Philharmonics - Agnes Obel CD

Opis produktu:

`Wyjątkowy i rozbrajający debiu` - BBC. `Melodie przywołujące echa Erica Satie`go, Debussy`ego, Joanny Newsom i Feist. Album słuchany z należytą uwagą zachwyca bogactwem odkryć` - Independent. Po wspólnych koncertach z Jonsim (Sigur Ros) Agnes Obel zyskała opinie jednej z najciekawszych młodych artystek na europejskiej scenie. Jej debiutancki krążek `Philharmonics` nie zawodzi - to cicha eksplozja niezwykłego wokalnego i lirycznego talentu. Piękny kobiecy głos, pianino i liryczne piosenki dla fanów Cocorosie, Tori Amos czy Soap And Skin. `Philharmonics` przynosi liryczne, niezwykle kruche popowe piosenki zaśpiewane zazwyczaj z towarzyszeniem pianina czy delikatnych dźwięków wiolonczeli, harfy i perkusji. Prosta i surowa fotografia z okładki budzi jednoznaczne skojarzenia - Agnes Obel wygląda tu jak Liv Ulmann w `Personie` Bergmana. Tak rozumiana skandynawskość to wyznacznik jej wrażliwości - debiut młodej Dunki to płyta głęboka, choć równocześnie subtelnie piękna. Krytycy pisali o niej: `Philharmonics` przez swą subtelną delikatność nasuwa skojarzenia z krążkiem `Under The Pink` Tori Amos. Na albumie Agnes czuć napięcie między tęsknotą za wiejskim spokojem, i w kontraście, znużeniem obrazami miejskiego szaleństwa. Fuzja sielskich wspomnień i niepokoju w tym przypadku owocuje jednak pięknymi, refleksyjnymi, angażującymi piosenkami`. Tori Amos nie jest jednak jedynym punktem odniesienia młodej Obel. Agnes chętnie przyznaje się do fascynacji twórczością Roya Orbisona i inspiracji czerpanych z dzieł Hitchcocka, które uczyły ją budowania nastroju i napięcia. Jej piosenki świetnie sprawdziły się zresztą w filmie `Submarino` Thomasa Vinterberga , wraz z Larsem Von Trierem współtwórcy manifestu Dogma 95. Słuchając `Philharmonics` trudno nie pomyśleć też o melancholii pianistycznych kompozycji Erika Satie czy Claude`a Debussy`ego. `Pianino i śpiew to dla mnie równorzędne rzeczy - niemal nierozdzielne, bardzo blisko połączone` - mówi Obel. Na płytę Obel trafiła też medytacyjna wersja piosenki Johna Cale`a `I Keep A Close Watch` zatytuowana tu prosto `Close Watch`. Na `Philharmonics` nie brakuje jednak odniesień współczesnych. `Beast` budzi skojarzenia z dokonaniami Joanny Newsom, nowofolkowe echa słuchać także w `Just So` wybrzmiewającym melodyką Cocorosie. Z kolei `Avenue` to wspomnienia wirujące w niespiesznym rytmie walca, piękny singlowy `Riverside` brzmi jak stara folkowa piosenka, ktorej refren powraca w pięknym śnie. Niebezpodstawne są też odniesienia do PJ Harvey i jej `White Chalk`. Pierwsze słowa Agnes na `Philharmonics` - `zgadnij, kto dziś umarł` wprowadzają w podobny `cmentarny`, mroczny klimat ewokujący jednak piękne poetyckie doznania. Wszystkie kulturowe asocjacje nie przeszkadzają w docenieniu artystki z Kopenhagi jako osobnego, oryginalnego głosu na światowej scenie.