Concentring Circles CD

Opis produktu:

Jedenastokrotnie nominowany do nagrody Grammy pianista, kompozytor, lider zespołu i edukator - Kenny Barron zdążył już udowodnić, że doskonale odnajduje się w niewielkich składach. Jego dwa poprzednie, wydane przez Impulse! Records albumy - `The Art of Conversation` i `Book of Intuition` - to, odpowiednio, doskonale brzmiący duet z Davem Hollandem oraz znakomite trio z perkusistą Jonathanem Blakiem i basistą Kiyoshim Kitagawą. Kolejne dokonanie Barrona to płyta `Concentric Circles`, na której ponownie usłyszymy Blake'a i Kitagawę. Tym razem, lider zdecydował się poszerzyć paletę dźwięków i włączył do składu saksofonistę tenorowego i sopranowego - Daynę Stephensa oraz trębacza - Mike'a Rodrigueza.

`Concentric Circles` nie jest pierwszym kwintetem Barrona. Zarówno jego debiutancki album `You Had Better Listen` (1968), nagrany z trębaczem Jimmym Owensem oraz jego pierwszy krążek, na którym Barron liderował samodzielnie, `Sunset to Dawn` (1973), to dzieła kwintetu. W kolejnej dekadzie artysta stanął na czele zespołu, w którego skład weszli saksofonista John Stubblefield, basista Cecil McBee, perkusista Victor Lewis i trębacz Wallace Roney. Grupa nagrała legendarny już album `What If`. Dwa lata później, w ukazał się krążek `Live at Fat Tuesdays`, na którym Roneya zastąpił Eddie Henderson.

Barron grywał w kwintetach również w latach 90, także w pierwszej dekadzie XXI wieku. W 2004 roku, artysta wydał album `Images`, na którym pojawił się, między innymi, Kitagawa. `Concentric Circles` to pierwszy kwintet artysty od tamtego czasu.

Album zawiera zestaw ujmujących, niepublikowanych dotąd, kompozycji. Krążek rozpoczyna się mocnym akcentem. `DPW` to szybki, hardbopowy utwór, będący hołdem dla Ditmas Park West - znajdującej się na terenie nowojorskiego Brooklynu okolicy, którą zamieszkuje artysta.

Utwór tytułowy, to z kolei powabny walc, rozbujany przez znakomitą grę sekcji rytmicznej, wzbogacony pięknymi partiami solowymi Barrona, Stephensa i Rodrigueza.

Następnie słyszymy utrzymaną w metrum 6/8 kompozycję `Blue Waters` oraz dość mroczną balladę `A Short Journey`. Album ponownie uderza w nieco weselsze tony utworem `Aquele Frevo Axe`, będącym interpretacją kompozycji Cetano Veloso i Cezara Mendesa. Spokój tej muzyki kończy się wraz z utworem `Von Hangman`, w którym fortepian, trąbka i waltornia podróżują przez labirynt zygzakowatych fraz, poganianych jeszcze przez sekcję rytmiczną.

Nastrój ponownie uspokaja się podczas `In the Dark`. Barron skomponował ten utwór w 2009 roku na potrzeby filmu `Another Harvest Moon`. Choć tytuł ten ostatecznie nie znalazł się na ścieżce dźwiękowej, pozostaje świadectwem wszechstronności pianisty. W kolejnym utworze artysta kłania się muzyce latynoskiej (`Baile`), a następnie sięga po kolejny cover - `L's Bop` Lenny'ego White'a, po którym następuje `I'm Just Sayin` z funkującą partią basu Kitagawy.

Klimat płyty przywodzina na myśl nagrania Theloniousa Monka - jednego z najważniejszych dla Barrona artystów. Podobnie jak w przypadku innych albumów, Barron oddaje mu hołd, wykonując jedną z jego najbardziej lubianych kompozycji. `Concentric Circles` kończy się solową, fortepianową intepretacją `Reflections` Monka - utworu, po który Barron sięgał już wiele razy.

74-latek, którego magazyn `Jazz Weekly` nazwał niegdyś `najbardziej lirycznym pianistą naszych czasów` ponownie osiąga szczyty kreatywności. `Concentric Circles` to kolejny klejnot w koronie Kenny'ego Barrona - z pewnością nie ostatni.