Oil Of Every Pearl`s Un-Insides (vinyl) - Sophie

Tematyka piosenek niewysublimowana, a jednak coś na Oil of Every Pearl?s Un-Insides gryzie. Na pierwszy rzut oka (a może ucha?) chodzi o muzykę. Sophie rozpędza wagonik z melodyjnym, landrynkowym popem do granic możliwości. W przejaskrawionej, zakrwającej miejscami o pastisz stylistyce artystka czuje się wyśmienicie. Dużo tu przesterowanych kontrastów (Ponyboy), nałożonych na siebie i tworzących przez to chaos ścieżek, aż w końcu bulgoczących syntezatorów. Wokalistka kpi z radiowych konwencji, odważnie lawirując między chórkami (Faceshopping), autotune?owymi, tanecznymi hitami (Immaterial) a ckliwymi balladami (Infatuation albo skrojone na operową modłę Is It Cold in the Water). Przebojowość płyty zaburza jednak jednocześnie eksperymentalną, maksymalistyczną elektroniką, która stawia na pierwszym miejscu (Pretending) albo łączy z refrenami (Faceshopping). Trzy grosze do estetycznego bałaganu dorzuca też sama okładka ? wokalistka jawi się na niej jako istna seapunkowa królowa. Po drugie ? wyzwaniem dla słuchacza może być ingerowanie w sferę transseksualności, dla wielu będącej tematem tabuizowanym, a przez to pomijanym. Sophie bez ogródek opowiada o swoim przeistoczeniu się w kobietę, płynności płci (I could be anything I want / Immaterial boys, immaterial girls) i towarzyszącym temu trudnościom. Tak odważnie robiła to dotychczas tylko ANOHNI na swojej płycie Hopelessness z 2016 roku, a wcześniej jako eks-liderka grupy Anthony and the Johnsons. Queerowa, rozedrgana narracja Xeon ? wokalnie przeobrażającej się od sopranu do altu ? jest przez to niełatwa w odbiorze, lecz bardziej autentyczna.