło. Nie jest to bowiem pozycja dla wszystkich. Akcja toczy się powoli, jak wolno miejscami płynie Sekwana. Jest w niej sporo opisów, choćby wstawiania okien czy naprawiania dziurawej barki - więc nie wszystkich urzeknie. Nie ma wartkiej akcji (może w 2 miejscach), nie ma romansów. Jest za to spokój, cisza, pasja... Jest rodzinne ciepło, marzenia i niesamowite "gniazdko". Polecam tylko fanom Whartona i ludziom lubiącym marzyć i rozmyślać.