Niedawno w mej kolekcji znalazła się płyta Megadeth, a jest nią właśnie ?Countdown to Extinction: Live?. Koncertówka jest zapisem koncertu, który odbył się w Fox Theatre w 2012 roku z okazji jubileuszowej trasy po 20 latach od wydania ?Countdown to Extinction?. Dostępny w formacie Blu-Ray, DVD i CD. Mnie przypadła niestety ta najbiedniejsza. Zawiera ona pojedynczy dysk z 17 utworami.
Opakowanie
Okładka przedstawia wisielca znanego ze zwykłego ?Countdown to Extinction?, lecz w tym przypadku jest w czerwonej poświacie nałożonej na czarne tło. W środku książka, parę zdjęć, z tyłu zdjęcie muzyków na scenie. Wszystko na swoim miejscu.
Sam materiał
Otwieraczem koncertu jest często wykorzystywane w tej roli ?Trust? z ?Crytpic Writings? z 1997 roku. Tutaj też dobrze się sprawdziło w tej roli. Wprowadza nas w nastrój całego koncertu i sprawia, że już się chce zobaczyć resztę utworów. Drugi jest ?Hangar 18? znany z ?Rust in Peace? , a potem ?Public Enemy? z wydanego w 2011 roku, w momencie nagrywania koncertu najnowszego albumu ?TH1RT3EN?. Następnie zagrano wszystkie 11 utworów z ?Countdown to Extinction? w kolejności jak na albumie. Potem już 3 ostatnie utwory ? ?She Wolf?, ?Peace Sells? i ?Holy Wars?the Punishment due?. Na początku Trust można usłyszeć wręcz zagłuszające krzyki publiczności. Naprawdę, nigdy wcześniej aż takich krzyków uradowanej publiczności nie widziałem na albumie koncertowym. Słuchając tego, że utworu odniosłem wrażenie, że główna melodia nawet zanika pod wpływem troszkę nieudanego masteringu. To samo z Hangar 18. Również główna melodia troszeczkę zanika. Inne utwory już brzmią lepiej aż do ostatniego Holy Wars, gdzie ów utwór padł również ofiarą złego masteringu. Nie jest to wielka wada, ale widać różnicę w stosunku do innych utworów na tym koncercie lub biorąc pod uwagę inne nagrywki na żywo Megadeth. Architecture Of Aggression za to zaskoczyło mnie riffem, który jeszcze lepiej brzmi na żywo, a z kolei Sweating Bullets świetnie brzmi śpiewane z publicznością tak samo jak Peace Sells. A w Countdown To Extinction pięknie brzmi bas Ellefsona. Również inni się wypowiadali podobnie odnośnie basu w tymże utworze. Wszystko inne jest na tyle poprawne, że nie ma co napisać więcej na ich temat. Co najwyżej Dave mógłby zagrać więcej utworów szczególnie biorąc pod uwagę ich długość.
Podsumowanie
Ta koncertówka to kawał mocnego, bardziej heavy metalowego niż thrashowego grania. Ciekawy album z paroma wadami, które raczej nie są uciążliwe i do których można się przyzwyczaić. Warto go mieć w swej kolekcji. Cena też nie przeraża ? ok. 35 zł za CD.
muzyka 
