Rozmowy pod drzewem zapomnienia

Opis produktu:

`New York Times` Notable Book.

Książka Roku ?Telegraph?.

Ona - dwustuprocentowa Szkotka, przekonana o swych nadprzyrodzonych zdolnościach odziedziczonych po gorącokrwistych Macdonaldach z Highlands. Kochająca zwierzęta, duchy i Afrykę.
On - Anglik do szpiku kości, kierujący się zasadą: `Jeśli nie masz do powiedzenia nic miłego, lepiej w ogóle się nie odzywaj`, niewybaczający braku poczucia humoru i nigdy nieproszący nikogo o pomoc. Afryka była jego religią i bezlitośnie odebrała część duszy.
Spotkali się na lotnisku. Od tego momentu zaczęła się ich wielka wspólna wędrówka naznaczona niemal samobójczym uwielbieniem dla tej ziemi.
Kolejna po `Dziś wieczorem nie schodźmy na psy` książka Alexandry Fuller to pozbawiona sentymentalizmu, szczera i skrząca się czarnym humorem próba zrozumienia rodziców, którzy wybrali tak niezrozumiały dla innych los.


`Dwa światy - chłodna Szkocja okrutnych przodków i gorąca, podzielona wojnami, ukochana Afryka, nie najlepsze miejsce na budowę domu. A jednak dom powstaje, historia pisze się zyskami i stratami, radością i bólem, wyjazdami i powrotami. Ta książka to otwieranie schowków pamięci, która u każdego z bohaterów funkcjonuje inaczej. Drzewo zapomnienia jest po to, żeby pamiętać.`
Zośka Papużanka

`Trudno się jej oprzeć. Czarny humor, szczerość do bólu; to pozbawiony sentymentów portret relacji matki z córką oraz pełne życia wspomnienia.`
`Daily Mail`

`Zabawna, wstrząsająca, rozliczeniowa książka. Rozpoczyna się niczym powieść Nancy Mitford, potem rozgrywa się iście sofoklejska tragedia, w końcu jednak czytelnik znajduje spokój i wraca do zdrowych zmysłów. W tym roku nie wydano bardziej fascynujących wspomnień. Mroczne i wspaniałe.`
`The Telegraph`

`Rozmowy pod drzewem zapomnienia` napisane są z humorem i głęboko osobiste, podobnie jak `Dziś wieczorem nie schodźmy na psy`; pojawiają się również bohaterowie i wspomnienia, dzięki którym ta pierwsza książka stała się bestsellerem.`
`Edmonton Journal`

`Znów zanurzamy się w piękną, niebezpieczną, moralnie dwuznaczną opowieść o końcu Imperium Brytyjskiego, towarzysząc rodzicom autorki... Mieć do opowiedzenia świetną historię, a opowiedzieć ją dobrze, to dwie różne sprawy, i Fuller z pewnością się udało.`
`The Gazette`

`Pełna pasji, zabawna i uwodzicielsko dramatyczna.`
`The Scotsman`

`Proza Fuller jest tak piękna i sugestywna, że czytelnik poczuje, iż również siedzi pod Drzewem Zapomnienia. Wspaniały hołd oddany rodzicom i ziemi, którą kochają.`
`Booklist`

`Afirmująca życie, piękna książka.`
`The Spectator`

`Fuller pokazuje ów magnetyczny wpływ, jaki Afryka miała na kolonistów - kochali ją i byli do niej przywiązani. Autorka nie wyjaśnia do końca tego uczucia, bo zdecydowanie woli pokazywać niż tłumaczyć, ale za pomocą wydarzeń i anegdot z życia rodziny prezentuje następstwa oraz cenę, jaką koloniści musieli zapłacić za miłość do Afryki.`
`Wall Street Journal`

`Wartka akcja, wciągająca i szokująca` Frapująca książka napisana z dziennikarską prawdą, uczuciem i klasą.`
`Daily Maverick` (RPA)

`Rozmowy...` bywają niepokojące, ale też zabawne. Pulsują życiem i miłością` Trafiają w sedno.`
`The New York Times`

`Alexandra Fuller to pisarka niezwykła. Potrafi uchwycić nawet bolesne chwile, przedstawić kolejne sceny z wyczuciem i dawką humoru.`
`Pittsburgh Post-Gazette`

`Intymna historia rodzinna rozgrywająca się w niezwykłym krajobrazie, opowiedziana z wyjątkowym uczuciem i stylem.`
`The Star Tribune`

`Talent Fuller to przeplatanie rodzinnych wspomnień z historią Afryki? Sprawia, że chcielibyśmy zajrzeć także na kolejny rodzinny zjazd.`
`Financial Times`