Opis produktu:
Seven Shades Darker jest już siódmym albumem w dorobku Ola Onabule, brytyjsko-nigeryjskiego artysty, którego kariera rozwija się od niemal dwóch dekad. Zawierający czternaście utworów album ugruntowuje jego pozycję jednego z najlepszych współczesnych wokalistów i autorów piosenek.
Rytm bez wątpienia zakorzeniony w soulu i bluesie końca lat sześćdziesiątych i lat siedemdziesiątych, tworzy niezwykłe połączenie z pełną smutku, złożoną afrykańską melodyką. W innych utworach jęczące przesterowane gitary chwytają się rytmów zbudowanych wokół złożonego metrum, które w takim samy stopniu wydają się rozjuszać, co koić słuchacza. Gdy pozornie zwykłe rytmy na 4/4 urzekają czymś znajomym, tekstowo porusza się w sferze słowotwórstwa, które wymyka się prostym założeniom. Ballady są niczym nowe requiem, są odą dla odchodzących bliskich. Funkowe wyprawy wyrażane w galopujących afrykańskich kościelnych hymnach dokumentują uciekanie cennego czasu, rozprawiają się z zazdrością, tchórzostwem, utratą tożsamości i oczami świata wpatrującymi się w niechcianego gościa. Ola dzięki swojemu wspaniałemu , nieprzewidywalnemu w żadnym momencie głosowi, wymyka się wszelakim definicjom. Rozkoszuje się swoimi talentami jak dziecko, celebrując wyczyn, jakim jest w dzisiejszych czasach nagranie siódmego albumu.
To co wyróżnia Seven Shades Darker, to na pewno w pewnym stopniu wrażliwość Ola, którą słychać w poetyckich tekstach. Jak sam mówi: Chociaż moją muzykę określa inny idiom, piszę prosto z serca, jak twórcy ludowych piosenek i z pragnieniem, by moje słowa zostały wysłuchane i zrozumiane. Choć w sposób zajmujący i przejmujący porusza tak osobiste tematy jak utrata bliskiej osoby (Gone), podsuwa też utwory o bardziej socjologicznym czy nawet globalnym przekazie. Wtedy jego słowa rozlśniewają najjaśniej. W Fast daje upust frustracji związanej z pustymi obietnicami naszych przywódców, zaś w A Name skupia się na zaszufladkowaniu czy poddaństwu, które dzieli ludzi. Afrykańskie korzenie Ola leżą u podstaw większości zawartych na płycie utworów, a najlepszym przykładem jest Great Expectations, smutne rozmyślanie o nadziei na powrót do domu i konfrontacji z rzeczywistością. Kariera Ola jest świadectwem jego pasji i wytrwałości. Przecierał swój indywidualny szlak na każdym kroku. Najpierw odwrócił się od oczekiwań związanych z jego nauką prawa, po czym zdecydował się na pracę poza systemem wielkich wytwórni płytowych. Zaczął budowę własnego studia nagraniowego, założył własną wytwórnię i niestrudzenie koncertował z własnym zespołem. Teraz regularnie pojawiaja się na największych światowych festiwalach i w największych salach koncertowych. Ma nadzieję na wtargnięcie do Ameryki i Azji, chciałby odegrać pewną rolę w szerzeniu świadomości dotyczącej nadchodzącej globalizacji świata.
W styczniu 2011 roku Ola występował z Deutsche Film Orchestra w Nikolaisaal w Poczdamie, gdzie zaprezentował specjalnie zaaranżowany materiał z Seven Shades Darker. Ponadto artysta często występuje na międzynarodowych festiwalach jazzowych, wśród których były The Montreal Jazz Festival, Vancouver Coastal Jazz Festival, Victoria Jazz Festival, Edmonton Jazz Festival w Kanadzie, Umea Jazz Festival Sweden, Blueballs Music Festival Switzerland, Edinburgh Fringe Festival, Leverkusen Jazz Festival, Silda Jazz Festival Of Norway, The Duke Ellington Jazz Festival w The Kennedy Center w Waszyngtonie, Ingolstadt Jazz Festival i Aalener Jazz Festival. Pojawiał się również w legendarnych klubach, jak Ronnie Scott's, Blue Note, New York, Joe's Public Theater i berliński Quasimodo's, a także prestiżowych salach w rodzaju londyńskiej Queen Elizabeth Hall. Onabule otwierał koncerty takim gwiazdom jak Gladys Knight, Roberta Flack, Seal, Al Jarreau, Diane Reeves czy Patti Labelle.
W lutym 2011 roku Real World Records i Bowers & Wilkins zaprezentowali kilka utworów z nowego albumu w ramach projektu Society Of Sound. Na płycie znalazły się fenomenalne aranżacje instrumentów dętych, których autorem jest Dennis Mackrel (niedawno mianowany dyrektorem Count Basie Orchestra). Ponadto w nagraniu płyty wzięli udział wspaniali muzycy sesyjni, regularnie współpracujący z takim artystami jak Tom Jones, Van Morrison czy Yusef Islam.