F3 (arctic white marble vinyl) - Fisz Emade Tworzywo

Opis produktu:

Jeden z najbardziej wyczekiwanych tytułów z back katalogu Asfalt Records doczekał się wreszcie wznowienia. I to jakiego wznowienia. Album `F3` braci Waglewskich został specjalnie na tę okazję zremasterowany przez ENVEE - tego pseudonimu w kontekście marki Fisz Emade nie trzeba nikomu przedstawiać. Poza wysoką jakością dźwięku na uwagę zasługuje design wydania. Mieszanka granulatów z których utworzony został kolor nośników łudząco nawiązuje do rozbitej, arktycznej bryły lodu. Całość wytłoczona jest na 2 płytach winylowych o wadze 180 gramów każda z prędkością zapisu 33 RPM. Żeby zwiększyć wrażenia wizualne, projektant wydania Jacek Rudzki - Znajomy Grafik, podniósł poprzeczkę jeszcze wyżej - cały podwójny gatefold osadzony został w monochromatycznej bieli. Nawet labele są `biało - białe`. Jedynymi elementami wprowadzającymi barwę są autentyczne odciski palców pozostawione przez Fisza i Emade na okładce oraz przelotowa obwoluta z portretami muzyków z 2002 roku, których autorem jest nieżyjący już fotograf Andrzej Georgiew. Za produkcję wykonawczą całości odpowiada Bartek Okrój, którego politykę pracy nad reedycjami najlepiej obrazuje hasło `nie ma półśrodków`. Rzeczony tytuł jest tego najlepszym dowodem. To zdecydowanie audiofilski must have II kwartału 2021!

Trzecia chronologicznie płyta Fisza firmowana była po raz pierwszy nie tylko przez samego rapera ale i przez jego brata Emade (produkcja, perkusja, gitara, Rhodes) a konkretnie przez projekt `Fisz Emade jako Tworzywo Sztuczne`. Dodatkowi muzycy, którzy współpracowali z Tworzywem Sztucznym nad płytą `F3`: Dominik Trębski - trąbka, Karim Martusewicz - kontrabas, Jurek Zagórski - gitara, Nuno - wokal, Joanna Kalińska - flet poprzeczny. Płyta w ogóle wymyka się hiphopowej klasyfikacji i powinna być odbierana jako dzieło niezależne od jakiegokolwiek trendu obecnego wówczas i obecnie w polskiej muzyce. Na płycie pojawiają się także dwaj inni raperzy - Peteero (znany z debiutu Fisza) a także - po raz pierwszy wówczas na płycie - Pablo Hudini.