Homogenic CD

Opis produktu:

"Urodziłam się uparta i taką pozostanę" - śpiewa. Björk Gudmundsdóttir przyszła na świat w 1965 roku w islandzkim Rejkiawiku. Wychowywała się w domu - wspólnocie (choć, jak podkreśla, nie była to komuna hippisowska). Muzykę słychać tam było przez 24 godziny na dobę. "Pamiętam kolejkę do gramofonu" - wspomina. "Kończyła się płyta i byłeś gotowy do położenia następnej". W wieku pięciu lat zapisano ją do szkoły muzycznej, gdzie przez dziesięć lat uczyła się gry na flecie i pianinie. Mając lat jedenaście, nagrała z pomocą mamy i jej przyjaciół płytę, która stała się w Islandii wielkim przebojem. Album, zatytułowany po prostu Björk, zawierał tylko jedną piosenkę jej autorstwa, ale młoda piosenkarka stała się dzięki niemu sławna w rodzinnym kraju. "Czułam się winna" - przyznaje, "Obiecałam sobie, że nie będę firmowała niczego, czego nie zrobiłam samodzielnie".

W wieku lat trzynastu zaczęła więc zakładać kapele punkowe. Najpierw był Exodus, potem Tippi Tikarrass, następnie K.U.K.L. - zespół, który nagrał dwie płyty dla wytwórni prowadzonej przez legendarną brytyjską formację anarchistyczną, Crass. "Kiedy byłam pankówą, nie istniało coś takiego jak islandzka muzyka" - opowiada. "Musieliśmy ją wymyślić. Nikt nie śpiewał po islandzku. Dzieje się tak dopiero teraz, gdy pojawiły się genialne zespoły jak Múm czy Sigur Ros. Myślę, że to kwestia drugiej generacji. Nic wielkiego". W pierwszym etapie tworzenia własnego stylu, dużą rolę odgrywały wpływy jej kolegów: dysponującego muzyczną wiedzą Asmundera Jónssona - radiowego didżeja i muzykologa, który prowadzi teraz w Islandii organizację Bad Taste, czy Sjóna - poetyckiego, dowcipnego eksperymentatora, którego dyskusje o surrealizmie z Björk i Einer Örnem prowadziły do wielu napędzanych alkoholem kłótni. "Jako jedyna dziewczyna miałam za zadanie być trochę punkowa. Byłam w punkowej kapeli z długimi pomarańczowymi włosami i wygolonymi brwiami. Dyskutowałam z intelektualistami, co stanowiło akt odwagi, bo nie dysponowałam słownictwem. Nie walczyliśmy - to był instynkt przeciwstawiony logice".

W 1987 roku, Einer Örn, Siggi Baldurson oraz Björk założyli nowy zespół -The Sugarcubes, w którym znaleźli się też Thór Eldon, Magga Örnólfsdóttir i Bragi Olafsson. Od pierwszego singla, Birthday, pokazywali swoje niezwykłe zdolności: od surowego postpunkowego feelingu, po odrobinę eksperymentatorskich dźwięków, urzekających melodii i niezwykłego, radosnego śpiewu Björk. The Sugarcubes umieścili Islandię na muzycznej mapie świata. Osobowość Björk, jej wokalny styl i wyczucie w sprawach image´u, zostały wymierzone w bezpłciową muzyczną scenę, desperacko potrzebującą odkrywczych, samostanowiących indywidualności.