Jest tyle do powiedzenia! klasa 2 część 2. Podręcznik. Język polski. Gimnazjum

Opis produktu:

  Lekturze, pracy z tekstem i kształceniu kulturowemu towarzyszy ściśle z nimi zintegrowana nauka o języku jako narzędziu komunikacji i sposobie widzenia świata. W sposób planowy i konsekwentny podręcznik uczy, jak sprawnie, poprawnie i skutecznie porozumiewać się z innymi, podpowiada, jak radzić sobie w różnych sytuacjach komunikacyjnych, jak stopniowo doskonalić formy pisemne i jak mówić do słuchaczy.
  Wiedza gramatyczna, przydatna do lepszego rozumienia języka i sprawniejszego władania tym narzędziem, podawana jest w sposób systematyczny w stałym miejscu każdego rozdziału.
  Teksty zebrane w podręczniku należą do różnych gatunków piśmiennictwa: literatury pięknej, piśmiennictwa popularnonaukowego, publicystyki, dziennikarstwa. Reprezentowany jest też dział tekstów użytkowych. Dobór materiału odbija zróżnicowanie języka i jego funkcji, a zarazem ilustruje rozmaitość aspektów omawianego tematu. Ważne miejsce w podręcznikach zajmuje także przekaz ikoniczny.
  Nowoczesna metodyka, odpowiadająca wyzwaniom współczesności - to najważniejszy atut podręczników STENTORA. Seria podręczników `Jest tyle do powiedzenia!` przygotowuje uczniów do życia W SPOŁECZEŃSTWIE INFORMACYJNYM, w którym łatwy i powszechny dostęp do informacji wymaga wysokich umiejętności posługiwania się tymi informacjami.
  * Autorzy podręczników z serii `Jest tyle do powiedzenia!` kładą nacisk na naukę czytania tekstów ze zrozumieniem i ich krytyczną analizę, formułowanie problemów i poszukiwanie własnych rozwiązań.
  * Konsekwentnie odchodzą od metody wykładu, którego celem jest wyłącznie przekaz informacji. Wiadomościom podawanym w podręczniku towarzyszą zadania, które pokazują, w jakim celu i w jaki sposób można daną informację wykorzystać.
  * Każdy temat naświetlany jest z różnych stron, tak by pobudzić dociekliwość ucznia, pomóc w zdefiniowaniu własnych problemów, otworzyć go na różne opinie i wizje, zachęcić do niestereotypowego myślenia.
  * Problemy, które odwołują się do doświadczeń ucznia, w pierwszej kolejności mają go skłonić do rozmowy, wyzwolić chęć dzielenia się własnymi doświadczeniami, a następnie pobudzić refleksję i chęć pogłębionej lektury.