Warszawa da się lubić CD

Opis produktu:

Chcemy tego, czy też nie chcemy - piosenka jest nieustannie blisko nas. Raz się z nas śmieje, wprawia nas w zadumę, innym razem my się z niej śmiejemy. Cały czas obserwuje nasze stroje i nastroje. Jest po trosze barometrem każdej współczesności, Ale gdy z biegiem lat teraźniejszość przeistacza się w historię, pozostają śpiewane fotografie. Taki muzyczny album ma też Warszawa.

Opisano i ośpiewano ją przy wszystkich nadarzających się okazjach. W czasach beztroskiego fin-de-sièclu była na każdym niemal afiszu Morskiego Oka, najsławniejszego kabaretu stolicy. Wszystko było dla niej, rewiowe prologi i finały, przeboje i gwiazdy, uśmiechy i kwiaty. W strofach piosenki zachowały się typy i typki - wodzirej albo cyklista, panna Mania albo Agnieszka, miejsca miłosnych westchnień - ogród botaniczny, Łazienki, aleje, obrazy przedmieść wielkiego miasta z Czerniakowską, Gnojną, Czarną Mańką, Felkiem Zdankiewiczem i jedną Wiśniewską.

W latach wojny piosenki niosły Warszawie otuchę, koiły ból, zagrzewały do walki, powstańczy śpiewnik na zawsze zapisał w pamięci tego udręczonego miasta bezimienne ofiary, bohaterskie dzieci, odważne sanitariuszki i ofiarnych żołnierzy.

Zaraz po wojnie piosenka stała się dokumentem budowy i odbudowy stolicy z wojennych zniszczeń. Z samych tytułów można dzisiaj bez trudu odtworzyć miejsca, w których tysiące, a nawet miliony rąk z mozołem od nowa stawiało domy na Mariensztacie i na MDM-ie, odtwarzało zabytki Starego Miasta przy Kamiennych schodkach, na Krzywym Kole, albo przerzucało nad Wisłą na lewo i prawo mosty, po których mkną dalej czerwone autobusy.

Dlaczego nieustannie śpiewamy o Warszawie? Odpowiedź jest bardzo prosta. Dlatego, że czego Jaś nie słyszał, Jan nie będzie znał. A nade wszystko dlatego, że ją po prostu kochamy. Każdy na swój sposób i każdy za co innego. `Tubylcy` za to, że jest ich na zawsze, bo nie masz cwaniaka nad warszawiaka, `słoiki` zaś za to, że może być ich, gdyż mimo wszystko da się lubić.