Tam, gdzie zawracają bociany

Czy zastanawialiście się kiedyś jak to jest umrzeć na jawie? Niby chodzisz, funkcjonujesz, ale jednak w środku jest pustka. Dlaczego nie potrafimy się podnieść? Czemu nie sięgniemy po pomoc? Takie i podobne pytania mogę narodzić się nam w głowie po poznaniu głównego bohatera tej książki - Szymona. Jest to kiedyś pewny siebie, beztroski i szczęśliwy nastolatek, jednak nigdy nie wiemy kiedy wszystko się posypie. Był harcerzem. Obóz. Burza. Przyjaciel. Namiot. Jezioro. Wszystko skończyło się śpiączką najlepszego przyjaciela Szymona, a on się o to obwinia. Czy słusznie? Moim zdaniem zupełnie nie, jednak nie wiemy czy gdyby poczekał na Mateusza to udało by im obojgu uciec, a może stało by się wręcz przeciwnie? Z drugiej strony poznajemy Lenę, niegdyś uroczą i rozpieszczoną blondynkę, natomiast teraz fioletowłosą buntowniczkę i wieloma problemami. I chyba chłopakiem. Oboje wybierają się na wakacje, całkiem przypadkiem do jednej mazurskiej miejscowości. Oboje do dziadków. Wydają się okropnie podobni co nie? Jednak czy tacy są? To już musicie ocenić sami.

Szymon jedzie do dziadka który prowadzi małą agroturystykę nad jeziorem, przyjeżdża do niego pierwszy raz od śmierci ukochanej babci. Dziadek nie grzeszy pieniędzmi, więc biznes szedł tak powoli jak one, zatrzymał się już na dobre po śmierci jego żony. Lena za to jedzie do nowowyremontowanego ośrodka wypoczynkowego swoich dziadków. Trzeba przyznać, że dość mocno zaskoczył ich nowy styl wnuczki. Dziewczyna od początku nie chciała tu przyjeżdżać, a teraz, na domiar złego, miała zacząć pracować. W WAKACJE!

Ich pierwsze spotkanie zaangażowało słońce i woda. Kolejne szpital. Na dobre połączyła ich wiśnia. Tak właśnie dotarli na wesołe miasteczko. Wszystkie te tory doprowadziły ich do szpitala psychiatrycznego, bardziej tego co po nich zostało. Szpital spłonął dawno temu, przez brak obecności dyżurnego. Dziadka Szymona. Czemu nie było go wtedy z pacjentami? Czy gdyby był to udało by się ich uratować? Co uda się odkryć Szymonowi i Lenie? Jak potoczą się ich losy? I co do tego wszystkiego mają listy i wiersze? Tego wszystkiego dowiecie się czytając tę książkę, którą gorąco wam polecam.

Czasem nie da się nic zrobić więcej, niż zrobiliśmy. Czasem myślimy instynktownie, robimy rzeczy mechanicznie. Choćby jak w przypadku bohatera książki ?Tam, gdzie zawracają bociany? Joanny Jagiełło: potworna burza podczas harcerskiego obozu nic nie zrobiła Szymonowi, udało mu się ujść z żywiołu z życiem. Nie poczekał jednak na kolegę, gnał co sił do wody, miejsca, gdzie nie łamały się nad głowami drzewa niczym zapałki, mimo iż i woda w czasie burzy z piorunami najbezpieczniejsza nie była. Wszyscy mówili, że był bohaterem. Że przeżył. Ale Szymon nie mógł sobie darować, że jego kolega Mateusz został w namiocie sam, że nie wyciągnął go na siłę, że nie poczekał. Może gdyby to zrobił, ten nie byłby teraz w śpiączce? O tym, że nie czekał na kolegę, ze nie wiedział nawet czy ten biegł za nim, nie powiedział nikomu. Przecież to nie honorowe, nieharcerskie zachowanie.

