Pas Deltory Jezioro łez

Wiecie co jest najgorsze w trakcie czytania jakichkolwiek cykli? Im dalej człowiek brnie do przodu, tym zwiększa się jego apetyt na poznanie kolejnych wydarzeń. Problem pojawia się w chwili, w której uświadamiamy sobie, że nie posiadamy przy sobie kolejnych tomów lubianej serii, albo nie została ona jeszcze napisana przez autora. Z dnia na dzień nasza cierpliwość się kończy, a my nie możemy na to nic poradzić. W końcu nadchodzi długo wyczekiwany przez nas dzień i z uśmiechem na ustach, zasiadamy do lektury. Nie bierzemy jednak pod uwagę tego, że i ta książka się kiedyś skończy, a my ponownie znajdziemy się w punkcie wyjścia. Lief, Barda i Jasmine wyruszają w niebezpieczna podróż do Jeziora Łez, w którym czeka na nich kolejny kamień wchodzący w skład Pasa Deltory. Po drodze zmierzą się jednak z licznymi przeciwnościami losu, które zawdzięczają wiedźmie Thaegan i jej wiernym sojusznikom. Czy przyjaciołom uda się osiągnąć upragniony cel? Czy będą w stanie rozwiązać zagadki, które zostały dla nich przygotowane przez nieznane im dotąd stworzenia? Czy w trakcie swojej wędrówki spotkają na swojej drodze sprzymierzeńców? Czy ich wrodzone umiejętności okażą się wystarczającymi w walce o przetrwanie? Jeśli macie ochotę poznać odpowiedzi na te pytania, gorąco zachęcam Was do sięgnięcia po lekturę tej powieści. "Jezioro łez" to książka pełna fascynujących wydarzeń, które skutecznie odciągają swoich czytelników od trudów dnia codziennego. Spędziłam na jej czytaniu dwie godzinki i strasznie żałowałam, że nie mam przy sobie kolejnej części. Z tomu na tom robi się coraz ciekawiej i aż szkoda było mi się rozstawać z Lieffem i jego przyjaciółmi. Zestawienie tych trzech postaci sprawiło, że spędziłam czas w doborowym towarzystwie i nie dane mi było się nudzić nawet przez chwilę. Co rusz zmuszana byłam do wyobrażania sobie kolejnych miejsc, które przyszło mi zwiedzić dzięki podróży z bohaterami tej książki. Nie obyło się również bez odgadywania podchwytliwych zagadek, które w gruncie rzeczy wpłynęły na korzyść tej pozycji literackiej. Umożliwiło mi to jeszcze efektywniejsze wczucie się w sytuację, w której znaleźli Barda, Jasmin i Lieffa. To niesamowite ile musieli znosić mimo swojego młodego wieku. Ciekawe ilu z nas poradziłoby sobie w podobnej sytuacji? Emily Rodda po raz kolejny stanęła na wysokości zadania i stworzyła naprawdę ciekawą lekturę, którą zapamiętam jako pełną rozmaitych zagadek i wydarzeń, które niejednokrotnie przyprawiły mnie o zawrót głowy. Zdaje sobie sprawę z tego, że na polskim rynku wydawniczym istnieje wiele wartościowszych serii, jednak w moim odczuciu "Pas Deltory" idealnie nadaje się do poczytania w chwilach wewnętrznego wypalenia i chęci oderwania się od szarej rzeczywistości. Możecie być pewni, że poszukiwanie ukrytych kamieni sprawi, że staną się one Waszą największą obsesją i nie będziecie mogli doczekać się w chwili, w której staniecie się świadkami odrodzenia królestwa Deltory. Autorka posługuje się fajnym językiem, który niewątpliwie wpływa na korzyść całego utworu i sprawia, że czas spędzony z jego lekturą staje się jeszcze przyjemniejszy.

