Świat w płomieniach (twarda)

Jak ja się z tą książką męczyłam! Porzucałam ją i wracałam do niej po jakimś czasie. Bo nagrodzona taka. Bo pozytywne opinie. Głównym powodem udręki była tematyka poruszana w powieści. Świat artystów, filozofów, pisarzy, którzy za wszelką cenę usiłują przekonać otaczających ich ludzi, że są wyjątkowi, a ich poglądy rewolucyjne. I ten wojujący feminizm. I to udowadnianie, że facet, już z racji bycia mężczyzną jest postrzegany przez otoczenie jako lepszy pisarz, malarz, po prostu artysta, niż nawet najdoskonalsza kobieta. Zdobędzie większą od niej popularność, pieniądze, sławę. I to nieustanne zabieganie głównej bohaterki o uznanie. Przeglądanie się w oczach świata i poszukiwanie tam potwierdzenia własnej wartości. Ech. Za to książka ma ciekawą formę. Wiele głosów wypowiadających się na temat Harriet Burden sprawia, że czytelnik ma wrażenie, że może wyrobić sobie na temat głównej postaci własne, niezależne zdanie. Cóż, moja opinia nie była zbyt pochlebna. Niezmiernie zagmatwana książka, która niewielką satysfakcję daje z lektury

To jedna z inteligentniejszych i ciekawszych książek jakie ostatnio miałam przyjemność czytać. Zaskoczyła mnie niemal wszystkim: kompozycją, pomysłem fabularnym, indywidualizacją języka i samym sposobem prowadzenia opowieści. Autorka konstruuje tę powieść jako książkę, którą tworzy I.V. Hess - profesor estetyki, który postanawia ocalić od zapomnienia artystkę, Harriet Burden. Powieść tę konstruuje z fragmentów jej dziennika, wywiadów z jej bliskimi i współpracownikami, ze wspomnień rodziny i przyjaciół, a o swoich wątpliwościach co to samej postaci informuje nas we słowie wstępnym do owej książki. Mało tego! Siri Hustvedt konstruuje przypisy, autorstwa twórcy książki o Burden, w których rozważania bohaterki literackiej odnoszą się do autentycznych twórców, dzieł, artykułów, wydarzeń itp. W którymś momencie czytelnik traci świadomość, że ma do czynienia z fikcją literacką :-) Harriet Burden przez całe życie była oddaną i wierną żoną znanego marszanda i niespełnioną artystką. Po śmierci męża postanawia zawalczyć o siebie, wie jednak, że świat sztuki to świat schematów, uprzedzeń, snobizmu, próżności, a nade wszystko - świat, który nie docenia kobiet, z góry zakładając, że ich sztuka jest jedynie niepoważną fanaberią, ale nigdy przejawem geniuszu. Tworzy więc projekt życia, który uderzyć ma w ów świat i zatrząść jego posadami: wynajmuje trzech mężczyzn, którzy wystawiają jej prace jako własne. Wszystkie wystawy okazują się sukcesem. Gdy jednak Harriet decyduje się "objawić" światu, ostatni współpracownik - zblazowany, przystojny, goniący za sławą mitoman Rune, burzy ten misterny plan i ogłasza się jedynym autorem dzieł. "Świat w płomieniach" to niezwykła opowieść o świecie pełnym gier i masek, w którym nikt nigdy nie jest jednorodny i pojedynczy; o świecie, w którym kobietom zawsze narzucano konkretne role i nie pozwalano wyjść poza ustalone granice, uważając je za pośledniejsze. To również genialna, przenikliwa analiza świata sztuki, który okazuje się zależny od pieniędzy, marketingu, płci, oraz ludzkich osobowości, które plączą się w każdym z nas, podważając istnienie jednostki jako tako, wolnej i niezależnej. Dla mnie bomba!