Klasztor (twarda)

Artiom Goriainow trafia do pierwszego sowieckiego obozu pracy przymusowej. Sołowki, usytuowany na Wyspach Sołowieckich "obóz specjalnego przeznaczenia", stanowi przedziwną mieszaninę pospolitych przestępców, duchownych, partyjnych, którzy nagle stali się opozycją, chłopów-kułaków i inteligentów krytycznych wobec władz. Artiom wydaje się wyróżniać na tle reszty: odważny, hardy, bezkompromisowy. Szybko jednak przekonuje się, że każdego łamią głód, tortury, strach, ból. Ocaleniem nie może nawet stać się miłość, bo i czy w ogóle Artiom kocha Galę? Czy może kochać, gdy ta sama jest elementem zbrodniczego systemu? Czy można nazwać miłością romans więźnia, któremu śmierć co chwilę patrzy w oczy, i obozowej komisarki, która niejednokrotnie na taką śmierć skazuje? "Klasztor" to brutalna opowieść o nieludzkich czasach i nieludzkich ludziach. Tu nic nie jest oczywiste: jednego dnia bijesz, drugiego jesteś bity; rano jesteś panem życia i śmierci innych, wieczorem trafiasz na więzienną pryczę, a noc przynosi twój koniec. I wieczny głód, i mordercza praca, i śmierć, śmierć, śmierć jedynym wybawieniem. Pewno nic, co przeczytamy w "Klasztorze", nas nie zaskoczy, jeśli tylko miało się wcześniej jakikolwiek kontakt z literaturą łagrową. Ale jednocześnie powieść Prilepina absolutnie nie rozczarowuje, bo mistrzowsko napisana, oddaje mroczną atmosferę tamtego czasu i przestrzeni, a przede wszystkim - fantastycznie analizuje postępujący rozkład człowieczeństwa w nieludzkich warunkach. Polecam!!