Gra Cartaventura. Oklahoma Muduko

Uwielbiam paragrafówki - książki, w których samemu można decydować o tym, jak potoczą się losy bohaterów. Gdy więc usłyszałam o grze karcianej, która działa mniej więcej tak jak paragrafówka, nie mogłam się jej oprzeć! Tym sposobem Cartaventura wylądowała w mojej kolekcji ????

Historia niewolnika o imieniu Bass opowiedziana została na kilkudziesięciu dwustronnych kartach niewielkiego formatu. Fabuła przeplata się w tej grze z kartami mapy, akcji i przedmiotów, co czyni ją jeszcze ciekawszą. Chyba najbardziej spodobał mi się motyw z mapami - podejmowanie decyzji dotyczących tego, w którym kierunku iść i jaki wybór podjąć na końcu ścieżki, przynosiło mi mnóstwo frajdy.

Myślę, że Cartaventura najlepiej sprawdza się jako jednoosobówka. My graliśmy we dwoje, ale po kilkudziesięciu pełnych tekstu kartach czytanie na głos stawało się męczące, a gardło wysiadało. Oczywiście możecie próbować - ze wspólnego podejmowania decyzji i rozważania różnych opcji mogą powstać naprawdę ciekawe dyskusje!

Możecie poznać pięć różnych zakończeń historii Bassa, ale my na przykład trzy razy przegraliśmy w ten sam sposób - więc to nie tak, że grę możecie przejść tylko na te pięć sposobów. Możliwych ścieżek jest wiele, dzięki czemu w grę możecie grać niejednokrotnie i zawsze odkrywać w niej coś nowego.

Chętnie zagram też w inne wersje - czuję, że mogą mi się spodobać jeszcze bardziej. Fabuła tej została osadzona w XIX wieku - w realiach geograficzno-historycznych. Nie są to do końca moje klimaty, więc nie wciągnęłam się w nią aż tak, jak wiem, że bym mogła. Na pewno niedługo do niej wrócę, by poznać inne ścieżki - ale to nie tak, że nieznajomość pozostałych zakończeń spędza mi sen z powiek...