Bywają książki, które poruszają tak trudne i bolesne tematy, że mamy moment zastanowienia się czy mamy siłę zmierzyć się z tak bolesnym światem. ?Tam , gdzie zawracają bociany? to właśnie jeden z takich przykładów. Oparta na kanwie autentycznych wydarzeń, pożaru szpitalu psychiatrycznego i burzy, która zniszczyła obóz i raniła harcerzy, wyraźnie pokazuje, że takie wydarzenia nie mają możliwości nie mieć wpływu na emocje ich bohaterów. Pokazują, że przez całe życie, większość z nich będzie walczyć właśnie z demonami przeszłości, z chwilami, które będą miały wpływ na cale ich życie. Czy uda się im o tym bólu choć na chwilę zapomnieć? Czy strach przed tym, co pomyślą inni gdyby poznali fakty, zawsze będzie tak silny, że nie pozwoli na spokojne jutro?
Bohaterowie, mimo że w jakiś sposób zostali już ukarani, cały czas czują wyrzuty sumienia, które nie pozwalają na zaakceptowanie powstałej sytuacji. Niektórych rzeczy nie da się naprawić ale czy można ten fakt zaakceptować?
Nastolatkowie i wakacje na wsi ? to wydaje się, że nie może się udać. Lena jest przerażona, nie dość, że musi spędzić wolne dni w takiej dziurze, to jeszcze będzie musiała pomagać przy posiłkach wydawanych letnikom. Szymon z kolei bardzo chętnie popracowałby w gospodarstwie agroturystycznym dziadka ale nie za bardzo dostaje taką możliwość. Jego właściciel zdaje się być zupełnie innym człowiekiem niż ten, którego wspomina z dzieciństwa. Popijający, narzekający głównie na sąsiadów ? nie taki pozostał mu w pamięci. Cóż się takiego stało? Nastoletni wiek sprzyja irytacji, braku zrozumienia, poczucia samotności. Odczucia głównych bohaterów wydają się być jak najbardziej na miejscu. Nie są przygotowani na nie zawsze idealną rzeczywistość, na odkrywanie swoich uczuć i emocji. Autorka świetnie ukazuje ich świat przeżyć, obawy i trudności z adaptacją.
Bardzo dobra, klimatyczna narracja powoduje, że powieść ciekawi od pierwszych stron. Zarówno tragedia w tle jak i kiełkująca zemsta to czynniki ?nakręcające? fabułę. Książka pełna emocji, wzruszeń, nie tylko spodoba się młodzieży. Również dorośli znajdą tu wiele wątków ich dotyczących. Zdecydowanie warta polecenia.

Naprawdę bardzo dobra książka. Polecam każdemu prosto z serca !!!!

Wartka akcja, zagadka z przeszłości, intryga, humor, wątek romansowy ? wszystko, co powinno się znaleźć w dobrej powieści dla młodzieży, znalazło się w ?Tam, gdzie zawracają bociany?.

Ale ta książka to znacznie więcej, niż przygodowa opowieść o rozwiązywaniu tajemnicy szpitala psychiatrycznego. To intrygująco i przejmująco napisana historia o szukaniu bliskości, samotności i przyjaźni. Ale też o odwadze cywilnej, mierzeniu się z trudną przeszłością, przyznawaniu do błędów i wybaczaniu (również, za może zwłaszcza, samemu sobie) ? warstw jest tu naprawdę wiele, uważny czytelnik będzie miał przyjemność z odnajdywania ich wszystkich.
Polecam czytelnikom w każdym wieku, jestem pewna, że dorośli spędzą z nią czas równie miło, jak młodzież.

Bardzo dobra powieść dla młodych czytelników. Wzbudza emocje i podejmuje ważne tematy takie jak samotność, przyjaźń i odwaga. Z lektury można wiele wynieść, autorka stale podsuwa nam swoje uniwersalne porady. Bohaterowie są napisani w sposób realistyczny, ciekawy i łatwy do utożsamienia. Świetny wybór, jak najbardziej polecam.

Szymon jest nastolatkiem którego dręczą demony przeszłości, a uwolnić może go tylko prawda. Chłopak wyjeżdża na wieś do dziadka który również żałuję błędów młodości, okaze się że oboje mogą sobie pomóc i zagluszyc wyrzury sumienia.
W powieści nie zabraknie wątka kryminalnego, przygody i historii miłosnej.

Bardzo ciekawa opowieść, emocjonalna, warto ją przeczytać!

Intrygująca książka o miłości, przyjaźni i błędach młodości. Warta przeczytania przez każdego

Ciekawa historia! Autorka Joanna Jagiełło wciąga młodych czytelników w historię , która już na samym początku zaciekawia , a czytelnik niecierpliwością czeka co stanie się dalej . Bardzo podpadła do gustu mojemu synowi , polecam !

Bardzo emocjonalna książka. Wciągająca historia o miłości i przyjaźni.

Poruszająca książka o przyjaźni, miłości z tragedią w tle. Czyta się lekko i z żalem odkłada na półkę.

Książka która idealnie odzwierciedla rzeczywisty świat, budzi ciekawość w czytelniku z każdą kartką zastanawiamy się co dalej się wydarzy i czego możemy się spodziewać, opowiada o tragedii , odwadze i w końcu o miłości, nie bójmy się dać jej swoim dzieciom ponieważ pobudzi w nich empatie do drugiej osoby. Każde dziecko powinno przeczytać tą pozycję.