Na wstępie uwaga dla miłośników pana Piekary. Część opowiadań się powtarza. Niektóre można spotkać w zbiorze pt.: ?Świat jest pełen chętnych suk? a inne były publikowane w czasopismach. No, a teraz kilka uwag na temat niektórych opowiadań. Kim tak naprawdę jest Marek Wibiusz i jak to się dzieje, iż jego rzucane mimochodem uwagi są tak brzemienne w skutki? Na te pytania odpowie opowiadanie tytułowe. Jest w nim pobieżnie przedstawiona biografia władcy Starożytnego Rzymu, Kaliguli. Ciekawe, lecz pozostawia niedosyt. Można odnieść wrażenie, że to szkic książki. ?Arachnofobia? to wizja Polski, która wygrała drugą wojnę światową sprzymierzając się z Niemcami i Japonią. Trochę znanych klisz, typu atak polskich legionów konnych na niemieckie czołgi, czy walka podczas powstania w kanałach przemieszanych z pełną zachwytu wizją niepodległej, silnej ojczyzny, której obywatele coraz bardziej się germanizują. Opowiadanie napisane wyjątkowo grubą kreską, takie czarno-białe. Wyjątkowo mnie zirytowało. ?Stowarzyszenie Nieumarłych Polaków? jest przede wszystkim szalenie zabawne. Oto przykład: ?Przeciwników położymy na kowadle miłosierdzia i tam zatłuczemy młotem miłości?. To sposób w jaki państwo poradzi sobie z problemem ożywionych obywateli. I nie chodzi tu bynajmniej o protesty i parady społeczeństwa, choć te również pojawią się w tekście - ?wyklęty powstań ludu z ziemi?. Po prostu część Polaków powstaje z martwych jako zmiennokształtni, wampiry, ghule, zombie itp. ?Jak ja was ... nienawidzę? ma bardzo mocny, wciągający początek, a później całe napięcie (a zarazem i zainteresowanie czytelnika) uchodzi niczym powietrze z przekłutego balonu. W drugiej części książki najlepszym opowiadaniem jest ?Życie to śmierć, śmierć to życie?, aczkolwiek puenta jest przewidywalna. Podobało mi się również opowiadanie ?Śmietnikowy Dzidek i Władca Wszystkich Smoków? przez swą przewrotność. Ciekawym pomysłem jest posłowie, które wyjaśnia dociekliwemu czytelnikowi, skąd autor czerpie pomysły na swoje opowiadania. Czasami warto zerknąć komuś przez ramię, żeby zobaczyć jak powstaje dzieło, jak się je buduje, cegiełka po cegiełce. Podsumowując, poczytać warto, lecz zaczytywać się nie ma czym.
audiobook cd 
