Preghiera CD

Opis produktu:

Album pełen jest współzależności, a jego koncepcja jest przejrzysta i zrozumiała. Ani Gidon Kremer, ani żaden z jego muzycznych kompanów nie przywiązuje wagi do wirtuozerskich popisów. Zależy im na odkryciu prawd i dotarciu do przekazu, który ukryty jest w muzyce. `Według mnie - tłumaczy Kremer - bycie artystą zawsze wiąże się z powołaniem`. Po czym dodaje: `Nie chciałbym, żeby zabrzmiało to pretensjonalnie, ponieważ to nie ja jestem w tym wszystkim ważny. To muzyka jest źródłem, z którego czerpię energię. Ja tylko próbuję przekazać tę energię słuchaczom. Czynię to za pomocą nut, wykonując dany repertuar, dzięki muzykom, których wybieram. Szukam takich, z którymi będę mógł swobodnie konwersować w języku muzyki`.

Kremer znalazł właściwych instrumentalistów w osobach Daniila Trifonova oraz Giedre`a Dirvanauskaite`a. Wszystkich trzech artystów łączy głęboka przyjaźń.

Dla Trifonova jest to kolejny rozdział w dyskografii, który muzyk dedykuje wybitnemu pianiście i kompozytorowi, swojemu idolowi - Rachmaninowowi. Oddaje również pokłon swojemu przyjacielowi i mentorowi - Gidonowi Kremerowi. Dirvanauskaite to z kolei uznany wiolonczelista, który świetnie czuje się w świecie muzyki kameralnej, Występował razem z Kremerem już wiele razy, między innymi w roli pierwszego wiolonczelisty zespołu Kremerata Baltica.

Oba tria fortepianowe Rachmaninowa opatrzone są przydomkiem `Elegiaque` (żałobny). Są to mroczne, pełne pasji dzieła skomponowane pod wyraźnym wpływem Czajkowskiego. Pierwsze z nich to krótki utwór, który charakteryzuje typowa dla Słowian sentymentalność. Drugie, to osobiste upamiętnienie Czajkowskiego, które z jednej strony celebruje jego życie i twórczość, z drugiej zaś - opłakuje śmierć. Specjalnym bonusem na płycie jest utwór `Preghiera` (Modlitwa), poruszająca transkrypcja słynnego tematu z II Koncertu Fortepianowego Rachmaninowa na fortepian i skrzypce, autorem której jest Fritz Kreisler.

Grając Rachmaninowa na żywo, trio spotkało się z wielkim uznaniem:
`Kremer nie chciał być za wszelką cenę modny. W zamian, niczym Czechow, odnajdywał inspirację w rozmaitych zawiłościach. Trifonov wniósł koncentrację i dzikość, a Dirvanauskaite dodał frenetyczną, uduchowioną ekspresję. To był koncert życia!` - LA Times.