Fenomen "Pasa Deltory" zasadza się na prostym pomyśle, do ogarnięcia przez młodszego czytelnika, ale podanego w sposób daleki od naiwności. Pojawiają się w niej częste zwroty akcji, niespodzianki losu, niebezpieczeństwa oraz zadania, które wymagają nie tylko siły fizycznej, ale przede wszystkim sprytu i inteligencji. Ta opowieść przypomina pod tym względem baśnie, w których skarb czy rękę królewny zdobywa nie ten, kto jest bogaty, posiada rycerski rynsztunek i pięknego rumaka, ale ten, kto ma giętki umysł.

Takich bohaterów w ?Pasie Deltory? jest kilku. Razem tworzą jedną drużynę, której głównym celem jest odnalezienie wszystkich klejnotów zdobiących pewien magiczny pas. Tę ozdobę własnoręcznie wykonał pewien kowal, pierwszy król Deltory, po to, by chroniła ona jego, jego potomków oraz całe królestwo przed Władcą Mroku. Minęło kilka wieków zanim pas został podstępnie zniszczony, a obdarzone mocą szlachetne kamienie ukryte w najbardziej tajemniczych i groźnych miejscach królestwa. Na ich poszukiwania wyruszają nastoletni Lief i mający chronić go Barda, jedyny dorosły biorący udział w wyprawie. W tomie ?Puszcze Milczenia? dołącza do nich jeszcze osierocona Jasmine z krukiem Kree i małym stworzonkiem Filim. A w ?Jeziorze Łez? - uratowany przez trójkę przyjaciół Manus, członek plemienia Raladów.

Język powieści jest mało skomplikowany, a opisy nie przesłaniają jej bardzo przygodowej fabuły. Emily Rodda (pod tym pseudonimem kryje się Australijka Jennifer Rowe) postawiła nacisk na to, by w tej historii dużo się działo. Przeszkody, na jakie natykają się jej bohaterowie, są za każdym razem inne i wymagają różnych rozwiązań, by wyjść cało z matni. Lief, Barda i Jasmine mają do czynienia z łamigłówkami, zagadkami, pismem obrazkowym, strażnikami ważnych przejść, potworami kryjącymi się za iluzją i tymi, które atakują znienacka i bez użycia kamuflażu, oraz z miejscami i przedmiotami pełnymi magii, nie zawsze tej dobrej. Autorka tak skonstruowała poszczególne rozdziały, że na ich końcu akcja ulega zawieszeniu, a poszukiwacze klejnotów stają przed nowym wyzwaniem lub poznają fakty stawiające sukces wyprawy pod znakiem zapytania. Ten zabieg okazuje się niezwykle skuteczny w podsycaniu ciekawości tym, co zdarzy dalej.

Innym walorem cyklu ?Pas Deltory? są relacje pomiędzy jego bohaterami. Na początku nieufni wobec siebie, szybko rozumieją, że powodzenie misji i osobiste bezpieczeństwo zależą od współdziałania. Kiedy mijają pierwsze animozje pomiędzy dorosłym Bardą a nastolatkiem Liefem, a Jasmine dowodzi swojej lojalności, drużyna zaczyna darzyć się przyjaźnią i wzajemną troską. Nikt nikogo nie zostawia na pastwę losu, nie oszukuje przy podziale skąpych racji żywnościowych. Wszyscy tak samo dzielą trudy i znoje wędrówki.

Seria ?Pas Deltory?, sądząc po tomie pierwszym i drugim, jest pełną przygód historią z pozytywnym przesłaniem. Świat, o którym opowiada, został przedstawiony w uproszczony sposób, ale takie wartości - jak przyjaźń, uczciwość, oddanie szlachetnej sprawie, współpraca i odwaga - zostały mocno w niej zaakcentowane. Z tych powodów świetnie nadaje się dla młodszych czytelników. Na pewno będzie to dla nich wspaniała rozgrzewka przed sięgnięciem po ?Władcę Pierścieni? Tolkiena!