Gra Paladyni Zachodniego Królestwa Portal Games

Jedna z najlepszych gier worker placement i jedna z najlepszych gier skalujących się najlepiej na dwie osoby. Z czego wynika, że jest to gra warta uwagi, a moim zdaniem najlepszy worker placement dla dwóch osób.
Raczej bez negatywnej interakcji, ale wyścig o punkty zdobywane na różne sposoby. Dodać należy do tego usprawnienia akcji, nietypowy draft kart tytułowych Paladynów zapewniających zwiększenie statystyk i specjalne zdolności w danej turze, karty mieszczan i wojowników wykorzystywane na dwa sposoby. Jest to tytuł wymagający, myślenie strategiczne pomaga wygrać. Oprócz tego gra jest długa, stąd nie poleca się grać na 4 osoby. Co istotne dla mnie, nie ma w grze elementów magii, symboli obcych religii więc odpowiedzialny rodzic może pozwolić pobawić się i zarazem mocno koncentrować się młodzieży.
Minusy to: -długość rozkładania, (warto zaopatrzyć się w pojemnik na różne rodzaje śrubek)
Podsumowując zasługuje na 5/5.
Miłego grania.

Paladyni to moja pierwsza gra z serii Zachodniego Królestwa. Kupiłam ją, bo lubię dobre euro! Nie zawiodłam się, a wręcz zafascynowałam. Muszę mieć inne części.. Dlaczego? To świetna gra! Jest tak wiele do zrobienia. Wysyłamy swoich robotników w różne miejsca, aby zdobyć zapasy, pieniądze, nowe pionki, zwiększamy rozwój, wysyłamy na misje, uzyskujemy rozgrzeszenie, atakujemy najeźdźców, zakupujemy mieszczan etc. Wiele, wiele akcji, a każdą trzeba dokładnie przemyśleć. Dbamy o wzrost siły, wiary i wpływów, budujemy fortyfikacje. To gra dla osób, które wymagają nie tylko dobrej zabawy, ale i też gimnastyki umysłu ;) Wspaniała oprawa graficzna, uwielbiam kreskę Mihajlo Dimitrievski.. Ten tytuł w weekend na pewno zagości na moim stole!

Paladyni to druga gra z serii Zachodniego Królestwa, która docelowo ma być trylogią. Już w tym miesiącu nastąpi premiera części trzeciej, Wicehrabiów Zachodniego Królestwa, po którą sam sięgnę bardzo szybko, tuż po premierze, bo... Cóż, w Paladynach się zwyczajnie zakochałem.
Rzadko spotyka się gry tak bardzo wielowymiarowy opakowane w tak niewielkich rozmiarów pudełko. Sam byłem zaskoczony, gdy gra, której opakowanie jest jednym z mniejszych na moim regale (wypakowanym ponad 50 ciężkimi tytułami) zajęła mi praktycznie cały nie taki mały stół. Mistrzostwo ergonomii, gdzie przy okazji stosunek ceny do jakości jest wyśmienity. I nie tylko o jakość komponentów mi chodzi, bo i sama gra jest pozycją w moim skromnym mniemaniu wybitną.
Każdy z graczy otrzymuje swoją planszetkę, na której posiada pola akcji - lewa strona poświęcona jest bardziej ekonomicznym akcjom (zdobycie pieniędzy, zasobów, rekrutacja mieszczan), prawa zaś to 6 akcji, które stanowią najważniejszy element całej gry i opierają się na trzech atrybutach - Sile, Wiary i Cnocie, które w postaci trzech drewnianych znaczników znajdują się na torze naszej własnej planszy. I właśnie te atrybuty chcemy posuwać do góry, dzięki wspomnianym akcjom. I tak na przykład możemy wysyłać misjonarzy na wspólną dla wszystkich graczy planszę, żeby zgarnąć bonus oraz podnieść swój atrybut Wpływów, jednak żeby to zrobić, będziemy potrzebowali odpowiedniego poziomu Wiary - im większa Wiara, tym lepsze bonusy z planszy, więc dobrze jest ją podnieść przed wykonaniem tej akcji. A jak? Z innej akcji, jak przykładowo Rozgrzeszenie, które za to w późniejszym etapie gry wymaga odpowiedniego poziomu Wpływów i również wiąże się z bonusem.
Gra naszpikowana jest możliwościami i za pierwszym razem można się nieco zagubić przy tak wielu opcjach. Ale kiedy tylko pojawi się w głowie iskra zrozumienia, wszystko staje się jasne i uświadamiamy sobie, że coraz lepiej pływa nam się po tym morzu możliwości, wyszukując kolejnych okazji do zdobycia punktów, ciekawych kart, bonusów. Gra jest też przyjemnie kombogenna, gdzie jeśli już widzi się zależności, to mogą wyjść nam niesamowicie satysfakcjonujące ruchy, przy których ciężko nie poczuć sporej dumy z doskonale zrealizowanego planu.
Mechanicznie gra chodzi niczym doskonale naoliwione tryby, gdzie wszystko się zazębia. Początkowo może odstraszać, jednak wszystko jest logiczne i posiada swój klimat. W dużej mierze zresztą dzięki doskonałej oprawie graficznej autorstwa The Mico, którego charakterystycznej kreski ciężko pomylić z kimkolwiek.
Osobiście bardzo polecam - zawsze bawię się przy tej grze doskonale. Masa satysfakcji, ciężkich decyzji i przyjemnie spędzonego czasu, gdzie mózg nieco paruje, ale jednak nie zaczyna płonąć.

