Statek do Pireusu CD

Opis produktu:

2-płytowy album Eleni zawiera dwadzieścia trzy piosenki skomponowane przez Kostasa Dzokasa. Utwory te prezentują obszerne spektrum twórczych rozwiązań w ramach stylów popularnych. Niezależnie jednak od typowych cech charakteryzujących te nurty, dominuje w nich w mniejszym lub większym stopniu idiom muzyki greckiej. Niekiedy jest on tylko sugerowany specyficznym instrumentarium kojarzonym z Helladą ("Nie warto smutnym być" i "Nie chcę narzekać na swój los"), często bywa łączony z wzorcami piosenki popularnej ("Statek do Pireusu", "Pogodny czas", "Jestem z wami", "Fantazja", "Słońce", "Mokre święto", "Życie w rytmie zorby", "Miłość nieodgadniona", "Leci manna z nieba", "To dobry dzień", "Śpiewa cały świat", "Ballada Śródziemnomorska", "Mój hymn", "Buzuki dźwięk"), ale odwołuje się także wręcz do folkloru greckiego ("Prawo do marzeń", "Wymarzony toast", "Kropelki wina", "Nie ukrywam że", "Tyle wspólnych dróg", "Tawerna", "Karnawałowa noc").

Wspomniane instrumentarium, wykorzystane we wszystkich kompozycjach, to buzuki, gitary, akordeon, instrumenty klawiszowe, gitara basowa, perkusja i greckie instrumenty perkusyjne. Obok nich pojawiają się też chórki, chóry i klarnet. Oczywiście najważniejszą rolę wśród instrumentów pełni głos Eleni, która - w zależności od stylistycznych potrzeb - wykonuje partie wokalne różnymi środkami technik śpiewu. W efekcie, część utworów interpretowana jest artykulacją wymaganą do kształtowania kantyleny, inna część podporządkowana jest wzorcom frazowania piosenki popularnej, a jeszcze inna, odpowiada kanonom przyjętym wobec wokalistyki bliskiej orientalnym wymogom.

Szczególną funkcję pełni tu grecki instrument ludowy- buzuki. To ono prowadzi dialog z Eleni - głównie w typowej dla muzyki etnicznej zasadzie call & response (zawołanie i odpowiedź) - inicjuje wstępy, improwizuje bądź interpretuje fragmenty instrumentalne i wypełnia zakończenia. Trzeba dodać, że grający na nim Janis Sinanis zachwyca swoją wirtuozowską grą. Wspólnie z Eleni tworzy mistrzowski duet. Akordeon, to następny, istotny instrument w prezentowanych piosenkach. Dodaje im specyficznego kolorytu w akompaniamentach, a niekiedy przejmuje nawet rolę buzuki w konstruowaniu kontrapunktów melodycznych, doskonale wpasowując się w grecką sonorystykę i ekspresję. Z kolei, sekcja rytmiczna (gitary, gitara basowa, perkusja i instrumenty perkusyjne), motor napędowy całego albumu, stanowi solidną bazę pulsacyjną i ma wobec konkretnych utworów - trafnie zaaranżowane przebiegi rytmiczne.

W sumie album Eleni jest propozycją z niebanalnymi melodiami, z przesłaniami zróżnicowanymi stylistycznie i z interpretacjami znamionującymi maestrię wykonawczą.