Gra K2 Rozszerzenie Rebel

Tym razem ze szczytu K2 przenosimy się na masyw K3, powszechnie znany jako Broad Peak, gdzie będziemy starać się powielić wyczyny polskich himalaistów.
Dodatek zawiera dwie nowe plansze. Pierwsza z nich obrazuje najwyższy szczyt kilkuwierzchołkowego Broad Peaku, gdzie pędzić będziemy po chwałę zdobywcy (scenariusz "Bieg na szczyt"). Druga plansza przedstawia masyw Broad Peak w całej jego okazałości, a zadaniem graczy będzie trawers ośmiotysięcznika i próba zdobycia jego trzech najwyższych szczytów (scenariusz "Trawers Broad Peaków").
Podstawowe zasady rozgrywki pozostały bez zmian - używając kart ruchu i kart aklimatyzacji gracze starają się dotrzeć na szczyt(y), zdobyć jak najwięcej punktów zwycięstwa i przetrwać w skrajnych warunkach łańcucha górskiego Karakorum. Diabeł jednak tkwi w szczegółach. Autor gry wprowadził do podstawowych zasad kilka drobnych zmian, które mimo swej subtelności czynią z tego dodatku całkiem nową grę.
Jak owe zmiany wpłynęły na rozgrywkę? Kosmicznie pozytywnie! Podmuch świeżości w grze jest równie ostry, co załamanie pogody na K2. Fakt, "Bieg na szczyt" dość mocno przypomina podstawkę gry "K2", choć używanie jam śnieżnych zamiast namiotów wymaga tu nieco innego podejścia strategicznego. Wciąż jednak, podobnie jak w podstawce, zwycięska strategia to jak najszybsze zdobycie szczytu jednym pionkiem, sprowadzenie go na bezpieczną wysokość i próba zdobycia szczytu drugim pionkiem. Sytuacja na listwie punktowej przez całą rozgrywkę jest jasna i klarowna, wysokogórski klimat wyczuwalny, duch Karakorum też, ale partyjkę w ten wariant zalecam jedynie jako szybką rozgrzewkę przed "Trawersem Broad Peaków".
W trawersie tkwi bowiem esencja i piękno tego dodatku. Już od pierwszego zagrania kart masyw Broad Peak wymaga od graczy skupienia, ostrożności, przemyślenia taktyki i dobrego planu. Tu nie ma miejsca na pośpiech, bo jedna błędna decyzja może przechylić szalę zwycięstwa. Pośpiech ani trochę nie jest gwarantem zwycięstwa, bo choć pierwszeństwo w zdobyciu dwóch najwyższych szczytów daje dodatkowe punkty, to i tak bardziej liczy się tu przede wszystkim dobra kalkulacja możliwości zdobycia jak największej ilości punktów - poprzez na przykład zaliczenie niższego szczytu, ale za to zabonusowanie wykonaniem trawersu.
Dróg do zwycięstwa jest wiele, a o tym, kto wygrał, przekonamy się dopiero po zakończeniu gry, gdy wszystkie punkty zostaną podliczone.
W podstawkę "K2" zagrałem dziesiątki partii. Nijak ma się jednak moje doświadczenie na tej górze w stosunku do wyzwań na Broad Peaku. Niby to tylko inna plansza i kilka drobnych zmian w zasadach, a jednak jakość rozgrywki wkracza na całkiem inny (wyższy!) poziom. Pewna schematyczność, którą zauważyłem podczas gier w "K2", na Broad Peaku odchodzi do lamusa, czyniąc ten dodatek praktycznie idealnym, a nawet paradoksalnie stawiając podstawkę gdzieś w swoim cieniu. No i ten klimat... Trudno na ośmiu tysiącach metrów nie poczuć mroźnego oddechu Karakorum. Choć to tylko tekturowa plansza...