.

W grze jesteśmy paladynami i mieszkańcami miast Królestwa Karola Wielkiego w X w.n.e. I tyle z klimatu, bo gra jest raczej z gatunku tych suchych. Gra to worker placement, gdzie liczba i rodzaj pracowników zależy od podejmowanych przez nas wyborów - czy to karty z pracownikami, paladyna, czy bonusu z kart mieszczan, łask królewskich itd. Jest kilka ciekawych rozwiązań, które fajnie palą zwoje. Gra jest dość ciężka, a jej ciężar wynika z licznych zależności między wykonywanymi i planowanymi akcjami. Musimy tu planować kilka tur do przodu, a podejmowane akcje w turach również muszą uwzględniać wybór paladyna na następną rundę (a wiemy na 100% tylko o jednym jaki wejdzie na rękę do wyboru spośród dobranych trzech). Trzy osoby w tej grze to maks, z powodu bardzo dużego downtimeu. Wystarczy, że albo zapomnimy w jakiej kolejności mieliśmy wykonać akcje, albo przeciwnik zajmie nam pole, które było kluczowe w realizacji ciągu akcji... Niemniej grę polecam zaawansowanym graczom. Bardzo solidny tytuł, który u mnie nie wywołał jednak efektu wow. Dodatkowym atutem z pewnością jest bardzo bogata zawartość i bardzo dobre wykonanie (pedełko mimo wszystko mogłoby być większe).

Paladyni Zachodniego Królestwa to gra strategiczna z bardzo korzystnym stosunkiem ceny do jakości liczonej w postaci mechaniki i jakości komponentów. Gra należy do gatunku worker placement w której przyporządkowujemy pracowników do różnorodnych akcji na planszy gracza. W każdej rundzie z pomocą przychodzi wybrany przez nas Paladyn wraz ze swoimi kompanami, którzy determinują nam jakie akcje możemy wykonać. Przebieg gry jest dynamiczny, choć jest podatny na paraliż decyzyjny. W mojej ocenie tytuł najlepiej spisze się na dwie osoby, przy większej liczbie graczy oczekiwanie na swoją turę może się dłużyć. Zasady gry są przejrzyste i po pierwszych turach można zrezygnować z zaglądania do instrukcji. Paladynów Zachodniego Królestwa oceniam wysoko, gra angażuje i potrafi zostawić niedosyt po partii, co uważam za ważną zaletę.