Kolor miłości i krwi

,, My odrodzimy Ukrainę - naszą ojczyznę. Już nasza flaga znowu wywieszona. "
Autorka w tej powieści zabiera nas do małej wsi w Bieszczadach, gdzie śledzimy uczucie młodej pisarki, Juliette i ukraińskiego żołnierza Marko, który staje się jej ochroniarzem. Los jednak im nie sprzyja, a mężczyzna musi znów stanąć do walki, tym razem o swoją przyszłość.

Przed rozpoczęciem czytania tej lektury, nurtowało mnie pytanie czy jest to odpowiedni moment na tak trudna tematykę, mając na względzie tragiczne wydarzenia, jakie się obecnie rozgrywają. Z drugiej strony pomyślałam, że może wpłynie to na to, że bardziej zagłębię się w ta historię? Miałam również trochę inne oczekiwania co do niej, czytając jej opis. " Polsko - ukraińskie love story " nie występowało tutaj prawie wcale, a znaczną jej część stanowiły wspomnienia Marko, ukraińskiego żołnierza, który bronił lotniska w Doniecku. To obrazy i wspomnienia dzieciństwa, ale również obrazy wojny, które niełatwo się czyta. Warstwa kryminalna, która pojawia się w drugiej połowie, sprawiła jednak, że akcja nabrała rozpędu, a ja bardziej przychylnie na książkę spojrzałam.

Jak opisać walkę o wolność naznaczoną bólem i cierpieniem, gdzie etyczne ideały legły w gruzach, a jakiekolwiek wzorce nie mają znaczenia? Tego może dokonać tylko ten, kto tej walki doświadczył. W tym przypadku jest to Marko. To jego oczami obserwujemy moc okrucieństwa, ale też siły i niebywałej odwagi oraz narodzin uczucia, które stanęło przed ciężką próbą.
Mimo niezbyt pozytywnego nastawienia do tej pozycji, przyznać muszę, że pani Margota trafnie ukazała widmo wojny, pisząc jednocześnie bardzo emocjonalnie o uczuciach z perspektywy mężczyzny. Również wątek poszukiwania rodzinnych korzeni przez Marko wzbudził moją ciekawość.

Pomimo mojego rozczarowania tym, jaki obraz powieści otrzymałam, a na jaki się nastawiłam, czytając opis, uważam, że to, co autorce udało się trafnie przedstawić, to obraz walki. Walki nie tylko o wolność, ale również o siebie, o drugiego człowieka i przyszłość. Myślę, że gdyby wątek kryminalny wiódł w tej powieści prym, wypadłaby ona o wiele lepiej w mojej ocenie.

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością pani Kott i muszę zaznaczyć, że jest ono niesamowicie emocjonalne i poruszające. Inspirując się autentycznymi wydarzeniami z 2014 roku które miały miejsce w Ukrainie, autorka stworzyła nietuzinkową, a zarazem przepiękną i niebanalną historię.

Akcja powieści choć wielowątkowa, toczy się miarowo i dość spokojnie, choć zdarzają się momenty, w których niesamowicie przyśpiesza- wtedy serwuje czytelnikowi istny rollercoaster.
Momentami niezwykle wzrusza i rozdziera serce na tysiące kawałków, za chwilę wywołuje złość i oburzenie na zaistniałą sytuację, by za sekundę znów wywołać ciepły uśmiech. Fabuła gwarantuje emocjonalną huśtawkę, bez chwili na złapanie oddechu. Konsekwentnie budowane napięcie nie opuszcza czytelnika do samego końca.
Bohaterowie są niejednoznaczni, poranieni psychicznie, a zarazem niezwykle wyraziści- posiadają swoje wady i zalety. Łatwo można się z nimi utożsamić, poczuć ich emocje zrozumieć postępowanie- chociaż czasami wydaje się, że nie zawsze jest ono słuszne.
Barwne i plastyczne opisy bieszczadzkich wsi, kultury, ludzkich charakterów i podejścia do "obcych" sprawiają, że łatwo można wyobrazić sobie miejsca, i wydarzenia, które mają lub miały miejsce w powieści.
Szczególnie opisy dotyczące wspomnień o obronie lotniska w Słowiańsku w maju 2014 i o zbrodniach II wojny, chwytają za serce i zmuszają do refleksji nad zawiłością życia, i ludzkim podejściem do drugiego człowieka- wyciągnięcia dłoni z pomocą, ale i jej przyjęcie czasami od kogoś do kogo czujemy szczerą niechęć.
"Kolor miłości krwi" to poruszająca i wyjątkowa opowieść o relacjach międzyludzkich, o ponoszeniu odpowiedzialności za siebie i tych, na których nam zależy, pokazująca jak bardzo jedno wydarzenie może wpłynąć na dalsze życie... Jak może je złamać, a jednocześnie dać nadzieję, że wszystko jeszcze można naprawić, że wszystko może się jeszcze ułożyć... Dla mnie zdecydowanie jest tu więcej koloru miłości... i muzyki o "Bieszczadzkich aniołach".

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. To historia trudna i bolesna, ale pokazująca jak bardzo trzeba docenić tych, których mamy obok siebie. "Kolor miłości i krwi" to powieść, która po przeczytaniu zostanie z Wami przez długi czas...

POLECAM...

To dopiero moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, jednak jestem przekonana, że nie ostatnie. Margota Kott umiejętnie stopniuje napięcie i powoli prowadzi akcję, tak, aby czytelnik zbyt szybko nie domyślił się rozwiązania wszystkich wątków. Podobnie jak i sam główny bohater, którym zostaje Marko Berezowski, Ukrainiec, który przyjeżdża do wsi Strzebowiska za pracą. Jego pracodawczynią zostaje Juliette Gauthier, pisarka romansów. Jak się równie szybko okazuje, także kobieta ma inne zamiary wobec przybysza, niż początkowo oboje zakładali. Na tle aktualnych wydarzeń na Ukrainie ta historia poruszy wszystkie Twoje struny.

Pod pretekstem poszukiwań ochroniarza Juliette zamierza tworzyć historię wojenną. Pomóc ma jej w tym monsieur Berezowski i choć kobieta jest nawet starsza od jego matki, miłość nie wybiera. Sam Marko zaś ma wojenne doświadczenia, ponieważ jako jeden z wielu Cyborgów bronił lotnisko w Doniecku. Szczególnie uderzyło we mnie wspomnienie mężczyzny, kiedy opowiada, że trzech towarzyszy broni zostało rozstrzelanych zaraz po tym, jak uciekali w płomieniach. Jeden z nich został jednak rozerwany na strzępy, a przyjaciele z grupy ruszyli, narażając swoje życie, po to, by rodzina miała sposobność go pożegnać.

To jedno z wielu wspomnień, które przejawiają się w tej historii,,Kolor krwi i miłości" to z pewnością nielekka lektura, ale jednak jakże potrzebna w tym dzisiejszym świecie, pełnym nienawiści, podążania w pogoni za pieniędzmi, władzą. Margota Kott pokazuje, że można inaczej, można spróbować odciąć się od swojej przeszłości, jednak ona i tak prędzej, czy później nas dogoni. Serdecznie polecam uwadze miłośnikom twórczości autorki, ale także tym, którzy jej nie znają. Na pewno nie będzie to czas stracony.