Zwykły włóczęga - Martyna Jakubowicz CD

Opis produktu:

Martyna Jakubowicz to jedyna swoim rodzaju wokalistka i songwriterka, obdarzona charyzmą i charakterystycznym głosem, który sprawia, że jej ballady, łączące wpływy folku, bluesa i rocka, należą do najbardziej rozpoznawalnych pośród kanonu polskiej muzyki rozrywkowej.

Na stałe współpracuje z Andrzejem Jakubowiczem, który jest autorem większości tekstów. Jej piosenki oparte są na kobiecych emocjach, uczuciach i potrzebach.
Ma w swoim dorobku 13 płyt z czego dwie otrzymały nominacje do nagrody Fryderyk, a ostatnia płyta `Prosta piosenka` w 2017 otrzymała `Fryderyka` w kategorii Album Roku - Muzyka Korzeni. Współpracowała i nagrywała z czołowymi polskimi muzykami: Wojciechem Waglewskim, Jerzym Piotrowskim, Jerzym Styczyńskim, Janem i Mateuszem Pospieszalskimi i wieloma innymi. Jej płyty doczekały się recenzji w takich czasopismach jak `Rolling Stone`, czy `Guitar Player`.

Zatytułowany `Zwykły włóczęga`, która jest poświęcona twórczości Boba Dylana (w 2016 otrzymał literacką nagrodę Nobla). Dylan jest autorem i kompozytorem ponad 500 piosenek. Jego ogromny wpływ na światową muzykę rozrywkową jest niezaprzeczalny.

`Zwykły włóczęga` to 11 piosenek w 11 różnych, niekiedy zaskakujących aranżacjach. Martyna Jakubowicz mówi:

`To moje drugie podejście do piosenek Dylana. Nie sądziłam, że jeszcze się to wydarzy. Propozycja przyszła sama. Nie miałam w planie takiej płyty. Nagroda Nobla dla Dylana nie była dla mnie zaskoczeniem, ale też nie ona była powodem tej sesji nagraniowej - po prostu lubię jego piosenki`.

W komentarzu do płyty Martyna Jakubowicz napisała tak:
`Od momentu wyjazdu Roberta Allena Zimmermana z miasteczka Hibbing w stanie Minnesota minęło już wiele lat, jednak Bobo Dylan nadal gra swoją trasę bez końca.
Wierzy, że Buddy Holly tchnął w niego całą duszę na koncercie dzień, czy dwa przed śmiercią. Wierzy, że sny są prawdziwe, że dzieją się naprawdę. Wierzy, że śpiewanie o rzeczach ważnych dla ludzi i tym samym dla niego, jest źródłem sensu. Nie chce, aby słowa były kołkami na których wiesza się nuty. Chce, aby ze słów piosenki można było nauczyć się żyć i żeby ludzie poczuli swoje własne emocje. Nie da się go zdefiniować, bo jest człowiekiem kameleonem. Zresztą definicja nie jest tu potrzebna, bo i po co. Wielu ludzi widzi w nim proroka, ja widzę w nim człowieka. Czy jego piosenki, to literatura? Nie sądzę, żeby zaprzątał sobie głowę odpowiedzią na to pytanie. Cieszy go, że jego piosenki znalazły miejsce w sercach wielu ludzi na całym świecie. Moje serce też mu dziękuje i jest mu bardzo wdzięczne`.