Szymanowski & Debussy - Wojciech Koprowski CD

Opis produktu:

Młodzi, utalentowani, obsypani międzynarodowymi narodami, w życiu kierują się prostą zasadą - najważniejsze są harmonia i szczęście. I pasja, która dla nich stała się sposobem na życie. Niepokorny Meccore String Quartet - jeden z najgorętszych polskich zespołów tego typu - wszedł dynamicznie na międzynarodowe sceny i przekonuje, że muzyka wysmakowana może nas pochłonąć bez reszty! Oni po prostu kipią energią!

Żywiołowe i super emocjonalne interpretacje stały się znakiem firmowym Meccore. Młodzieńcza ekspresja połączona z wybitnymi umiejętnościami i prawdziwą wirtuozerią zachwyca publiczność w wielu krajach świata. Zespół tworzy czterech młodych artystów (Wojciech Koprowski, Jarosław Nadrzycki, Michał Bryła i Karol Marianowski), których osobowości zderzają się w muzyce, tworząc wibrującą emocjami mieszankę wybuchową. Nazywani `bad boyami` polskiego kwartetu, udowadniają, że muzyka i prawdziwy talent nie znają granic. Pytani o to, z czego nie zrezygnowaliby w sztuce za nic w świecie, odpowiadają prosto - z własnej osobowości! I dodają: `walczymy każdą nutą, by przełamać stereotypowy wizerunek kwartetu, który przeciętnemu słuchaczowi kojarzy się ze ślubem lub z muzeum`. I chociaż Meccore to przede wszystkim ultra profesjonalny zespół `filharmoniczny`, artyści lubią nas zaskakiwać czymś zupełnie nowym. Stąd np. projekt z Mietkiem Szczesniakiem, czy przyszłoroczne występy na Festiwalu Beethovenowskim, gdzie Meccore zaprezentuje się w musicalowym repertuarze.

Ich płyta prezentuje dzieła dwóch kompozytorów - Karola Szymanowskiego i Claude`a Debussy`ego, którzy również nie mieścili się w standardowych ramach, a koleje ich życia i (nie tylko artystycznych) wyborów budzą wiele kontrowersji do dzisiaj. Ich muzykę przepajają na wskroś intensywne odcienie zmysłowości, kwartety bywają tajemnicze i porywcze, spazmatyczne i kojące, pozostawiają słuchaczowi niezliczone możliwości interpretacji. Ale jedno jest pewne - mają w sobie pazur, który sprawia, że są uwielbiane wśród szerokiej publiczności.

W omówieniu do płyty znana polska krytyczka muzyczna i blogerka - Dorota Szwarcman - pisze: `Każdy z czołowych polskich zespołów kwartetowych - więc w końcu również i Meccore String Quartet - prędzej czy później mierzy się z oboma dziełami Karola Szymanowskiego z tego gatunku. To po prostu obowiązek, ponieważ w polskiej literaturze muzycznej są to dzieła wyjątkowe. Tak jak wielki talent Szymanowskiego rozkwitł w Polsce przełomu XIX i XX wieku niby egzotyczny kwiat, tak oba jego kwartety smyczkowe jawią się, jako egzotyczne kwiaty na tle dotychczasowych polskich kwartetów (...). Utwory Szymanowskiego objawiły się nagle i ukazały zupełnie inny, głęboko osobisty świat` - i dodaje także na temat kwartetu Debussy`ego: `Prawykonanie odbyło się 29 grudnia w 1893 r. w Societe Nationale w Paryżu w wykonaniu samego Eugene`a Ysaye`a z jego kwartetem smyczkowym. Utwór został początkowo przyjęty przez krytykę dość chłodno, nawet życzliwa recenzja w Le Guide Musical wytykała mu `wpływy młodej Rosji`. Także wykonanie dzieła w Brukseli w rok później nie wywołało entuzjazmu: anonimowy krytyk w Le Patriote z jednej strony dopatrzył się w Kwartecie `impresjonizmu` (co wówczas zapewne miało być inwektywą), z drugiej zarzucił kompozytorowi oscylowanie między Borodinem a Griegiem i Wagnerem. W innej recenzji można było też przeczytać o `orientalizmie przypominającym ulice Kairu na Wystawie 1889`, padło też określenie `puentylizm`. `Dokąd nas ta szkoła (puentylizmu muzycznego i ogólnego amorfizmu) zawiedzie, do czego dojdzie, trudno przewidzieć, i nie nasza to sprawa. Wnuki nasze zadecydują o tym i poczytają nas być może za wsteczników, żeśmy nie potrafili zrozumieć Debussy`ego` - pisał Maurice Kufferath w Le Guide Musical. W istocie tak właśnie się stało: trudno dziś właściwie powiedzieć, czemu ta łagodna i jeszcze stosunkowo mało rewolucyjna muzyka wzbudzała takie protesty. Dziś słuchamy jej, jako zapowiedzi późniejszego, naprawdę rewolucyjnego Debussy`ego`.

Nagrań dokonano dzięki wsparciu fundacji Irene Steels-Wilsing Stiftung w Filharmonii Świętokrzyskiej im. Oskara Kolberga w Kielcach, a nad ich jakością czuwali znakomici reżyserzy dźwięku: Thomas Bossl oraz Leonie Wagner. Pozostając pod opieką prestiżowego Warner Classics zespół zdecydował się na promocję rodzimej marki.